Apil-Sin – Wikipedia, wolna encyklopedia
Apil-Sin (Apil-Sîn)[1] – czwarty król z I dynastii z Babilonu, syn i następca Sabiuma, panował przez 18 lat (1830-1813 p.n.e. - chronologia średnia). Władca ten poświęcił się rozbudowie systemu obronnego państwa - wznoszeniu nowych fortyfikacji i twierdz.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Frayne D.R., Old Babylonian Period (2003-1595 BC), The Royal Inscriptions of Mesopotamia – Early Periods, t. 4, University of Toronto Press, 1990, s. 330.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Hammurabi, Kodeks Hammurabiego, Marek Stępień (tłum.), Warszawa: Wydawnictwo ALFA, 2000, s. 18, ISBN 83-7179-192-5, OCLC 69561864 .