Avia BH-26 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Avia BH-26

Dane podstawowe
Państwo	Czechosłowacja
Producent	Avia Co. Kbely
Konstruktor	Pavel Beneš Miroslav Hajn
Typ	dwumiejscowy samolot myśliwski i rozpoznawczy
Konstrukcja	dwupłat o konstrukcji drewniana
Załoga	2 (pilot, strzelec/obserwator)
Historia
Data oblotu	6 maja 1926
Lata produkcji	1926
Liczba egz.	9
Dane techniczne
Napęd	1 silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy Walter Jupiter IV
Moc	450 KM (331 kW)
Wymiary
Rozpiętość	10,80 m
Długość	8,85 m
Wysokość	3,20 m
Powierzchnia nośna	31,00 m²
Masa
Własna	1030 kg
Startowa	1630 kg
Osiągi
Prędkość maks.	242 km/h
Prędkość przelotowa	220 km/h
Prędkość wznoszenia	4,2 m/s
Pułap	8 500 m
Zasięg	530 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe Vickers kal. 7,7 mm (stałe), 2 sprzężone karabiny maszynowe Lewis kal. 7,7 mm (ruchome na obrotnicy)
Użytkownicy
Czechosłowacja
Rzuty
Multimedia w Wikimedia Commons

Avia BH-26 – czechosłowacki dwumiejscowy samolot myśliwski i rozpoznawczy z okresu międzywojennego.

Po zakończeniu prac na samolotem Avia BH-21 rozpoczęto pracę nad kolejnym samolotem myśliwskim, dwumiejscowym. Tak opracowany samolot otrzymał oznaczenie BH-26 i był kontynuacją konstrukcji wytwórni Avia Co. Kbely. Ten samolot miał również pełnić rolę samolotu rozpoznawczego. Jego prototyp był gotowy na początku drugiego kwartału 1926 roku, a jego oblot odbył się 6 maja 1926 roku.

Po udanych testach w locie czechosłowackie lotnictwo wojskowe zamówiło krótką serię 8 samolotów tego typu, które zostały wyprodukowane w 1926 roku. Wobec braku dalszych zamówień prace nad tym samolotem zakończono.

Samoloty myśliwskie Avia BH-26 wprowadzono do czechosłowackiego lotnictwa wojskowego, gdzie użytkowano je w eskadrach myśliwskich obok samolotów Avia BH-21. W podobnym też okresie, tj. na początku lat trzydziestych, zaczęto je wycofywać z lotnictwa.

Samolot Avia BH-26 był dwupłatem o konstrukcji drewnianej. Kadłub o konstrukcji drewnianej, mieścił otwartą kabinę pilota oraz umieszczoną za nim kabinę strzelca/obserwatora. Płaty o konstrukcji drewnianej, kryte były płótnem. Samolot miał podwozie klasyczne – stałe.

Napęd stanowił silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy Walter Jupiter IV.

Uzbrojenie stanowiły dwa zsynchronizowane karabiny maszynowe Vickers K kal. 7,7 mm, umieszczone w kadłubie po obu stronach przed kabiną pilota i przez niego obsługiwane, oraz dwa ruchome sprzężone karabiny maszynowe Lewis kal. 7,7 mm, umieszczone na obrotnicy lotniczej, obsługiwane przez strzelca.

• Václav Němeček: Československá letadla (1918-1945). Praga: Naše vojsko, 1983, s. 122, 256-257. (cz.).
• Michael Sharpe: Biplanes, Triplanes And Seaplanes - 300 Of The World's Greatest Aircraft. Londyn: Brown Books, 2000, s. 52. ISBN 1-897884-68-0. (ang.).
• William Green, Gordon Swanborough: The complete book of fighters. London: Salamander Book, 2001, s. 35. ISBN 978-0-86288-220-4. (ang.).