Niecierpkowate – Wikipedia, wolna encyklopedia

Niecierpkowate
Ilustracja
Niecierpek pospolity
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

wrzosowce

Rodzina

niecierpkowate

Nazwa systematyczna
Balsaminaceae A. Rich. in Bory
Dict. Class. Hist. Nat. 2: 173. 31 Dec 1822
Hydrocera triflora
Niecierpek drobnokwiatowy
Niecierpek gruczołowaty

Niecierpkowate (Balsaminaceae A. Rich. in Bory) – rodzina roślin z rzędu wrzosowców. Należą do niej dwa rodzaje – jeden monotypowy z gatunkiem Hydrocera triflora i drugi – niecierpek Impatiens z około tysiącem gatunków[3]. Występują w Ameryce Północnej, Eurazji i Afryce[2]. Do rodzimej flory Polski należy tylko jeden gatunek niecierpka (niecierpek pospolity), ale kilka kolejnych jest zawleczonych i zdziczałych lub uprawianych[4].

Uprawiane jako ozdobne są liczne gatunki niecierpka, np. niecierpek gruczołowaty (także o jadalnych owocach), niecierpek balsamina, niecierpek Waleriana, niecierpek nowogwinejski i jego mieszańce, Impatiens niamniamensis (młode pędy są spożywane jako warzywo), Impatiens tinctoria (jego bulwy dostarczają też czerwonego barwnika wykorzystywanego w kosmetyce[3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Rośliny jednoroczne i byliny o mięsistej łodydze, czasem nieco drewniejącej[3], często mniej lub bardziej przejrzystej[5]. Rośliny bywają płożące, prosto wzniesione, czasem kępiaste i bulwiaste[6]. Pędy często korzenią się w dolnych węzłach[3].
Liście
Skrętoległe, rzadziej naprzeciwległe lub okółkowe, ogonkowe, bez przylistków, ale często z dwoma gruczołkami przy ogonku[3]. Liście pojedyncze[5]. Blaszka liściowa zwykle ząbkowana[6], często z gruczołkami na ząbkach[3].
Kwiaty
Wyrastają w kątach liści pojedynczo lub skupione w kwiatostany (głównie grona i pęczki). Kwiaty obupłciowe, grzbieciste, zwykle odwracające się „do góry nogami” podczas rozwoju. Działki kielicha są trzy, nie są równe i nie są zrośnięte. Dolna działka jest rozdęta woreczkowato lub ma kształt łódeczkowaty, na końcu wyciągnięta jest w ostrogę z miodnikiem. Płatków korony jest pięć i są one wolne (Hydrocera) lub częściowo zrośnięte (Impatiens) i one także zwykle są nierówne. U Impatiens para bocznych płatków jest dwuczęściowa – ich dolna część tworzy wargę. Górny płatek jest często wyraźnie większy lub mniejszy od pozostałych. Pręcików jest pięć. Zalążnia górna, powstaje z pięciu owocolistków. Szyjka słupka jest krótka, na końcu często pięciołatkowa[3][6].
Owoce
Niepękające, mięsiste jagody u Hydrocera[3][6] (też określane jako jagodopodobne pestkowce[5]) i pękające torebki, których mięsiste ściany w stanie dojrzałym pękają i zwijają się gwałtownie, wyrzucając w efekcie nasiona[3][6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja systematyczna i podział rodziny według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)

Rodzina tworząca klad bazalny rzędu wrzosowców wspólnie z Marcgraviaceae i Tetrameristaceae, siostrzana dla tych ostatnich[2].

wrzosowce


Marcgraviaceae




Balsaminaceaeniecierpkowate



Tetrameristaceae







Polemoniaceaewielosiłowate



Fouquieriaceaeokotijowate




Lecythidaceaeczaszniowate





Sladeniaceae



Pentaphylacaceae





Sapotaceaesączyńcowate




Ebenaceaehebankowate



Primulaceaepierwiosnkowate





?

Mitrastemonaceae



Theaceaeherbatowate




Symplocaceaesymplokowate




Styracaceaestyrakowate



Diapensiaceaezimnicowate







Sarraceniaceaekapturnicowate




Actinidiaceaeaktinidiowate



Roridulaceaetuliłezkowate






Clethraceaeorszelinowate




Cyrillaceaezwichrotowate



Ericaceaewrzosowate









Wykaz rodzajów[2]
Pozycja w systemie Reveala (1993–1999)

Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa różowe (Rosidae Takht.), nadrząd Geranianae Thorne ex Reveal, rząd niecierpkowce (Balsaminales Lindl.), podrząd Balsaminineae Engl., rodzina niecierpkowate (Balsaminaceae A. Rich. in Bory)[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b c d Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-05-20] (ang.).
  3. a b c d e f g h i Maarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond UK, Chicago USA: Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press, 2017, s. 488–489. ISBN 978-1-842466346.
  4. Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 101-102, ISBN 978-83-62975-45-7.
  5. a b c David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 96-97, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  6. a b c d e Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 206. ISBN 0-333-74890-5.
  7. Crescent Bloom: Balsaminaceae. The Compleat Botanica. [dostęp 2010-03-01]. (ang.).