Batalion Inżynieryjny (5 DSP) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Batalion Inżynieryjny
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1918
Rozformowanie	1920
	Dowódcy
Pierwszy	kpt. Ignacy Świerszczewski
	Organizacja
Dyslokacja	Nowonikołajewsk
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	saperzy
Podległość	5 Dywizji Strzelców Polskich

Batalion Inżynieryjny 5 Dywizji Strzelców Polskich (binż) – pododdział saperów Wojska Polskiego we Wschodniej Rosji, będącego częścią Armii Polskiej we Francji.

Historia

Pod koniec 1918 roku w Nowonikołajewsku na Syberii zorganizowano Batalion Inżynieryjny, który wchodził w skład 5 Dywizji Strzelców Polskich oraz wydział zaopatrzenia technicznego dywizji, kierowany przez kpt. Mariana Strzetelskiego.

Na przełomie 1918/1919 r. batalion składał się on z trzech kompanii: saperów, kolejowej i technicznej. Do lipca 1919 r. prowadzono w pododdziałach intensywne szkolenie ogólnowojskowe i specjalistyczne. Trzy plutonowa kompanie saperów realizowała program w zakresie minerstwa, budowy mostów i dróg. Kompania kolejowa uruchamiała warsztaty, formowała brygady kolejowo - parowozowe, naprawiała ałtajską linię kolejową, włącznie z odbudową zniszczonych mostów kolejowych. Natomiast pododdział techniczny szkolił plutony telegrafistów, radio i reflektorów. Od października 1919 r. dla batalionu rozpoczął się okres zabezpieczania walk odwrotowych dywizji. Na jego barki spadł obowiązek przygotowania i przeprowadzenia środków ewakuacji oraz bezpośrednia walka z przeważającymi siłami Armii Czerwonej. Wypełniając nakazane zadania, batalion dotrwał do ostatnich dni dywizji i wrócił z jej resztkami do Polski na początku lipca 1920 r^[1].

Struktura i obsada personalna batalionu

dowódca batalionu – kpt. Ignacy Świerszczewski^[2]
dowódca kompanii saperów – por. Lenk
dowódca kompanii kolejowej – por. Cezar
dowódca kompanii technicznej – por. Podolecki
naczelny lekarz batalionu - Juliusz Winkler^[3]
lekarz - por. lek. Aleksander Hubicki^[4]

Przypisy

↑ Zdzisław Cutter, Saperzy Polscy 1918-1939, s. 35.
↑ Bagiński 1921 ↓, s. 557-558.
↑ Ludwik Zembrzuski, Złota Księga Korpusu Sanitarnego Polskiego 1797-1918, Departament Sanitarny Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1927, s. 167, Juliusz Winkler został wzięty do niewoli bolszewickiej pod Krasnojarskiem.
↑ Ludwik Zembrzuski, Złota Księga ..., s. 161, Aleksander Hubicki został wzięty do niewoli bolszewickiej pod Krasnojarskiem. Zmarł na tyfus plamisty.

Bibliografia

Henryk Bagiński: Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920. Warszawa: 1921.
Zdzisław Józef Cutter: Saperzy Polscy 1918 – 1939. Wrocław: Wyższa szkoła oficerska, 2001. ISBN 83-87384-05-4.

[1] Zdzisław Cutter, Saperzy Polscy 1918-1939, s. 35.

[CITEREFBagiński1921557-558-2] Bagiński 1921 ↓, s. 557-558.

[3] Ludwik Zembrzuski, Złota Księga Korpusu Sanitarnego Polskiego 1797-1918, Departament Sanitarny Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1927, s. 167, Juliusz Winkler został wzięty do niewoli bolszewickiej pod Krasnojarskiem.

[4] Ludwik Zembrzuski, Złota Księga ..., s. 161, Aleksander Hubicki został wzięty do niewoli bolszewickiej pod Krasnojarskiem. Zmarł na tyfus plamisty.

[1]

[2]

[3]

[4]

Instytucje centralne	Departament Inżynierii Departament Zaopatrzenia Inżynierii Szefostwo Saperów M.S.Wojsk. Dowództwo Saperów M.S.Wojsk. Inspektorat Saperów SG WP Naczelne Dowództwo Saperów
Szkolnictwo	Obóz Szkolny Saperów Główna Szkoła Artylerii i Inżynierii Oficerska Szkoła Inżynierii Centrum Wyszkolenia Saperów Szkoła Podchorążych Inżynierii Szkoła Podchorążych Saperów Wyższa Szkoła Inżynierii
Grupy saperów	1 2 3
Brygady saperów	1 2 3 4
Pułki saperów	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Bataliony saperów (1921-1929)	I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI XXII XXIII XXIV XXV XXVI XXVII XXVIII XXIX XXX
Bataliony saperów (1929-1939)	1 bsap Leg 2 bsap 3 bsap 4 bsap 5 bsap 6 bsap 7 bsap 8 bsap 9 bsap bchem belektr bmost bsiln baon szk. sap.
Bataliony saperów (1939)	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 38 43 46 47 48 49 50 53 55 56 60 61 65 71 81 90 bsap WBPanc-Mot 101 102
Kompanie saperów KOP (1931-1939)	„Czortków” „Grodno” „Hoszcza” „Stolin” „Stołpce” „Wilejka”
Szwadrony pionierów (1939)	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
Ośrodki Zapasowe Saperów (1939)	OZSap. typ spec. nr 1 OZSap. nr 2 OZSap. nr 3 OZSap. nr 4 OZSap. MK nr 1 OZSap. MK nr 2

Rodowód	Polska Siła Zbrojna Armia Polska we Francji Armia Wielkopolska Legiony Polskie Samoobrona Litwy i Białorusi Wojsko Litwy Środkowej Wojsko Polskie na Wschodzie
Naczelne władze wojskowe	Naczelnik Państwa (1918–1922) Prezydent RP (1922–1939) Naczelne Dowództwo WP Ministerstwo Spraw Wojskowych Generalny Inspektorat Sił Zbrojnych Sztab Generalny (Główny) Kwatera Główna Naczelnego Wodza
Rodzaje sił zbrojnych	Wojsko Marynarka Wojenna
Formacje	Wojska Wartownicze i Etapowe (1919–1921) Korpus Ochrony Pogranicza (1924–1939) Obrona Narodowa (1937–1939)
Bronie	Piechota Kawaleria Artyleria Bronie pancerne (1937–1939) Lotnictwo Saperzy Wojska Kolejowe (do 1928) Wojska Samochodowe (do 1937) Tabory Żandarmeria
Służby	duszpasterska geograficzna intendentury inżynieryjno-saperska kolejowa remontu sprawiedliwości zdrowia weterynarii uzbrojenia lotnictwa żeglugi śródlądowej łączności etapowa jeniecka poborowa
WP w 1939	OdeB pokojowe Plan mob. „W” Mobilizacja OdeB wojenne Kampania wrześniowa Plan „Zachód” Plan „Wschód”
Inne	Bunt Żeligowskiego Centrum Wyszkolenia Sanitarnego Centrum Wyszkolenia Saperów Centrum Wyszkolenia Łączności Centrum Wyszkolenia Żandarmerii Centrum Wyższych Studiów Wojskowych Fundusz Obrony Narodowej Główny Urząd Zaopatrywania Armii Instytut Wojskowo-Techniczny Oddział II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego Oficerska Szkoła Topografów Placówki dyplomatyczne Wojska Polskiego II RP Rada Wojenna Rada Wojskowa Wojna polsko-bolszewicka Wojskowa Komisja Ustawodawcza Wyższa Szkoła Wojenna