Benoît Hamon – Wikipedia, wolna encyklopedia

Benoît Hamon

Data i miejsce urodzenia	26 czerwca 1967 Saint-Renan
Minister edukacji Francji
Okres	od 2 kwietnia 2014 do 25 sierpnia 2014
Przynależność polityczna	Partia Socjalistyczna
Poprzednik	Vincent Peillon
Następca	Najat Vallaud-Belkacem
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Benoît Hamon (ur. 26 czerwca 1967 w Saint-Renan^[1]) – francuski polityk, eurodeputowany, a także minister. Kandydat w wyborach prezydenckich w 2017.

Urodził się w rodzinie sekretarki oraz inżyniera pracującego w Direction des constructions navales (DCN) w Breście. Pierwsze lata życia spędził w Breście, później między 1976 a 1980 mieszkał z rodzicami w Dakarze, gdzie uczęszczał do szkoły Cours Sainte-Marie de Hann. Po rozwodzie rodziców wrócił do Bretanii.

Uzyskał licencjat z zakresu historii na Université de Bretagne-Occidentale w Breście. Od 1993 zasiadał we władzach Partii Socjalistycznej, od 2003 wchodził w skład jej biura krajowego. W latach 1993–1995 kierował socjalistyczną młodzieżówką MJS^[2]. Pracował jako doradca lewicowego ministra ds. zatrudnienia i solidarności (1997–2000) oraz dyrektor ds. planowania strategicznego w firmie IPSOS (2001–2002). W okresie 2001–2008 pełnił funkcję radnego miasta Brétigny-sur-Orge.

W wyborach w 2004 uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego. Zasiadał w grupie Partii Europejskich Socjalistów, pracował w Komisji Gospodarczej i Monetarnej^[1]. W 2009 nie został ponownie wybrany.

W PS reprezentował lewicowe skrzydło tego ugrupowania. W 2008 zadeklarował zamiar ubiegania się o przywództwo w Partii Socjalistycznej, ostatecznie ogłosił swoje poparcie dla Martine Aubry^[3]. 16 maja 2012 objął urząd ministra delegowanego ds. ekonomii społecznej i solidarności w rządzie, którego premierem został Jean-Marc Ayrault^[4]. Utrzymał to stanowisko także w drugim rządzie tego samego premiera (od 21 czerwca 2012), uzyskując wcześniej w wyborach parlamentarnych mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego XIV kadencji^[5].

2 kwietnia 2014 przeszedł na urząd ministra edukacji narodowej, szkolnictwa wyższego i badań naukowych w rządzie Manuela Vallsa^[6]. Zakończył urzędowanie 25 sierpnia 2014, na stanowisku zastąpiła go Najat Vallaud-Belkacem. W 2010, 2015^[7] i 2021^[8] był wybierany do rady regionu Île-de-France.

W styczniu 2017 wziął udział w zorganizowanych przez socjalistów prawyborach przed wyborami prezydenckimi. W pierwszej turze głosowania zajął pierwsze miejsce z wynikiem około 36% głosów, wyprzedzając m.in. Manuela Vallsa^[9]. W drugiej turze zorganizowanej 29 stycznia 2017 zdobył większość głosów (blisko 59%), oficjalnie stając się kandydatem Partii Socjalistycznej w wyborach prezydenckich^[10]. W pierwszej turze tych wyborów z 23 kwietnia 2017 Benoît Hamon zajął piąte miejsce wśród jedenastu kandydatów z wynikiem około 6,5% głosów^[11]. W czerwcu 2017 utracił mandat deputowanego, odpadając już w pierwszej turze wyborów parlamentarnych^[12]. 1 lipca 2017 ogłosił swoje odejście z Partii Socjalistycznej^[13], założył nowe ugrupowanie pod nazwą Génération.s.

We wrześniu 2021 zrezygnował z aktywności politycznej, objął stanowisko dyrektora generalnego organizacji pozarządowej SINGA zajmującej się kwestiami migracji^[14].

• Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2012-05-16]. (fr.).