Brandon Crawford – Wikipedia, wolna encyklopedia

Brandon Crawford
Ilustracja
#35 San Francisco Giants
łącznik
Pełne imię i nazwisko

Brandon Michael Crawford

Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1987
Mountain View

Odbija

lewą

Rzuca

prawą

Debiut

27 maja 2011

Statystyki
Średnia uderzeń

0,252

Home runy

87

Uderzenia

941

RBI

477

Kariera klubowa
Lata Kluby
2011– San Francisco Giants
Stan na koniec sezonu 2018.
Strona internetowa

Brandon Michael Crawford (ur. 21 stycznia 1987) – amerykański baseballista występujący na pozycji łącznika w San Francisco Giants.

College

[edytuj | edytuj kod]

Crawford studiował na University of California w Los Angeles, gdzie w latach 2006–2008 grał w drużynie uniwersyteckiej UCLA Bruins. W 2006 wraz z reprezentacją Stanów Zjednoczonych zdobył złoty medal na uniwersjadzie w Hawanie[1]. W latach 2006–2007 był wybierany najbardziej wartościowym zawodnikiem zespołu. Ponadto w 2007 został wybrany do składu All-Pac-12 Conference[2].

San Francisco Giants

[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 2008 roku został wybrany w czwartej rundzie draftu przez San Francisco Giants i początkowo występował w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi we Fresno Grizzlies, reprezentującym poziom Triple-A[3][4]. W Major League Baseball zadebiutował 27 maja 2011 w meczu przeciwko Milwaukee Brewers, w którym zdobył grand slama[5] i został szóstym zawodnikiem w historii MLB, który dokonał tego w debiucie[6].

W 2012 zdobył pierwszy tytuł World Series, w których Giants pokonali Detroit Tigers 4–0[7]. 1 października 2014 w meczu o dziką kartę pomiędzy Giants a Pittsburgh Pirates został pierwszym łącznikiem w historii MLB, który zdobył grand slama w postseason[8]. W tym samym roku zdobył drugie mistrzostwo MLB[9].

W 2015 po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd, w którym zaliczył sacrifice fly i został wyróżniony spośród łączników w National League, otrzymując Złotą Rękawicę oraz Silver Slugger Award[3]. W listopadzie 2015 podpisał nowy, sześcioletni kontrakt wart 75 milionów dolarów[10].

8 sierpnia 2016 w meczu z Miami Marlins wyrównał rekord National League i jednocześnie został piątym od 1913 zawodnikiem w MLB i pierwszym w historii klubu, który zaliczył 7 uderzeń. Ostatnio dokonał tego Rennie Stennett z Pittsburgh Pirates w spotkaniu z Chicago Cubs w 1975[11].

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
All-Star 2015, 2018 [3]
2× zwycięzca w World Series 2012, 2014 [7][9]
Gold Glove Award 2015, 2016, 2017 [3][12]
Silver Slugger Award 2015 [13]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. UCLA Baseball's Brandon Crawford Earns Gold Medal with U.S. National Team. uclabruins.com. [dostęp 2015-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 grudnia 2015)]. (ang.).
  2. Brandon Crawford Bio. uclabruins.com. [dostęp 2015-12-24]. (ang.).
  3. a b c d Brandon Crawford Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2015-12-24]. (ang.).
  4. Brandon Crawford Minor League Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2015-12-24]. (ang.).
  5. Brandon Crawford hits grand slam in big league debut to boost Giants past Brewers. espn.com. [dostęp 2015-12-24]. (ang.).
  6. Burriss gets promised start over Crawford. baseball-reference.com. [dostęp 2015-12-24]. (ang.).
  7. a b 2012 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2015-12-24]. (ang.).
  8. Crawford sparks Giants with first playoff slam by shortstop. mlb.com. [dostęp 2015-12-24]. (ang.).
  9. a b 2014 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2015-12-24]. (ang.).
  10. Giants sign Crawford to six-year deal. mlb.com. [dostęp 2015-12-24]. (ang.).
  11. Crawford sets Giants record with 7 hits. giants.mlb.com. [dostęp 2016-08-09]. (ang.).
  12. National League Gold Glove Award Winners. baseball-reference.com. [dostęp 2012-10-06]. (ang.).
  13. Silver Slugger winners. mlb.com. [dostęp 2012-10-06]. (ang.).