Cảm Thành – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cảm Thành
Miejsce urodzenia	Tiên Du
Data i miejsce śmierci	860 ; świątynia Kiến Sơ
Szkoła	Vô ngôn thông
Linia przekazu; Dharmy zen	Vô Ngôn Thông
Nauczyciel	Vô Ngôn Thông
Następca	Thiện Hội
Zakon	thiền

Cảm Thành (zm. 860) – wietnamski mistrz thiền ze szkoły vô ngôn thông.

Życiorys

Pochodził z Tiên Du. Kiedy opuścił dom i został mnichem, jego imieniem Dharmy było Lập Đức. Pozostawał w rejonie swojego domu wokół góry Tiên Du i poświęcił się śpiewaniu dhāraṇi i recytowaniu sutr.

Jeden z czołowych mieszkańców wioski, pan Nguyền, w podzięce za utrzymywanie praktyki i wysokiej moralności, darował jeden z jego domów na świątynię i zaprosił Cama Thanha, aby w niej zamieszkał. Mimo wielokrotnych zaproszeń, Cam odmawiał. Jednak po proroczym śnie, który mu się przyśnił, zgodził się i tak powstała świątynia Kiến Sơ w wiosce Phù Đổng. Niedługo potem do wioski przybył mistrz thiền Vô Ngôn Thông. Cam Thanh służył mu. Thông był tak poruszony jego szczerością, że nazwał go Poruszającą Szczerością - Cảm Thành.

Pewnego dnia Thông wygłosił dłuższą mowę, w której przedstawił krótką historię chanu. Zakończył ją wierszem:

Ludzie zewsząd czynią hałas.

Fałszywie argumentują przeciwko prawdziwemu przekazowi.

Mówią, że nasz pierwszy patriaracha

Przybył osobiście z Indii,

Aby przekazać skarb Oka Dharmy,

Który nazwał chanem.

Jeden kwiat otwiera pięć płatków

Nasiona podążają po innych w nieprzerwanym następstwie,

W ukrytej zgodzie z Tajemnym Nauczaniem.

Tysiące i tysiące są z tym w związku,

Wszyscy nazywają go szkołą Umysłu,

Czystego i zasadniczo takiego.

Indie są takie same jak ten kraj,

Ten kraj jest taki sam jak Indie.

Starożytne i nowoczesne, takie samo słońce i księżyc,

Starożytne i nowoczesne, takie same góry i rzeki.

Jeśli w zetknięciu z zanieczyszczeniami ugrzęźniesz,

Wtedy Buddowie i patriarchowie staną się wrogami.

Najmniejsze zboczenie

I idziesz błędnie przez tysiące mil.

Kontempluj i dobrze obserwuj

Nie zwiedź przyszłych pokoleń.

Nawet jeśli mnie kwestionujesz,

Jestem zasadniczo bez słów^[1].

Pod wpływem tych słów Cam Thanh osiągnął oświecenie.

Mnich spytał: "Czym jest Budda?"

Cam Thanh powiedział: "[Budda jest] wszędzie."

Mnich spytał: "Czym jest umysł Buddy?"

Cam Thanh powiedział: "On nigdy nie był ukryty."

Mnich kontynuował: "Nie rozumiem."

Cam Thanh powiedział: "Już to przegapiłeś."

Cam Thanh zmarł bez żadnej choroby pierwszego roku okresu Xiantong (wiet. canh thìn) dynastii Tang, czyli w roku 860.

Linia przekazu Dharmy zen

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.

33/6. Huineng (638-713)
- 34/7. Nanyue Huairang (677-744) szkoła hongzhou
  - 35/8. Mazu Daoyi (707-788)
- 36/9. Baizhang Huaihai (720-814)
  - 37/10/1. Vô Ngôn Thông (759-826) Wietnam - szkoła vô ngôn thông
    - 38/11/2. Cảm Thành (zm. 860)
      - 39/12/3. Thiện Hội (zm. 900)
        40/13/4. Vân Phong (zm. 956)
        41/14/5. Khuông Việt (933-1011)
        42/15/6. Đa Bảo (zm. po 1028)
        43/16/7. Định Hương (zm. 1051)
        44/17/8. Viên Chiếu (999-1090)
        45/18/9. Thông Biện (zm. 1134)
        46/19/10. Biện Tâi (bd)
        
        46/19/10. Đạo Huệ (zm. 1173)
        47/20/11. Tịnh Lực (1112–1175)
        
        47/20/11. Trí Bảo (zm. 1190)
        
        47/20/11. Trường Nguyên (1110–1165)
        
        47/20/11. Minh Trí (zm. 1196)
        48/21/12. Quảng Nghiêm (1122–1190
        49/22/13. Thường Chiếu (zm. 1203)
        50/23/14. Thông Thiền (zm. 1228) laik
        51/24/15. Tức Lự (bd)
        52/25/16. Ứng Vương (bd) laik
        
        50/23/14. Thần Nghi (zm. 1216)
        51/24/15.. Ẩn Không (bd)
        
        47/20/11. Tín Học (zm. 1190)
        
        47/20/11. Tịnh Không (1091–1170)
        
        47/20/11. Dại Xả (1120–1180)
        
        44/17/8. Cứu Chỉ
        
        44/17/8. Bảo Tính (zm. 1034)
        
        44/17/8. Minh Tâm (zm. 1034)
        
        43/16/7. Thiền Lão
        44/17/8. Quảng Trí
        45/18/9. Mãn Giác (1052–1096)
        46/19/10. Bổn Tịnh (1100–1176)
        
        45/18/9. Ngộ Ấn (1020–1088)

Przypisy

↑ Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the "Thiền Uyển Tập Anh". Ss. 108, 109

Bibliografia

Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the 'Thiền Uyển Tập Anh'. University of Hawai'i Press, Honolulu. 1997. Str. 481. ISBN 0-8248-1948-9

[1] Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the "Thiền Uyển Tập Anh". Ss. 108, 109

[1]