Tịnh Không – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tịnh Không (ur. 1091, zm. 1170) – wietnamski mistrz thiền ze szkoły vô ngôn thông.

Pochodził z Phúc Xuyên^[1]. Jego nazwisko rodzinne to Ngô.

Mnichem został w świątyni Sùng Phúc w jego rodzinnym dystrykcie.

W wieku trzydziestu lat podróżował na południe i osiadł w klasztorze Khai Quốc w prefekturze Thiên Đức. Przez pięć czy sześć lat poświęcał się różnym ascetycznym praktykom. Każdego dnia jadł tylko ziarno sezamu i ziarno pszenicy. Siedział w medytacji całą noc, nie kładąc się spać. Kiedykolwiek wchodził w samadhi, trwało to kilka dni, zanim wychodził z niego. Ludzie nieustannie przynosili mu dary.

Kiedy księżniczka Nam Khương postanowiła zostać mniszką, zaprosiła prywatnie Tịnha Khônga, aby dokonał ordynacji. Gdy dwór się o tym dowiedział, wydano dekret, aby Tịnha Khônga aresztować. Jednak gdy przybył on na dwór cesarski, zachowywał się niezwykle spokojnie. Cesarz Lý Anh Tông czuł wielki szacunek dla niego i uczcił go jako wielkiego mnicha. Jednak Tịnh Không odmówił pozostania na cesarskim dworze.

Pewnego dnia, gdy Tịnh Không wszedł do sali wykładów, pewien mnich z kijem podszedł i spytał: "Co jest Ciałem Prawdy?^[2]." Tịnh Không powiedział: "Ciało Prawdy jest pierwotnie bez formy." Mnich kontynuował: "Co to jest Oko Dharmy?^[3]" Tịnh Không powiedział: "Oko Dharmy jest pierwotnie bez przeszkód." Mnich powiedział: "Nie ma Dharmy przed okiem. Przed okiem jest tylko świadomość. Dharma nie jest w zakresie ucha i oka." Mnich zaśmiał się głośno. Tịnh Không powiedział: "Z czego się śmiejesz?" Mnich powiedział: "Jesteś tym typem, który opuszcza świat, aby zostać mnichem, ale nie uchwycił przekazu thiền. Powinieneś iść studiować z mistrzem Đạo Huệ." Tịnh Không powiedział: "Czy mogę wciąż iść i zobaczyć mistrza?" Mnich powiedział: "Powyżej nie ma ani jednej dachówki, poniżej nie ma wystarczająco ziemi, aby wetknąć szydło." Tịnh Không udał się więc do mistrza na górę Tiên Du^[4].

Przez trzy lata był służącym mistrza. Pewnego dnia Đạo Huệ powiedział: "To nie jest tak, że tu nie ma prawdy, ale jak mógłbyś, Czcigodny, zachować ją?" Tịnh Không chciał argumentować, kiedy Đạo Huệ krzyknął: "Ona jest tuż przed tobą, a ty potknąłeś się mimo tego!" Tịnh Không uchwycił prawdę.

Powrócił do swojej pierwotnej świątyni i tam nauczał przez resztę życia.

W ósmym roku okresu Chính Long Bảo Ứng, czyli w 1170 r., mistrz przed śmiercią wypowiedział ostatnie słowa do uczniów: "Powinniście się troszczyć o siebie, tak jak w dniach, w których byłem wciąż z wami. Nie wplątujcie się w światowe rzeczy i w żałobę i tęsknotę za mną^[4]."

O północy usiadł w pozycji lotosu i zmarł.

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.

• 33/6. Huineng (638-713)
  • 34/7. Nanyue Huairang (677-744) szkoła hongzhou
    • 35/8. Mazu Daoyi (707-788)
  • 36/9. Baizhang Huaihai (720-814)
    • 37/10/1. Vô Ngôn Thông (759-826) Wietnam - szkoła vô ngôn thông
      • 38/11/2. Cảm Thành (zm. 860)
        • 39/12/3. Thiện Hội (zm. 900)
          • 40/13/4. Vân Phong (zm. 956)
            • 41/14/5. Khuông Việt (933-1011)
              • 42/15/6. Đa Bảo (zm. po 1028)
                • 43/16/7. Định Hương (zm. 1051)
                  • 44/17/8. Viên Chiếu (999-1090)
                    • 45/18/9. Thông Biện (zm. 1134)
                      • 46/19/10. Biện Tâi (bd)
                      • 46/19/10. Đạo Huệ (zm. 1173)
                        • 47/20/11. Tịnh Lực (1112–1175)
                        • 47/20/11. Trí Bảo (zm. 1190)
                        • 47/20/11. Trường Nguyên (1110–1165)
                        • 47/20/11. Minh Trí (zm. 1196)
                          • 48/21/12. Quảng Nghiêm (1122–1190
                            • 49/22/13. Thường Chiếu (zm. 1203)
                              • 50/23/14. Thông Thiền (zm. 1228) laik
                                • 51/24/15. Tức Lự (bd)
                                  • 52/25/16. Ứng Vương (bd) laik
                              • 50/23/14. Thần Nghi (zm. 1216)
                                • 51/24/15.. Ẩn Không (bd)
                        • 47/20/11. Tín Học (zm. 1190)
                        • 47/20/11. Tịnh Không (1091–1170)
                        • 47/20/11. Dại Xả (1120–1180)
                  • 44/17/8. Cứu Chỉ
                  • 44/17/8. Bảo Tính (zm. 1034)
                  • 44/17/8. Minh Tâm (zm. 1034)
                • 43/16/7. Thiền Lão
                  • 44/17/8. Quảng Trí
                    • 45/18/9. Mãn Giác (1052–1096)
                      • 46/19/10. Bổn Tịnh (1100–1176)
                    • 45/18/9. Ngộ Ấn (1020–1088)

• Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the 'Thiền Uyển Tập Anh'. University of Hawai'i Press, Honolulu. 1997. Str. 481. ISBN 0-8248-1948-9