Thiền Lão – Wikipedia, wolna encyklopedia

Thiền Lão (zm. po 1059^[1]) – wietnamski mistrz thiền ze szkoły vô ngôn thông.

Jeszcze jako młody człowiek rozpoczął praktykę u mistrza thiền Đa Bảo w jego klasztorze Kiến Sơ. Po osiągnięciu oświecenia przeniósł się na górę Từ Sơn^[2], gdzie prowadził klasztor Trùng Minh. Uczniowie przychodzili do niego tysiącami, co uczyniło z tego klasztoru jeden z głównych centrów buddyjskich w kraju. W okresie Thông Thụy (1034-1038) cesarz Lý Thái Tông często odwiedzał ten klasztor.

Pewnego razu Lý Thái Tông spytał mistrza: "Jak długo już jesteś na tej górze, mistrzu?" Thiền Lão powiedział: "Znam tylko dzisiejsze słońce i księżyc. Kto wie o przeszłych wiosnach i jesieniach?" Cesarz spytał: "Jak ci przechodzą dni?" Thiền Lão odparł: "Zielony bambus i żółte kwiaty nie są zewnętrznymi przedmiotami. Białe chmury i jasny księżyc ujawniają prawdziwą naturę^[3]." Cesarz powiedział: "Co to znaczy?" Thiền Lão powiedział: "Jeśli powiem zbyt wiele, to później będą małe korzyści." Cesarz nagle doświadczył pewnego wglądu^[4].

Linia przekazu Dharmy

Pierwsza liczba oznacza pokolenia mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza pokolenia od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.

33/6. Huineng (638-713)
- 34/7. Nanyue Huairang (677-744) szkoła hongzhou
  - 35/8. Mazu Daoyi (707-788)
- 36/9. Baizhang Huaihai (720-814)
  - 37/10/1. Vô Ngôn Thông (759-826) Wietnam - szkoła vô ngôn thông
    - 38/11/2. Cảm Thành (zm. 860)
      - 39/12/3. Thiện Hội (zm. 900)
        40/13/4. Vân Phong (zm. 956)
        41/14/5. Khuông Việt (933-1011)
        42/15/6. Đa Bảo (zm. po 1028)
        43/16/7. Định Hương (zm. 1051)
        44/17/8. Viên Chiếu (999-1090)
        45/18/9. Thông Biện (zm. 1134)
        46/19/10. Biện Tâi (bd)
        
        46/19/10. Đạo Huệ (zm. 1173)
        47/20/11. Tịnh Lực (1112–1175)
        
        47/20/11. Trí Bảo (zm. 1190)
        
        47/20/11. Trường Nguyên (1110–1165)
        
        47/20/11. Minh Trí (zm. 1196)
        48/21/12. Quảng Nghiêm (1122–1190
        49/22/13. Thường Chiếu (zm. 1203)
        50/23/14. Thông Thiền (zm. 1228) laik
        51/24/15. Tức Lự (bd)
        52/25/16. Ứng Vương (bd) laik
        
        50/23/14. Thần Nghi (zm. 1216)
        51/24/15.. Ẩn Không (bd)
        
        47/20/11. Tín Học (zm. 1190)
        
        47/20/11. Tịnh Không (1091–1170)
        
        47/20/11. Dại Xả (1120–1180)
        
        44/17/8. Cứu Chỉ
        
        44/17/8. Bảo Tính (zm. 1034)
        
        44/17/8. Minh Tâm (zm. 1034)
        
        43/16/7. Thiền Lão
        44/17/8. Quảng Trí
        45/18/9. Mãn Giác (1052–1096)
        46/19/10. Bổn Tịnh (1100–1176)
        
        45/18/9. Ngộ Ấn (1020–1088)

Bibliografia

Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the 'Thiền Uyển Tập Anh'. University of Hawai'i Press, Honolulu. 1997. Str. 481. ISBN 0-8248-1948-9

Przypisy

↑ Oryginalny tekst Thiền Uyển Tập Anh informuje, że cesarz Lý Thái Tông (pan. 1028-1054) wysłał do mistrza swojego posła, który przekonał się, że mistrz zmarł. Według tej informacji musiał umrzeć przed 1054 r. Jednak w biografii mistrza Quảnga Trí znajduje się informacja, że w roku 1059 został uczniem mistrza Thiềna Lão, czyli że ten żył jeszcze w 1059 r. i zapewne jakiś czas potem
↑ Inna nazwa tej góry to Tiên Du. Leży ona w prefekturze Từ Sơn prowincji Vũ Ninh, obecnie Hà Bắc
↑ Dazhu Huihai powiedział: "Zielone bambusy są Ciałem Prawdy, żółte kwiaty są całą mądrością." Jingde chuandeng lu T51.247c15-16
↑ Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the 'Thiền Uyển Tập Anh'. s. 115

[1] Oryginalny tekst Thiền Uyển Tập Anh informuje, że cesarz Lý Thái Tông (pan. 1028-1054) wysłał do mistrza swojego posła, który przekonał się, że mistrz zmarł. Według tej informacji musiał umrzeć przed 1054 r. Jednak w biografii mistrza Quảnga Trí znajduje się informacja, że w roku 1059 został uczniem mistrza Thiềna Lão, czyli że ten żył jeszcze w 1059 r. i zapewne jakiś czas potem

[2] Inna nazwa tej góry to Tiên Du. Leży ona w prefekturze Từ Sơn prowincji Vũ Ninh, obecnie Hà Bắc

[3] Dazhu Huihai powiedział: "Zielone bambusy są Ciałem Prawdy, żółte kwiaty są całą mądrością." Jingde chuandeng lu T51.247c15-16

[4] Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the 'Thiền Uyển Tập Anh'. s. 115

[1]

[2]

[3]

[4]