Cal Crutchlow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cal Crutchlow

Cal Crutchlow podczas eliminacji WSBK na torze Silverstone w 2010
Państwo	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	29 października 1985 Coventry
Sezon 2019
Seria	Motocyklowe Mistrzostwa Świata w klasie MotoGP
Zespół	LCR Honda CASTROL
Motocykl	Honda RC213V
Nr startowy	35
Partnerzy	Takaaki Nakagami
Sukcesy
2009: World Supersport (mistrz)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Cal Crutchlow (ur. 29 października 1985 roku w Coventry, Anglia) – brytyjski motocyklista.

Cal w młodości grał w piłkę nożną w juniorskich klubach Coventry oraz Aston Villa. W wieku 11 lat swoją uwagę skoncentrował jednak na wyścigach motocyklowych. Zainteresowanie Crutchlowa wynikło z przeszłości jego ojca, który także był kierowcą motocyklowym. W 1999 roku triumfował w UK Challenge, natomiast dwa lata później w Aprilia Challenge. W sezonie 2003 został wicemistrzem Pucharu Yamahy.

W latach 2004–2006 Crutchlow brał udział w Brytyjskich Mistrzostwach Supersport. W pierwszym sezonie startów Brytyjczyk zmagania zakończył na 10. miejscu. W drugim podejściu sześciokrotnie stanął na podium, po raz pierwszy na torze w Oulton Park, w którym zajął drugą pozycję. Odniósł także dwa zwycięstwa, a w klasyfikacji końcowej uplasował się na 3. miejscu. W 2006 roku został mistrzem serii, po zwyciężeniu w sześciu rundach. Przez wszystkie sezony ścigał się na motocyklu Honda.

W sezonie 2007 rozpoczął starty w Brytyjskich Mistrzostwach Superbike. Dosiadając maszynę Suzuki dwunastokrotnie uplasował się w czołowej ósemce. Rywalizację zakończył trzecią lokatą na torze Brands Hatch. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 9. pozycji. W drugim roku startów Brytyjczyk powrócił do startów na Hondzie. Cal należał do czołówki, tym razem dwunastokrotnie stając na podium. Triumfował dwukrotnie – na Brands Hatch oraz Thruxton – natomiast w klasyfikacji generalnej znalazł się na 3. lokacie.

Po raz pierwszy w MŚ Supersportów Brytyjczyk pojawił się z ”dziką kartą”, podczas rundy w Wielkiej Brytanii. Na maszynie Hondy osiągnął odpowiednio dziesiąte oraz piąte miejsce w latach 2005-2006. Trzy lata później Cal wziął udział w pełnym sezonie. Dosiadając tym razem motocykla Yamahy, Crutchlow już w pierwszym podejściu sięgnął po tytuł mistrzowski. W trakcie zmagań aż dziesięciokrotnie startował z pole position, z czego połowę wykorzystał do zwycięstwa.

W MŚ Superbike'ów Anglik (na Hondzie) zadebiutował w sezonie 2008, podczas rundy na torze Donington Park. Cal spisał się znakomicie, będąc w drugim wyścigu sklasyfikowanym na średnim stopniu podium. Kolejną szansę otrzymał kończącej sezon eliminacji w Estoril. Zmagania zakończył wówczas odpowiednio na czwartym oraz dziewiątym miejscu, a w ogólnej punktacji był dwudziesty trzeci.

W 2010 roku Brytyjczyk wystartował w pełnym wymiarze, będąc zawodnikiem fabrycznej ekipy Yamaha (jego partnerem został były mistrz serii James Toseland, od którego spisywał się wyraźnie lepiej). Crutchlow okazał się najskuteczniejszym kierowcą w kwalifikacjach, kilkakrotnie nawet bijąc rekord toru. Już w drugiej rundzie sezonu (na Estoril) Crutchlow sięgnął po pole position, natomiast dzień później osiągnął po raz pierwszy najniższy stopień podium (w drugim starcie). Sukces z kwalifikacji powtórzył również w kolejnej eliminacji (na Ricardo Tormo w Walencji), a także w RPA oraz w Czechach. Tempo w czasówce na wyścigi przełożył jednak dopiero na brytyjskim obiekcie Silverstone, gdzie odniósł pierwsze zwycięstwa, a zarazem dublet w karierze. Na najwyższym stopniu stanął jeszcze w przedostatnim wyścigu sezonu, na francuskim torze Magny-Cours. Tam po raz czwarty startował z pierwszej pozycji, dzięki czemu zwyciężył najwięcej sesji „Superpole”. Nierówny, aczkolwiek udany rok zakończył na 4. miejscu, z łącznym dorobkiem dziesięciu miejsc w pierwszej trójce (uzyskał także siedem najszybszych okrążeń, co również było najlepszym wynikiem ze wszystkich jeźdźców).

W sezonie 2011 Brytyjczyk awansował do MMŚ, podpisując kontrakt z satelicką ekipą Yamahy – Tech3^[1]. Zastąpił w niej Amerykanina Bena Spiesa. Anglik nie wyróżnił się niczym specjalnym w swoim debiutanckim występie z Yamahą, zaliczył kilka upadków i przez cały rok miał problemy z dostosowaniem swojego stylu jazdy do maszyny MotoGP, jako że wcześniej używał całkowicie innych opon (Pirelli) i motocykli (seria WSBK), przyznał potem, że myślałem nawet o zmianie serii w 2012.

Mając już za sobą pierwsze przeszkody, Cal podszedł do kolejnego sezonu z bojowym nastawieniem i nową motywacją, ciągle będąc zawodnikiem Tech 3 powitał w jego szeregach Andreę Dovizioso, z którym stoczył wiele zaciętych pojedynków, Włoch zastąpił doświadczonego Amerykanina, Colina Edwardsa. Dzięki świetnej jeździe Dovizioso i Crutchlowa, ekipa Tech 3 zajęła trzecie miejsce w klasyfikacji zespołów wyprzedzając m.in. fabryczną ekipę Ducati, Dovizioso aż 6 razy zajmował trzecie miejsce, natomiast Crutchlow dwa razy, Brytyjczyk w opinii wielu obserwatorów, poczynił wielkie postępy i z niecierpliwością oczekiwał sezonu 2013.

Rok ten był ostatnim z Tech 3, a Crutchlow po raz trzeci witał w zespole nowego team partnera, tym razem swojego rodaka, Bradleya Smitha. Cal osiągnął apogeum swojej formy i przez większość sezonu siedział na ogonie Valentino Rossiego, wielokrotnego mistrza świata MotoGP, #35 aż dwa razy stawał na drugim stopniu podium (Le Mans, Sachsenring) i tyle samo na trzecim (Mugello, Assen), ostatecznie uplasował się tuż za Rossim, na 5 miejscu z dorobkiem 188 punktów.

Podobnie, jak Dovizioso, Brytyjczyk był rozczarowany, że nie udało mu się wskoczyć na miejsce Bena Spiesa w fabrycznej ekipie Yamaha, dlatego 2014 postanowił spędzić z Ducati, gdzie czekał już jego stary znajomy, Andrea Dovizioso^[2]. Jego starty były nierówne (potrafił zająć 3. miejsce w Aragonii, by w trzech następnych wyścigów nie ukończyć), więc w klasyfikacji motocyklistów zajął odległe, 13. miejsce.

W sezonie 2015 jeździł dla LCR Honda, zajmując najwyższe, 3. miejsce w Argentynie, pięciokrotnie wycofywał się z wyścigów przed ich zakończeniem, tym samym Crutchlow zakończył mistrzostwa na ósmej lokacie.

* – sezon w trakcie

Rok	Klasa	Motocykl	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	Poz.	Pkt.
2011	MotoGP	Yamaha	QAT 11	SPA 8	POR 8	FRA NU	CAT 7	GBR DNS	NED 14	ITA NU	GER 14	USA NU	CZE NU	IND 11	RSM 10	ARA 9	JPN 11	AUS NU	MAL C	VAL 4	12	70
2012	MotoGP	Yamaha	QAT 4	SPA 4	POR 5	FRA 8	CAT 5	GBR 6	NED 5	GER 8	ITA 6	USA 5	IND NU	CZE 3	RSM NU	ARA 4	JPN NU	MAL NU	AUS 3	VAL NU	7	151
2013	MotoGP	Yamaha	QAT 5	AME 4	SPA 5	FRA 2	ITA 3	CAT NU	NED 3	GER 2	USA 7	IND 5	CZE 17	GBR 7	RSM 6	ARA 6	MAL 6	AUS 4	JPN 7	VAL NU	5	188
2014	MotoGP	Ducati	QAT 6	AME NU	ARG	SPA NU	FRA 11	ITA NU	CAT NU	NED 9	GER 10	IND 8	CZE NU	GBR 12	RSM 9	ARA 3	JPN NU	AUS NU	MAL NU	VAL 5	74	13
2015	MotoGP	Honda	QAT 7	AME 7	ARG 3	SPA 4	FRA NU	ITA NU	CAT NU	NED 6	GER 7	IND 8	CZE NU	GBR NU	RSM 11	ARA 7	JPN 6	AUS 7	MAL 5	VAL 9	8	125
2016	MotoGP	Honda	QAT NU	ARG NU	AME 16	ESP 11	FRA NU	ITA 11	CAT 6	NED NU	GER 2	AUT 15	CZE 1	GBR 2	SMR 8	ARA 5	JPN 5	AUS 1	MAL NU	VAL NU	7	141

* – sezon w trakcie

• Oficjalna strona brytyjskiego kierowcy