Charles Fabry – Wikipedia, wolna encyklopedia
Maurice Paul Auguste Charles Fabry (ur. 11 czerwca 1867 w Marsylii, zm. 11 grudnia 1945 Paryżu) – francuski fizyk, profesor uniwersytetów w Marsylii i Paryżu[1]. Zajmował się optyką – w tym spektroskopią – oraz akustyką i astrofizyką. Wspólnie z Alfredem Pérotem zaprojektował interferometr Fabry’ego-Perota. Wykazał też, że nadfiolet jest pochłaniany w atmosferze przez ozon[1].
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- 1918: Medal Rumforda,
- 1929: Prix Jules-Janssen.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Fabry Charles, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-05] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Biografia Charles’a Fabry’ego. [dostęp 2014-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)]. (fr.).