Hendrik Christoffel van de Hulst – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hendrik Christoffel van de Hulst (ur. 19 listopada 1918 w Utrechcie, zm. 31 lipca 2000 w Lejdzie) – holenderski astronom.

W 1944 roku wykazał, że międzygwiazdowe obłoki gazowego wodoru mogą być obserwowane na częstotliwości 1,42 GHz (długość fali 21 cm).

• Medal Henry’ego Drapera (1955)
• Medal Eddingtona (1955)
• Bruce Medal (1978)
• Medal Karla Schwarzschilda (1995)

• Planetoida (2413) van de Hulst

• Biografia H.C. van de Hulsta (ang.)