Charles Nicolle – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Pełne imię i nazwisko | Charles Jules Henri Nicolle |
Specjalność: bakteriologia | |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
Nagrody | |
Charles Jules Henri Nicolle (ur. 21 września 1866 w Rouen, zm. 28 lutego 1936 w Tunisie) – francuski lekarz, bakteriolog, laureat Nagrody Nobla 1928.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem lekarza. Studiował medycynę na Université de Rouen[1] oraz w Instytucie Pasteura w Paryżu, w którym po studiach podjął pracę. Od 1903 do śmierci był dyrektorem oddziału tego Instytutu w Tunisie[1][2]. W 1929 został członkiem Francuskiej Akademii Nauk[2], a w 1934 Polskiej Akademii Umiejętności.
Prowadził badania nad chorobami tropikalnymi. Jako pierwszy wyhodował pasożytniczego pierwotniaka Leishmania donovani, wywołującego ciężką chorobę zwierząt i człowieka – leiszmaniozę trzewną (kala-azar)[2]. Zauważył, że surowica krwi rekonwalescentów po niektórych chorobach zakaźnych (m.in. dur plamisty, odra) ma właściwości profilaktyczne i lecznicze[2]. Wielu żołnierzy z czasów I wojny światowej zawdzięcza mu życie. Był autorem pojęcia nosicielstwa[1], czyli jak to nazwał „niewidocznych chorób” (fr. maladies inapparentes); usiłował upowszechnić to odkrycie. Podjął próbę opracowania szczepionek przeciwko tyfusowi i innym infekcjom. Odniósł umiarkowany sukces w stosowaniu surowicy od pacjentów po tyfusie i odrze w celu wywołania krótkotrwałej odporności biernej u osób z grupy ryzyka[1].
Za udowodnienie doświadczalne, że dur plamisty przenoszą na człowieka wszy odzieżowe (1909), został w 1928 uhonorowany Nagrodą Nobla[1][2]. Współpracował z wybitnym polskim uczonym Rudolfem Weiglem, którego odwiedzał w jego lwowskiej pracowni, prowadzącej – jako jedyna w świecie – hodowlę riketsji – zarazka duru plamistego.
Był autorem wielu prac naukowych, a także książek z filozofii nauki. W 1936 wydano w Polsce Narodziny, życie i śmierć chorób zakaźnych (wydanie oryginalne 1930).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Nicolle, Charles Jules Henri, [w:] A Dictionary of Scientists, Oxford University Press, 2003, ISBN 978-0-19-172683-5 [dostęp 2022-07-10] (ang.).
- ↑ a b c d e Wulf von Bonin , Erich Bagge , Robert Herrlinger , Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 1969, s. 226 (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nagrody Nobla. Leksykon PWN. Beata Tarnowska (red.). Warszawa: PWN, 2001.
- ISNI: 0000000121320669
- VIAF: 49331804
- LCCN: n84803115
- GND: 119524880
- BnF: 12515901j
- SUDOC: 034296018
- NKC: nlk20000079378
- NTA: 067571174
- BIBSYS: 7034395
- CiNii: DA06599433
- Open Library: OL416989A
- PLWABN: 9810647916205606
- NUKAT: n2006103717
- J9U: 987007271475505171
- PTBNP: 167860
- CANTIC: a10815685
- BNC: 000384607
- ΕΒΕ: 228422
- LIH: LNB:O2P;=zW