John Macleod – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | 16 marca 1935 |
Pełne imię i nazwisko | John James Richard Macleod |
Specjalność: fizjologia | |
Alma Mater | |
Uczelnia | Case Western Reserve University School of Medicine w Cleveland, University of Toronto, University of Aberdeen |
Nagrody | |
John James Richard Macleod (ur. 6 września 1876 w Clunie k. Dunkeld, zm. 16 marca 1935 w Aberdeen) – szkocki fizjolog, laureat Nagrody Nobla w 1923 roku.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1898 ukończył medycynę na Uniwersytecie w Aberdeen. Po studiach podyplomowych na Uniwersytecie w Lipsku i pracy w szpitalu w Londynie przeniósł się w 1903 roku do Ameryki, gdzie został profesorem fizjologii na Case Western Reserve University School of Medicine w Cleveland[1]. W 1918 przyjął podobne stanowisko na Uniwersytecie w Toronto[1][2]. W 1928 roku powrócił do Szkocji i został profesorem fizjologii na macierzystym Uniwersytecie w Aberdeen[1].
Zajmował się głównie problematyką metabolizmu węglowodanów[1][2]. Kierował w Toronto instytutem badawczym, współpracując z Frederickiem Bantingiem, Charlesem Bestem i Jamesem Collipem. W 1922 zespół uzyskał insulinę, która nadawała się do zastosowania w leczeniu chorych na cukrzycę[1]. W 1923 Banting i MacLeod otrzymali Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny za odkrycie insuliny[1][2]. Banting uważając, że Best został niesłusznie pominięty, podzielił się z nim pieniędzmi ze swojej części nagrody. Tak samo postąpił Macleod w stosunku do Collipa[1].
Macleod był autorem kilkunastu podręczników naukowych, m.in.:
- Diabetes, Its Pathological Physiology (1913)
- Carbohydrate Metabolism and Insulin (1926)
- Physiology and Biochemistry in Modern Medicine (1918, współautor)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g MacLeod, John James Rickard, [w:] A Dictionary of Scientists, Oxford University Press, 2003, ISBN 978-0-19-172683-5 [dostęp 2022-06-01] (ang.).
- ↑ a b c Tadeusz Nowak (red.), Oksfordzki słownik biograficzny, Warszawa: Bertelsmann Media, 1999, s. 281, ISBN 83-7227-109-7 (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger: Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna. Warszawa: 1969.