Dan I (hospodar wołoski) – Wikipedia, wolna encyklopedia
hospodar Wołoszczyzny | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Dzieci | Dan II, |
Dan I (ur. 1354, zm. 23 września 1386)[1] – hospodar wołoski w latach 1383–1386 z dynastii Basarabów.
Był synem hospodara Radu I. Objąwszy tron po śmierci ojca, utrzymywał sojusz z Węgrami i prowadził walki na południowym brzegu Dunaju z zamiarem opanowania Tyrnowa, stolicy naciskanego od południa przez Turków bułgarskiego cara Iwana Szyszmana. Początkowo odnosił pewne sukcesy, wkrótce jednak poległ w walce.
W 1385 potwierdził dokonane przez jego wuja Władysława nadanie 40 rodzin cygańskich klasztorowi Świętemu Antoniego w Wodicy; jest to pierwsza wzmianka na temat Cyganów na terenie dzisiejszej Rumunii[2].
Był ojcem hospodara Dana II oraz być może hospodara Włada I Uzurpatora. Tron objął po nim brat Mircza Stary.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sfânta Mãnãstire Tismana [online], www.tismana.ro [dostęp 2021-12-21] .
- ↑ A. Fraser, Dzieje Cyganów, Warszawa 2001, s. 54.
Literatura
[edytuj | edytuj kod]- J. Demel: Historia Rumunii. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, 1970, s. 116.
- J. Rajman: Encyklopedia średniowiecza. Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2006, s. 225. ISBN 83-7435-263-9.