Konstantyn I Șerban – Wikipedia, wolna encyklopedia

Konstantyn I Șerban

hospodar Wołoszczyzny
Okres	od 1654 do 1658
Poprzednik	Mateusz Basarab
Następca	Mihnea III
Dane biograficzne
Ojciec	Radu Șerban

Konstantyn Șerban (rum. Constantin Șerban), hospodar wołoski 1654–1658, pretendent do tronu mołdawskiego.

Był nieślubnym synem hospodara wołoskiego Radu Șerbana. Objął tron wołoski po śmierci Mateusza Basaraba, korzystając początkowo z poparcia tzw. semenów (członków oddziałów wojskowych osiedlonych w dobrach bojarskich i klasztornych, których usiłowano zmusić do wypełniania chłopskich powinności). Jednak wkrótce później, obawiając się siły ruchu, nad którym nie potrafił zapanować, uciekł na ziemie tureckie i stąd doprowadził do stłumienia powstania (1655, dzięki pomocy Jerzego Rakoczego II, księcia Siedmiogrodu). W 1658 Porta postanowiła usunąć z tronu Konstantyna, co zostało przeprowadzone mimo próby oporu przy współpracy z Siedmiogrodem.

Mając chwilowo niewielkie szanse na odzyskanie tronu wołoskiego, Konstantyn zwrócił się w stronę Mołdawii. W 1659 ze wsparciem siedmiogrodzkim podjął próbę opanowania tronu mołdawskiego, jednak został odparty przez Tatarów. W następnym roku z kolei podobnie zakończyła się podjęta przez Konstantyna próba opanowania Wołoszczyzny. I wreszcie, w kolejnym roku, 1661 Konstantyn jeszcze raz najechał Mołdawię, pokonując nawet hospodara Stefana Lupu, znowu zostając jednak pokonanym przez Tatarów.

Konstantyn zaznaczył się w historii Bukaresztu. W 1656 podjął budowę cerkwi metropolitarnej św. Konstantyna i św. Heleny, zaś później, w 1658 podpalił miasto w obliczu konieczności jego opuszczenia.

• J. Demel, Historia Rumunii, Wrocław 1970.