Jan Caradja – Wikipedia, wolna encyklopedia
hospodar Wołoszczyzny | |
Okres | |
---|---|
Dane biograficzne | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Dzieci |
Jan Caradja (rum. Ioan Caragea, gr. Ἰωάννης Γεώργιος Καρατζάς ur. 1754, zm. 1844) – hospodar Wołoszczyzny w latach 1812–1818.
Pochodził z greckiej rodziny fanariockiej, był spokrewniony z rodziną Mavrocordatów. Objął tron wołoski po zakończeniu wojny rosyjsko-tureckiej, w której Imperium Osmańskie poniosło kolejną porażkę nieco osłabiającą jego wpływy w księstwach naddunajskich – powrócono m.in. do postanowień z 1802, zgodnie z którymi Turcja miała mianować hospodarów w uzgodnieniu z Rosją. Mimo to, Jan Caradja obawiał się reakcji dworu sułtańskiego na swoje bliskie kontakty z Rosją, w związku z czym w 1818 zbiegł przez Siedmiogród do Włoch. Okres jego rządów charakteryzował się skrajnym uciskiem podatkowym, co wzbudziło bardzo aktywną opozycję bojarską.
Jego córką była Rallou Karatza.
Literatura
[edytuj | edytuj kod]- J. Demel, Historia Rumunii, Wrocław 1970.