David Rose – Wikipedia, wolna encyklopedia

David Rose

David Rose (trzeci od lewej) podczas AFRS Radio Show, ok. 1946 roku
Pseudonim	Ray Llewellyn
Data i miejsce urodzenia	15 czerwca 1910 Londyn
Pochodzenie	żydowskie
Data i miejsce śmierci	23 sierpnia 1990 Burbank, Kalifornia
Gatunki	muzyka filmowa, muzyka rozrywkowa
Zawód	kompozytor, autor tekstów, aranżer, pianista, dyrygent
Aktywność	1940–1990
Strona internetowa

David Rose (ur. 15 czerwca 1910 w Londynie, zm. 23 sierpnia 1990 w Burbank) – amerykański twórca słów do piosenek, kompozytor, aranżer, pianista i dyrygent pochodzenia żydowskiego. Jego najbardziej znane utwory to The Stripper, Holiday for Strings i Calypso Melody. Tworzył muzykę do seriali telewizyjnych Domek na prerii, Autostrada do nieba, Bonanza i wielu innych pod własnym nazwiskiem lub pod pseudonimem „Ray Llewellyn”^[1]. Ponadto był również dyrektorem muzycznym programu telewizyjnego Reda Skeltona, który przez 21 lat emitowano na antenach CBS i NBC. Laureat czterech nagród Emmy w kategoriach muzycznych. Należał do korporacji Phi Mu Alpha Sinfonia zrzeszającej muzyków płci męskiej. Był pierwszym mężem Judy Garland.

David Rose urodził się w Londynie w rodzinie żydowskiej, ale w 1914 wraz z rodziną przeprowadził się do Chicago. W wieku 7 lat rozpoczął naukę gry na fortepianie. W 1924 roku został uczniem Chicago Musical College. Mając 16 lat, grą na fortepianie akompaniował zespołowi tanecznemu Teda Fiorioto. Od 1929 zaczął pracować jako rezerwowy pianista, dyrygent i aranżer w NBC Radio.

W 1938 roku wyjechał do Hollywood. W 1941 roku został dyrektorem muzycznym w wytwórni filmowej Metro-Goldwyn-Mayer, w której pracował przez 27 lat, podczas których stworzył muzykę do 25 filmów. W listopadzie 1942 wystąpił do Armii Stanów Zjednoczonych. Spędził tam 3 lata. Po II wojnie światowej powrócił do MGM na dotychczasowe stanowisko. Równocześnie piastował stanowisko dyrektora muzycznego w programie radiowym Reda Skeltona, który na początku lat 50. przeniesiono do telewizji CBS. W tej i następnej dekadzie oprócz tworzenia ścieżek dźwiękowych do filmów, tworzył również własne utwory, które wydawano w postaci singli. W 1957 roku otrzymał złotą płytę za utwór Calypso Melody, który rozszedł się w nakładzie miliona sztuk^[2]. W 1962 wydał przebój The Stripper, użyty w musicalu Cyganka. Wykorzystano go również w filmach: Na lodzie, Goło i wesoło, Wallace i Gromit: Klątwa królika oraz w serialach Mała Brytania i Hoży doktorzy.

Od 1959 tworzył podkład muzyczny do serialu Bonanza. Napisał także ścieżkę dźwiękową do seriali telewizyjnych Ojciec Murphy i Autostradą do nieba.

8 października 1938 poślubił aktorkę Mathę Raye. Rozwiedli się 19 maja 1941. 28 lipca tego samego roku 31-letni Rose ożenił się z 19-letnią aktorką Judy Garland. Nie mieli dzieci, choć podobno Garland co najmniej raz dokonała aborcji, ulegając naciskom matki, Rose’a i MGM^[3]. Garland i Rose rozwiedli się w 1944 roku.

Z trzecią żoną, Betty Bartholomew, miał dwie córki: Melanię i Angelę. Jego wnuczką jest piosenkarka Samantha James. Był przyjacielem Michaela Landona.

Jego pasją była kolej. Posiadał dużą kolekcję miniaturowych pociągów, a w ogrodzie jego domu w Sherman Oaks ułożono kolej wąskotorową^[4].

Zmarł w St. Joseph's Hospital w Burbank w stanie Kalifornia w wieku 80 lat z powodu powikłań związanych z chorobą serca^[5]. Został pochowany na Cmentarzu Mount Sinai Memorial Park w Hollywood Hills.

Był dziewięciokrotnie nominowany do nagrody Emmy; zdobył ją 4 razy^[6]. Otrzymał również złotą płytę. Dwukrotnie nominowano go do Oscara i sześciokrotnie do nagrody Grammy^[7].

• About David Rose. David Rose Publishing. [dostęp 2010-11-08]. (ang.). Biogram na oficjalnej stronie Davida Rose’a.

• David Rose w bazie IMDb (ang.)
• David Rose w bazie Filmweb
• A Bunch of Holidays – The David Rose Story. The Robert Farnon Society. [dostęp 2010-11-10]. (ang.).