Drozd reliktowy – Wikipedia, wolna encyklopedia
Turdus ravidus[1] | |||
(Cory, 1886) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | drozd reliktowy | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Zasięg występowania | |||
Drozd reliktowy[3] (Turdus ravidus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny drozdowatych (Turdidae). Występował endemicznie na wyspie Wielki Kajman. Wymarły, ostatnia obserwacja miała miejsce w 1938.
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy gatunek opisał Charles Barney Cory w 1886 na łamach „The Auk”, wraz z dwunastoma innymi gatunkami. Zamieścił jedynie informacje o upierzeniu, wymiarach i miejscu występowania. Nadał nowemu gatunkowi nazwę Mimocichla ravida[4]. Holotyp odłowił W. B. Richardson w lecie 1886 roku[5]. Obecnie (2020) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny umieszcza drozda reliktowego w rodzaju Turdus. Uznaje gatunek za monotypowy[6]. W 1969 istniało 21 okazów muzealnych[5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Wymiary holotypu podane przez Cory’ego, oryginalne w calach (zaokrąglone do 0,5 cm): długość ciała 24 cm, długość skrzydła 13,5 cm, długość ogona 11 cm, długość skoku 4 cm, długość dzioba 2,5 cm. Upierzenie ogółem popielate, matowe albo ołowiane z brązowym odcieniem. Na brzuchu i pokrywach nadogonowych widoczna biaława plama. Trzy zewnętrzne pary sterówek są biało zakończone na wewnętrznych chorągiewkach. Dziób, naga skóra wokół oka i nogi pomarańczowoczerwone. Tęczówka matowoczerwona[4] (według Browna brązowa[7]).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Drozd reliktowy występował na Wielkim Kajmanie (Kajmany)[8].
Ekologia i zachowanie
[edytuj | edytuj kod]Były to ptaki leśne[8]. Według notatki z 1916, drozdy reliktowe nie były znane tubylcom[9]; notatka z 1938 mówi zaś, że nie były dobrze znane mieszkańcom[5]. W grudniu 1965 David W. Johnston miał okazję rozmawiać z Bunyonem Whittakerem, wówczas 72-latkiem. Przywołał on wspomnienia z młodości, kiedy w 1916 pomagał Brownowi w odławianiu drozdów reliktowych wraz ze swoim bratem (Brown płacił chłopcom dolara za każdego dostarczonego mu ptaka). Drozdy te miały być głośne i rzucające się w oczy, pospolite w jednym z miejsc wycinki. Whittaker był przekonany, że najpospolitsze były one w gęstszych częściach lasu[5].
Status
[edytuj | edytuj kod]IUCN uznaje gatunek za wymarły (stan w 2020)[8]. W. W. Brown, który przebywał na Kajmanach od kwietnia do czerwca 1911, zaobserwował drozdy reliktowe tylko w dwóch odizolowanych połaciach lasu[7]. Notatka z 1916 mówi, że wówczas był to ptak albo bardzo rzadki, albo bardzo skryty[9]. Ostatnia pewna obserwacja miała miejsce w 1938 we wschodniej części wyspy[5][8]. Prawdopodobnie za wymarcie gatunku odpowiada wycinka lasów[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Turdus ravidus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Turdus ravidus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Turdinae Rafinesque, 1815 - drozdy (wersja: 2020-02-28). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-19].
- ↑ a b C. B. Cory. Descriptions of Thirteen New Species of Birds from the Island of Grand Cayman, West Indies. „The Auk”. 3, s. 499, 1886.
- ↑ a b c d e W. D. Johnston. The thrushes of Grand Cayman Island, B. W. I.. „Condor”. 71, s. 120–128, 1969.
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Thrushes. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
- ↑ a b Outram Bangs. A collection of birds from the Cayman Islands. „Bulletin of the Museum of Comparative Zoology at Harvard College”. 60, 1916.
- ↑ a b c d e Grand Cayman Thrush Turdus ravidus. BirdLife International. [dostęp 2020-12-19].
- ↑ a b J. M. Savage English. Notes on the birds of Grand Cayman. „Ibis”. ser. 10 v.4, s. 25, 1916.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona ze zdjęciami okazu muzealnego. arkive.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-03)].