Fontanny raju – Wikipedia, wolna encyklopedia

Fontanny raju

The Fountains of Paradise

Autor	Arthur C. Clarke
Typ utworu	fantastyka naukowa
Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	Wielka Brytania
Język	angielski
Data wydania	1979
Wydawca	Victor Gollancz
Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego	1996
Wydawca	Amber
Przekład	Radosław Kot

Fontanny raju (tyt. oryg. The Fountains of Paradise) – powieść fantastycznonaukowa Arthura C. Clarke’a wydana w 1979 roku. Powieść zdobyła nagrody Nebula w 1979 i Hugo w 1980 za najlepszą powieść. Polskie wydanie ukazało się w 1996 r. nakładem wydawnictwa Amber w serii Mistrzowie SF & Fantasy.

Akcja powieści toczy się około połowy XXII wieku i skupia się wokół budowy windy kosmicznej, ogromnego przedsięwzięcia ludzkości mającego umożliwić łatwy i tani dostęp na orbitę geostacjonarną. Clarke umiejscowił „zaczep” windy na fikcyjnej wyspie Taprobane, którą wzorował na Cejlonie, miejscu gdzie spędził sporą część swojego życia. Wątki poboczne powieści to m.in. kolonizacja Układu Słonecznego (np. budowa windy kosmicznej na Marsie), kontakt z obcą cywilizacją, a także pozycja religii w przyszłości^[1].