Pazur Łagodziciela – Wikipedia, wolna encyklopedia
Autor | |||
---|---|---|---|
Typ utworu | |||
Wydanie oryginalne | |||
Miejsce wydania | |||
Język | |||
Data wydania | |||
Wydawca | Simon & Schuster | ||
Pierwsze wydanie polskie | |||
Data wydania polskiego | 1994 | ||
Wydawca | |||
Przekład | |||
|
Pazur Łagodziciela (ang. The Claw of the Conciliator) – powieść science fantasy autorstwa Gene’a Wolfe’a, druga część cyklu Księga Nowego Słońca. Otrzymała nagrodę Nebula (1981) i Nagrodę Locusa (1982), oraz została nominowana do nagród Hugo i World Fantasy w 1982 roku[1][2].
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]Kontynuacja wydarzeń opisanych w tomie Cień kata. Wygnaniec z konfraterni katów, Severian, podróżuje do Thraxu, miejsca swego zesłania. Po drodze musi pokonać wielu wrogów i sprostać czyhającym na niego niebezpieczeństwom. Stale jest prześladowany przez mroczne wspomnienia i wizje. Po przebyciu części drogi zawraca, aby zwrócić skradziony przypadkowo klejnot, Pazur Łagodziciela. Klejnot okazuje swą magiczną moc podczas potyczki Severiana z dziwnymi istotami.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 1981 Award Winners & Nominees. worldswithoutend.com. [dostęp 2022-08-22]. (ang.).
- ↑ 1982 Award Winners & Nominees. worldswithoutend.com. [dostęp 2022-08-22]. (ang.).