Gábor Kállai – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gábor Kállai
Ilustracja
Gábor Kállai, Porz 2002
Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1959
Budapeszt

Data śmierci

31 grudnia 2021

Obywatelstwo

Węgry

Tytuł szachowy

arcymistrz (1995)

Gábor Kállai (ur. 21 lutego 1959 w Budapeszcie, zm. 31 grudnia 2021[1]) – węgierski szachista, trener szachowy, sędzia klasy międzynarodowej oraz autor książek o tematyce szachowej, arcymistrz od 1995 roku.

Kariera szachowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1981 r. reprezentował Węgry na młodzieżowych drużynowych mistrzostwach świata (zawodników do 26 lat) w Grazu, zdobywając brązowy medal[2]. Wielokrotnie startował w turniejach międzynarodowych, w kilku odnosząc sukcesy, m.in. III m. w Ułan Bator (1984, za Jewgienijem Pigusowem i Giennadijem Tunikiem), II-IV m. w Trnawie (1985, za Erikiem Pedersenem, wspólnie z Włodzimierzem Schmidtem i Karelem Mokrym), dz. I m. w Wiesbaden (1988, wspólnie z Eckhardem Schmittdielem i Tiborem Tolnaiem), III m. w Siófoku (1990, za Istvanem Csomem i Arturem Frołowem), dz. II m. w Wiesbaden (1993, za Erikiem Lobronem) oraz II-III m. w Balatonberény (1995, za Olegiem Romaniszynem, wspólnie z Joanisem Nikolaidisem). W 2001 r. znalazł się w reprezentacji Węgier na drużynowych mistrzostwach świata w Erywaniu, w turnieju tym nie rozegrał jednak ani jednej partii[3].

Jako trener współpracował m.in. z Zoltanem Riblim (1983–1986) oraz Zsuzsą Polgar (1980–1994). Pomiędzy 2001 a 2005 r. był kapitanem męskiej reprezentacji Węgier, natomiast od 2006 r. pełni funkcję dyrektora public relations w Węgierskiej Federacji Szachowej.

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 2001 r., z wynikiem 2555 punktów zajmował wówczas 10. miejsce wśród węgierskich szachistów[4].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]