Grappa – Wikipedia, wolna encyklopedia
Grappa – włoski napój alkoholowy, destylat przefermentowanych wytłoków i pestek winogron, odpadów z procesu produkcji wina[1][2].
Trunek jest przezroczysty (z wyjątkiem grapp starzonych), o charakterystycznym smaku, wysokiej zawartości garbników oraz intensywnym zapachu[1][2]. Minimalna zawartość alkoholu jest określona według norm europejskich na 37,5%[3]. Smak grappy w dużym stopniu zależy od jakości surowca[2]. Produkuje się m.in. grappy jednoodmianowe (grappa di monovitigno, z jednego szczepu winogron) oraz starzone w beczkach (nabierają złotego koloru)[1].
Ojczyzną grappy są północne Włochy[2]. Destylat z wytłoków produkuje się pod nazwą grappa również w Kalifornii[1][4]. Analogiczny wyrób jest wytwarzany we Francji pod nazwą marc[1], Portugalii (pod nazwą bagaceira) oraz Hiszpanii (jako aguardiente, przy czym termin aguardiente ma tam szersze znaczenie)[1].
Grappa jest najczęściej spożywana bez dodatków[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Walton i Glover 1998 ↓, s. 414.
- ↑ a b c d MacNeil 2001 ↓, s. 359.
- ↑ Spirituosen. aid infodienst. [dostęp 2014-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 października 2011)]. (niem.).
- ↑ MacNeil 2001 ↓, s. 654.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Karen MacNeil: The Wine Bible. Nowy Jork: Workman Publishing, 2001. ISBN 978-1-56305-434-1. (ang.).
- Stuart Walton, Brian Glover: The Ultimate Encyclopedia of Wine, Beer, Spirits and Liqueurs. Hermes House, 1998, s. 414. ISBN 978-1840380859. (ang.).