Henryk Żyto – Wikipedia, wolna encyklopedia

Henryk Żyto
Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1936
Poniec

Data i miejsce śmierci

7 marca 2018
Gdańsk

Kariera seniorska
Lata Klub
Liga polska
1953–1963 Unia Leszno
1965–1980 Wybrzeże Gdańsk
Liga angielska
1960 Coventry Bees
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
złoto 1961 żużel, drużynowo
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Henryk Żyto (ur. 1 listopada 1936 w Poniecu[1], zm. 7 marca 2018[2] w Gdańsku) – polski żużlowiec i trener sportu żużlowego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Trzykrotny medalista Indywidualnych Mistrzostw Polski: złoty (Rybnik 1963[3]), srebrny (Rzeszów 1962) i brązowy (Rzeszów 1961). Sześciokrotny zwycięzca Memoriałów Alfreda Smoczyka w Lesznie (1957, 1958, 1959, 1962, 1963, 1964), zwycięzca turnieju o Łańcuch Herbowy Miasta Ostrowa Wielkopolskiego (1959), zdobywca II m. (1961) i III m. (1963) w turniejach o "Złoty Kask, zdobywca II m. w Memoriale im. Zbigniewa Raniszewskiego w Bydgoszczy (1961), zdobywca III m. w Criterium Asów w Bydgoszczy (1959).

Drużynowy Mistrz Świata (Wrocław 1961), dwukrotny uczestnik finałów Indywidualnych Mistrzostw Świata: Londyn 1960 – XIII m., Londyn 1962 – nie startował (był zawodnikiem rezerwowym).

W rozgrywkach o Drużynowe Mistrzostwo Polski startował w latach 1953–1980, reprezentując kluby: Unia Leszno (1953–1964) oraz Wybrzeże Gdańsk (1965–1980). Był pięciokrotnym medalistą DMP: dwukrotnie srebrnym (1967, 1978) oraz trzykrotnie brązowym (1958, 1962, 1965). W 1960 r. uczestniczył w rozgrywkach brytyjskiej ligi żużlowej, jako zawodnik klubu Coventry Bees.

Jeszcze przed zakończeniem kariery zawodniczej pracował jako trener. Za swoje osiągnięcia został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Został pochowany na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku[4].

Grób Henryka Żyto na Cmentarzu Srebrzysko

Został pochowany na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon VII, taras V-skarpa-19)[5].

Jego syn, Piotr (ur. 1962), również był żużlowcem, a obecnie jest trenerem[6].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Drużynowe Mistrzostwa Polski – Sezon zasadniczy najwyższej klasy rozgrywkowej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Klub Miejsce Liga Średnia/bg Średnia/mc Pkt Bonusy Razem Komplety Biegi Mecze
1963 Unia Leszno 4 I Liga 2,788 (1) 12,000 (1) 144 (1) 1 145 (1) 4 – (1 pł.) 52 12
1964 Unia Leszno 8 I Liga 2,087 9,400 47 (36) 1 48 (41) 1 23 5
1965 Wybrzeże Gdańsk I Liga 1,982 (18) 7,500 (18) 105 (16) 8 113 (14) 2 57 14
1966 Wybrzeże Gdańsk 4 I Liga 1,949 (20) 7,571 (19) 106 (16) 9 115 (16) 1 – (1 pł.) 59 14

W nawiasie miejsce w danej kategorii (śr/b oraz śr/m – przy założeniu, że zawodnik odjechał minimum 50% spotkań w danym sezonie)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Henryk Żyto – Polish Speedway Database. [dostęp 2009-08-16].
  2. eSpeedway.pl | To co kochasz – żużel [online], espeedway.pl [dostęp 2018-03-07] (pol.).
  3. Żyto mistrzem Polski na żużlu. „Nowiny-Stadion”, s. 2, Nr 36 z 9 września 1963. 
  4. Pogrzeb Henryka Żyty. Żużlowca pożegnała rodzina oraz przyjeciele z Wybrzeża Gdańsk. dziennikbaltycki.pl, 10 marca 2018. [dostęp 2018-03-15].
  5. Henryk Żyto. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2020-05-31].
  6. Piotr Żyto. [dostęp 2009-08-16].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wiesław Dobruszek, "Żużlowe ABC" tom III, Leszno 2004, str. 211-212
  • Wiesław Dobruszek: Żużlowy Leksykon Ligowy Tom IV. Leszno: Firma Wydawnicza "Danuta", 2013. ISBN 978-83-63087-28-9.str. 14-29, 74-88, 130-146, 172-189

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]