Język tałyski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | 170 tys. | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
Status oficjalny | |||
UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
Ethnologue | 4 edukacyjny↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | tly | ||
IETF | tly | ||
Glottolog | taly1247 | ||
Ethnologue | tly | ||
GOST 7.75–97 | тал 650 | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język tałyski, także tołyski (Tolışi) – język należący do rodziny języków indoeuropejskich. Językiem tym posługuje się ok. 170 tys. Tałyszów zamieszkujących na obszarze Iranu (prowincja Gilan) i południowej części Azerbejdżanu. Wyróżnia się cztery dialekty (gwary).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 28, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).