Język khowar – Wikipedia, wolna encyklopedia

کھووار (khowar)
Obszar

Pakistan, Indie

Liczba mówiących

332 tys.

Pismo/alfabet

arabskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 2 wrażliwy
Ethnologue 3 środek szerszej komunikacji
Kody języka
ISO 639-3 khw
IETF khw
Glottolog khow1242, nort2664
Ethnologue khw
WALS khw
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język khowar (khowār, arniya, chitrali, chitrari, citrali, kashkari, khawar, patu, qashqari) – główny język Chitralu[1], z grupy wschodniej języków dardyjskich. Pełni funkcję języka handlowego w Chitralu.

W Pakistanie ma 313 tys. użytkowników (2016). W Indiach posługuje się nim ok. 19 tys. osób (2000)[1].

Dialekty

[edytuj | edytuj kod]
  • północny khowar – będący podstawą języka standardowego
  • południowy khowar
  • wschodni khowar
  • khowar doliny Swat

Podobieństwo między dialektami wynosi 86–98%.

Większość tekstów wywodzi się z tradycji ludowej i funkcjonuje od lat w formie ustnej. Język od pierwszej połowy XX wieku używa arabskiego pisma nasta'liq. Od lat 60. XX wieku bywał także zapisywany łacinką. Wybitnym badaczem i znawcą tego języka jest Badshah Munir Bukhari.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
 Wykaz literatury uzupełniającej: Język khowar.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Khowar, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).