Język zigula – Wikipedia, wolna encyklopedia
Obszar | Tanzania (region Pwani, dystrykt Bagamoyo; północno-wschodni region Tanga) | ||
---|---|---|---|
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | ziw | ||
IETF | ziw | ||
Glottolog | zigu1244, zigu1242 | ||
Ethnologue | ziw | ||
SIL | ziw | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język zigula albo zigwa (kizigula, seguha, wayombo, wazegua, zeguha, zegura, zigoua, zigua) – język z rodziny bantu, używany w Tanzanii. W 1971 roku liczba mówiących wynosiła 112 tys.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Piłaszewicz, Eugeniusz Rzewuski, Wstęp do afrykanistyki, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2004, s. 176, ISBN 83-235-0061-4, OCLC 749258177 .
- Zigula, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2011-03-30] (ang.).