Jan Kieniewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Kieniewicz

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	7 sierpnia 1938 Warszawa
Data śmierci	27 maja 2024
Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia krajów pozaeuropejskich, historia kultury
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1966 Uniwersytet Warszawski
Habilitacja	1974 Uniwersytet Warszawski
Profesura	1983
Nauczyciel akademicki
Uniwersytet	Uniwersytet Warszawski
Ambasador RP w Hiszpanii
Okres spraw.	1990–1994
Poprzednik	Marian Renke
Następca	Władysław Klaczyński
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Oskar Kieniewicz (ur. 7 sierpnia 1938 w Warszawie^[1], zm. 27 maja 2024^[2]) – polski historyk, nauczyciel akademicki i dyplomata, profesor nauk humanistycznych, ambasador RP w Hiszpanii (1990–1994).

W 1960 ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Na tej samej uczelni doktoryzował się w 1966, a w 1974 uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1983 otrzymał tytuł profesora w zakresie nauk humanistycznych.

Od 1960 był pracownikiem UW, na którym w 1999 doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego^[3]. Był związany z Wydziałem Historycznym tej uczelni^[4]. Pełnił funkcję kierownika Katedry Iberystyki (1975–1981) i wicedyrektora Instytutu Historycznego UW (1981–1988). Od 1990 do 1994 sprawował urząd ambasadora RP w Hiszpanii. W latach 1996–2008 był wicedyrektorem Instytutu Badań Interdyscyplinarnych Artes Liberales. Po przejściu na emeryturę pozostał wykładowcą na Wydziale „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego^[3].

W pracy naukowej zajmował się dziejami Indii i ekspansji poprzedzającej kolonizację, historią Hiszpanii czasów nowożytnych i najnowszych, historią Polski i Europy. Był członkiem Collegium Invisibile^[5] oraz jury Nagrody Klio.

Był członkiem m.in. NSZZ „Solidarność” (1980–1990), Sociedad de Estudios Internacionales(inne języki), Polskiego Stowarzyszenia Hispanistów(inne języki), Polskiego Towarzystwa Historycznego^[3].

Był synem profesora Stefana Kieniewicza, a także bratem kartografa i księdza Antoniego Kieniewicza. Mieszkał na Zaciszu w Warszawie^[3]. Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 13A/5/5)^[6].

• Złoty Krzyż Zasługi (1981)^[3]
• Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (1994)^[7]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2005)^[8]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2013)^[9]

• Portugalczycy w Azji: XV–XX wiek (1976)
• Od Bengalu do Bangladeszu (1976)
• Historia Indii (1980)
• Od ekspansji do dominacji. Próba teorii kolonializmu (1986)
• Spotkania Wschodu (1999)
• Historia Polski (1986, współautor z Jerzym Holzerem i Michałem Tymowskim)
• Historia Europy (1998, współautor)
• Wprowadzenie do historii cywilizacji Wschodu i Zachodu (2003)
• Cmentarz Bródnowski (2007, redakcja i opracowanie naukowe)
• Wyraz na ustach zapomniany (2013)

• Prof. dr hab. Jan Kieniewicz, obta.uw.edu.pl [zarchiwizowane 2016-12-03] .
• Prof. dr hab. Jan Oskar Kieniewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-06-02] .

• Bibliografia prac Jana Kieniewicza [online], uw.edu.pl [dostęp 2017-08-26] .