Jan Slaski (sadownik) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk rolniczych | |
Specjalność: sadownictwo | |
Doktor honoris causa Akademia Rolnicza w Poznaniu – 1983 | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Jan Slaski[1] (ur. 18 czerwca 1893 w Broniszowie, zm. 24 czerwca 1984 w Krakowie) – polski sadownik i szkółkarz. Profesor, doktor honoris causa Akademii Rolniczej w Poznaniu w 1983[2] i pierwszy kierownik Katedry Sadownictwa i Szkółkarstwa na tejże uczelni[3].
Pochodził z gałęzi małopolskiej rodziny Slaskich herbu Grzymała. Był synem Juliusza Slaskiego, właściciela majątku Broniszów ojcem Juliusza antropologa i alpinisty.
Pochowany jest na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC11-E-9)[4].
Jego imieniem nazwano jedną z ulic w Krakowie w dzielnicy VIII.
Praca naukowa
[edytuj | edytuj kod]Opublikował ok. 700 artykułów i prac naukowych. Za najważniejszą uważany jest podręcznik akademicki "Szkółkarstwo polskie", wydany w dwóch tomach w latach 1949 i 1950. Autor m.in. poradnika Podstawowe wytyczne dla zakładających i właścicieli sadów (Warszawa, 1936) oraz podręcznika akademickiego Szkółkarstwo szczegółowe drzew i krzewów ozdobnych oraz użytkowych (wspólnie z Bolesławem Sękowskim). Założyciel sadu doświadczalnego w Przybrodzie.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Niewłaściwie Ślaski, Śląski.
- ↑ Doktoraty Honoris Causa
- ↑ Katedra Sadownictwa i Szkółkarstwa Historia
- ↑ GROBONET 2.6 - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz parafialny Kraków Salwator [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2020-04-06] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ziemianie polscy XX wieku. Słownik biograficzny, cz. 2, Warszawa 1994;
- Britannica – edycja polska, t. 39, Poznań 2004;
- 70 lat akademickich studiów rolniczych i leśnych, pod red. Eugeniusza Matusiewicza, Mieczysława Rutkowskiego. – Poznań, 1989;
- Słownik biograficzny techników polskich t. 9, Warszawa : Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych, 1998.