French
DeutschJerzy Białłozor – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data urodzenia | ok. 1622 | |
| Data i miejsce śmierci | ||
| Miejsce pochówku | Bazylika archikatedralna św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Nominacja biskupia | 18 marca 1658[1] | |
| Sakra biskupia | brak danych | |
| Data konsekracji | ok. 1658 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| |||||
Jerzy Białłozor herbu Wieniawa (ur. ok. 1622 – zm. 17 maja 1665[2]) – biskup rzymskokatolicki[3], sekretarz królewski, senator I Rzeczypospolitej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Krysztofa, marszałka upickiego i starosty abelskiego.[4] Ukończył Akademię Wileńską. Jako proboszcz kaplicy św. Kazimierza w katedrze wileńskiej po potopie szwedzkim pożyczył część skarbca na potrzeby Rzeczypospolitej, czym wzbudził przychylność Jana II Kazimierza.
20 października 1655 roku podpisał ugodę kiejdańską podobnie jak pozostałe 1163 osoby które wyraziły zgodę na oddanie Wielkiego Księstwa Litewskiego Szwecji[5].[6]. Na sejmie 1661 roku wyznaczony z Senatu komisarzem do zapłaty wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego[7]. Na sejmie 1662 roku wyznaczony z Senatu komisarzem do zapłaty wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego[8].
Był inicjatorem odbudowy katedry wileńskiej po zniszczeniach wojny polsko-rosyjskiej 1654-1667.
W 1661 roku był delegatem Senatu na Trybunał Skarbowy Wielkiego Księstwa Litewskiego[9].
Pochowany w katedrze św. Stanisława i św. Władysława w Wilnie[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. IV, Monasteri 1935, s. 318. (łac.)
- ↑ Encyklopedyja powszechna, t. III, Warszawa 1860, s. 404.
- ↑ Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. IV, Monasteri 1935, s. 370. (łac.)
- ↑ Encyklopedyja powszechna, t. III, Warszawa 1860, s. 403.
- ↑ Henryk Wisner Janusz Radziwiłł 1612-1655, Wydawnictwo MADA, Warszawa 2000
- ↑ Władysław Konopczyński, Kazimierz Lepszy, Akta Ugody Kiejdańskiej 1655 roku, w: Ateneum Wileńskie, r. X, Wilno 1935, s. 204 [32]
- ↑ Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 369.
- ↑ Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 416.
- ↑ Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 371.
- ↑ Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 143.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ryszard Mienicki, Jerzy Białłozor, w: Polski Słownik Biograficzny, t. II, Kraków 1936, s. 8.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Biskup Jerzy Białłozor (ang.)