Joanna Degler – Wikipedia, wolna encyklopedia

Joanna Degler

Joanna Degler (2023)
Państwo działania	Polska
Data urodzenia	1972
Doktor habilitowana nauk humanistycznych
Specjalność: literaturoznawstwo
Alma Mater	Uniwersytet Wrocławski
Doktorat	2003 Uniwersytet Wrocławski
Habilitacja	2019 Uniwersytet Wrocławski
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Wrocławski

Joanna Degler (Lisek)^[1][2][3] (ur. 1972)^[1] – polska literaturoznawczyni i tłumaczka z języka jidysz, prof. Uniwersytetu Wrocławskiego specjalizująca się w poezji żydowskiej i działalności kobiet w kręgu kultury jidysz, od 2023 roku kierowniczka działu literackiego w Teatrze Polskim we Wrocławiu.

Ukończyła studia magisterskie w dziedzinie filologii polskiej na Uniwersytecie Wrocławskim^[4]. W trakcie studiów doktoranckich rozpoczęła naukę jidysz u Ewy Geller w Żydowskim Instytucie Historycznym^[5]. Doktoryzowała się w 2003 roku na macierzystej uczelni na podstawie pracy Jung Wilne – żydowska grupa artystyczna, zaś w 2019 roku uzyskała tam habilitację dzięki pracy Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.)^[2]. Dwukrotnie uzyskała stypendium YIVO^[3], została również wyróżniona Nagrodą Jana Karskiego i Poli Nireńskiej^[6]. Zapoczątkowała i przygotowała program studiów judaistycznych w Katedrze Judaistyki Uniwersytetu Wrocławskiego^[3].

Do jej obszaru zainteresowań należą przede wszystkim poezja żydowska^[3][7] i działalność kobiet w kręgu kultury jidysz^[3][7][8]; jej praca popularyzuje wiedzę o kulturze jidysz^[5][8]. Jest redaktorką^[3][7] zaplanowanej na 28 tomów^[3] serii Kanon literatury wspomnieniowej Żydów polskich^[3][7][9], która przybliża polskojęzycznym odbiorcom kluczowe dzieła żydowskiej literatury wspomnieniowej^[5][9]. Jej teksty pojawiły się na łamach „Studia Judaica”, „Pamiętnika Literackiego”, „Kultury Ludowej”, „Midrasza”, „Słowa Żydowskiego”, „Cwiszn” i „Zadry”^[3]. Jest autorką hasła o Maurycym Szymlu w Polskim Słowniki Biograficznym^[3]. Współpracowała przy przygotowaniu wystaw Teatr Żydowski na Dolnym Śląsku (2008) pokazywanej we Wrocławiu oraz Babiniec – kobiety w kulturze jidysz, którą wystawiono we Wrocławiu, Krakowie, Oslo i Trondheim^[3].

Tłumaczy literaturę jidysz na język polski. Przełożyła utwory takich pisarzy, jak Chaim Grade, Abraham Suckewer, Mosze Broderson, Pua Rakowska, Kadia Mołodowska, Chana Lewin, Jenta Serdacka^[3][7] czy Rikuda Potasz^[3], przetłumaczyła również almanach grupy artystyczno-literackiej Jung Idysz (2019). We współpracy z Magdaleną Rutą, Markiem Tuszewickim, Natalią Krynicką oraz Inką Stempin przełożyła trylogię Drzewo życia autorstwa Chavy Rosenfarb^[10]. Wraz z Karoliną Szymaniak i Bellą Szwarcman-Czarnotą opracowała antologię Moja dzika koza. Antologia poetek jidysz (2018)^[3][5], która trafiła do szerokiego odbiorcy^[5].

W 2019 roku została prezeską Polskiego Towarzystwa Studiów Jidyszystycznych^[10].

• Jung Wilne – żydowska grupa artystyczna, 2005
• Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.), 2018^[3]

• Nieme dusze? Kobiety w kulturze jidysz, 2010
• Mykwa – rytuał i historia, 2014^[10]
• Moja dzika koza. Antologia poetek jidysz, 2018 (wybór, opracowanie i tłumaczenie wraz z Karoliną Szymaniak i Bellą Szwarcman-Czarnotą)^[3]