Kamienica Ciemowiczowska w Krakowie – Wikipedia, wolna encyklopedia
nr rej. A-166 z 8 grudnia 1965 | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | Rynek Główny 33 |
Ukończenie budowy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie Krakowa | |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie | |
50°03′46″N 19°56′11″E/50,062778 19,936389 |
Kamienica Ciemowiczowska – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 33, na Starym Mieście.
Pierwotnie był to murowany budynek. W XV wieku został rozbudowany, a w XVI wieku nadbudowany. W XVII wieku kamienica została gruntownie przebudowana. W czwartej ćwierci XVI wieku była własnością aptekarza A. Mączyńskiego. W 1864 roku na kamienicy zbudowano neoklasycystyczną attykę według projektu P. Barańskiego. W 1932 roku parter kamienicy został zaadaptowany według projektu Franciszka Mączyńskiego na sklep firmowy Fabryki Czekolady A. Piaseckiego, przejętej w 1951 roku przez Zakłady Cukiernicze „Wawel”.
8 grudnia 1965 kamienica została wpisana do rejestru zabytków[1]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2024-09-05] .
- ↑ Gminna ewidencja zabytków Krakowa. Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Krakowa. [dostęp 2024-09-05].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Praca zbiorowa Encyklopedia Krakowa, wydawca Biblioteka Kraków i Muzeum Krakowa, Kraków 2023, ISBN 978-83-66253-46-9 t. I s. 601