Kamienica Pod Jagnięciem w Krakowie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kamienica Pod Jagnięciem

nr rej. A-698 z 13 maja 1986[1]
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kraków
Adres	Rynek Główny 28
Kondygnacje	4
Ukończenie budowy	XIV
Ważniejsze przebudowy	XV, XVI, XVII, 1871–1880
Pierwszy właściciel	rodzina Cellarich
Kolejni właściciele	rodziny Guccich, Potockich
Położenie na mapie Polski Kamienica Pod Jagnięciem
Położenie na mapie województwa małopolskiego Kamienica Pod Jagnięciem
Położenie na mapie Krakowa Kamienica Pod Jagnięciem
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie Kamienica Pod Jagnięciem
50°03′42″N 19°56′08″E/50,061667 19,935556
Multimedia w Wikimedia Commons

Kamienica Pod Jagnięciem – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 28, na Starym Mieście.

W 1586 była ona własnością włoskiej rodziny Cellarich, następnie przeszła w ręce Guccich. Przed tym domem został w 1537 skrytobójczo zamordowany Bartolomeo Berrecci. Po włoskim posiadaniu domu przez krótki czas właścicielką była Barbara Deboręcka a w XVIII wieku nabyła go rodzina Lików. Po uporządkowaniu stosunków majątkowych Karola Like, dom przejął na siebie w 1822 roku syn Wojciech Like, sędzia pokoju, utrzymujący aptekę "Pod Koroną" i w r. 1838 pozostawił w spadku synowi również Wojciechowi. Od 1874 właścicielami kamienicy była rodzina Potockich, która na wzór gdańskich kamienic manierystycznych przebudowała ją i nadała obecną nazwę. Wewnątrz zachowały się późnogotyckie i renesansowe portale.

• Praca zbiorowa Zabytki Architektury i budownictwa w Polsce. Kraków Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków Warszawa 2007, ISBN 978-83-922906-8-1