Karabin Zastava M76 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zastava M76
Ilustracja
Państwo

 Jugosławia
 Serbia

Rodzaj

samopowtarzalny karabin wyborowy

Historia
Prototypy

lata 70. XX wieku

Produkcja

koniec lat 70. XX wieku – do chwili obecnej

Dane techniczne
Kaliber

7,92 mm (M76), 7,62 mm (M91)

Nabój

7,92 x 57 mm Mauser (M76)
7,62 x 54 mm R (M91)

Magazynek

10 nab.

Wymiary
Długość

1135 mm (M76)
1195 mm (M91)

Długość lufy

550 mm (M76)
620 mm (M91)

Masa
broni

4,60 kg (M76 bez celownika)
4,15 kg (M91 bez celownika)

wyposażenia dodatkowego

1 kg (celownika)

Inne
Prędkość pocz. pocisku

730 m/s (M76)
790 m/s (M91)

Zasięg skuteczny

800 m

M76samopowtarzalny karabin wyborowy produkowany przez jugosłowiańskie zakłady Zastava Arms (dawne zakłady Crvena Zastava).

Historia konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Do końca lat 60. podstawowymi karabinami wyborowymi Jugosłowiańskiej Armii Ludowej były powtarzalne M48 i M69. Na początku lat siedemdziesiątych postanowiono zastąpić je karabinem samopowtarzalnym.

Konstrukcję nowego karabinu postanowiono oprzeć na produkowanym w zakładach Crvena Zastava karabinie M64 (wersja licencyjna karabinu AK). Zmiany konstrukcyjne wynikały z przystosowania karabinu M76 do strzelania silnym nabojem karabinowym 7,92 x 57 mm Mauser. Nie wprowadzono natomiast większych zmian w sposobie działania automatyki. Zachowano także suwadło o dużej masie które zapewnia wysoką niezawodność broni, ale zmniejsza celność (M76 ma celność wyraźnie niższą niż inne, konstruowane od podstaw karabiny wyborowe).

Produkcję karabinu M76 rozpoczęto pod koniec lat siedemdziesiątych i w następnych latach stał się on podstawowym karabinem wyborowym armii jugosłowiańskiej. W następnych latach powstały także prototypowe wersje kalibru 7,62 x 54 mm R i 7,62 x 51 mm NATO jednak prawdopodobnie nie były one produkowane.

W czasie wojny w Bośni i Hercegowinie i innych konfliktów toczących się na terenie Jugosławii karabiny M76 były powszechnie używane przez wszystkie strony konfliktu. Obecnie jest nadal produkowany. Oprócz wersji M76 produkowana jest obecnie wersja M91 kalibru 7,62 x 54 mm R, wyposażona w kolbę wzorowaną na kolbie karabinu wyborowego SWD.

Opis konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Karabin Zastava M76 jest indywidualną bronią samopowtarzalną. Zasada działania oparta na wykorzystaniu energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy. Ryglowanie przez obrót zamka w lewo (dwa rygle). Mechanizm spustowy umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym. Dźwignia bezpiecznika po prawej stronie komory zamkowej. Zasilanie z pudełkowych magazynków pojemności 10 naboi. Zasadniczym celownikiem jest celownik optyczny M76 o powiększeniu 4 x 24 o nastawach od 100 do 1200 m. W nocy można stosować pasywny celownik noktowizyjny o powiększeniu 5 x 80. Celownik optyczny i noktowizyjny jest mocowany na szynie znajdującej się po lewej stronie komory zamkowej. Otwarte przyrządy celownicze składają się z muszki i celownika krzywkowego (ze szczerbiną). Kolba stała, drewniana, wyposażona w gumowy amortyzator.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]