Karabinek AK-101 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2016-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

AK-101

AK-101
Państwo	Rosja
Producent	Iżmasz
Rodzaj	karabinek automatyczny
Dane techniczne
Kaliber	5,56 mm
Nabój	5,56 mm NATO
Magazynek	łukowy, 30 nab.
Wymiary
Długość	943/700 mm
Długość lufy	415 mm
Masa
broni	3,4 kg
Inne
Szybkostrzelność teoretyczna	600 strz/min
Multimedia w Wikimedia Commons

AK-101 – rosyjski karabinek automatyczny. Broń przeznaczona na eksport, oparta na konstrukcji karabinka AK-74M. Wersją skróconą tej broni jest subkarabinek AK-102 (lufa długości 314 mm, długość całkowita 824/586 mm, masa 3,0 kg). AK-101 był eksportowany do Bhutanu, Indonezji, Kenii, Malezji, Somalii, Urugwaju i na Cypr.

AK-101 jest bronią samoczynno-samopowtarzalną. Automatyka broni działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowych z długim skokiem tłoka gazowego. Zamek ryglowany przez obrót (2 rygle). Rękojeść przeładowania po prawej stronie broni, związana z suwadłem. Mechanizm spustowy z przełącznikiem rodzaju ognia. Skrzydełko bezpiecznika/przełącznika rodzaju ognia po prawej stronie komory zamkowej w pozycji zabezpieczonej zasłania wycięcie w którym porusza się rękojeść przeładowania. Kolba z tworzywa sztucznego, składana. Przyrządy celownicze mechaniczne, składają się z muszki i celownika krzywiznowego (nastawy do 1000 m), broń wyposażona jest w boczny montaż celownika optycznego.

•  Serbia: Specjalna Brygada^[1]