Karabinek AK-101 – Wikipedia, wolna encyklopedia
AK-101 | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Rodzaj | |
Dane techniczne | |
Kaliber | 5,56 mm |
Nabój | |
Magazynek | łukowy, 30 nab. |
Wymiary | |
Długość | 943/700 mm |
Długość lufy | 415 mm |
Masa | |
broni | 3,4 kg |
Inne | |
Szybkostrzelność teoretyczna | 600 strz/min |
AK-101 – rosyjski karabinek automatyczny. Broń przeznaczona na eksport, oparta na konstrukcji karabinka AK-74M. Wersją skróconą tej broni jest subkarabinek AK-102 (lufa długości 314 mm, długość całkowita 824/586 mm, masa 3,0 kg). AK-101 był eksportowany do Bhutanu, Indonezji, Kenii, Malezji, Somalii, Urugwaju i na Cypr.
Opis
[edytuj | edytuj kod]AK-101 jest bronią samoczynno-samopowtarzalną. Automatyka broni działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowych z długim skokiem tłoka gazowego. Zamek ryglowany przez obrót (2 rygle). Rękojeść przeładowania po prawej stronie broni, związana z suwadłem. Mechanizm spustowy z przełącznikiem rodzaju ognia. Skrzydełko bezpiecznika/przełącznika rodzaju ognia po prawej stronie komory zamkowej w pozycji zabezpieczonej zasłania wycięcie w którym porusza się rękojeść przeładowania. Kolba z tworzywa sztucznego, składana. Przyrządy celownicze mechaniczne, składają się z muszki i celownika krzywiznowego (nastawy do 1000 m), broń wyposażona jest w boczny montaż celownika optycznego.
Użytkownicy
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Specijalna brigada Vojske Srbije. militaryworld.wordpress.com. [dostęp 2012-05-19]. (serb.).