Kerrin Lee-Gartner – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kerrin Lee-Gartner

Data i miejsce urodzenia	21 września 1966 Trail
Klub	Red Mountain Racers
Wzrost	171 cm
Debiut w PŚ	Sezon 1981/1982
Pierwsze punkty w PŚ	10.03 1985, Banff (14. miejsce – super G)
Pierwsze podium w PŚ	18.12 1990, Altenmarkt (3. miejsce – zjazd)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada Igrzyska olimpijskie złoto Albertville 1992 narciarstwo alpejskie (zjazd) Puchar Świata (Zjazd) 3. miejsce 1992/1993

Kerrin Anne Lee-Gartner (ur. 21 września 1966 w Trail) – kanadyjska narciarka alpejska, mistrzyni olimpijska.

Do reprezentacji Kanady Kerrin Lee-Gartner powołana została w sezonie 1981/1982. W zawodach Pucharu Świata pierwsze punkty wywalczyła jednak 10 marca 1985 roku w Banff, zajmując 14. miejsce w supergigancie. W kolejnych latach łącznie sześć razy stawała na podium zawodów tego cyklu, po raz pierwszy dokonując tego 18 grudnia 1990 roku w Altenmarkt, gdzie była trzecia w zjeździe. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Katharina Gutensohn z RFN oraz Austriaczka Petra Kronberger. Następnie zajmowała drugie miejsce w zjeździe 7 marca 1992 roku w Vail, drugie w supergigancie 15 marca 1992 oku w Panoramie, trzecie w zjeździe 12 grudnia 1992 roku w Vail, drugie w zjeździe 26 lutego 1993 roku w Veysonnaz oraz trzecie w supergigancie 15 stycznia 1994 roku w Cortina d’Ampezzo. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1992/1993, kiedy była dziewiąta w klasyfikacji generalnej i trzecia w klasyfikacji zjazdu, ulegając tylko dwóm Niemkom: Katii Seizinger oraz Reginie Häusl. Była też między innymi czwarta w klasyfikacji zjazdu w sezonie 1991/1992.

Wielokrotnie startowała na mistrzostwach świata, najlepszy wynik osiągając na rozgrywanych w 1993 roku mistrzostwach świata w Morioce, gdzie była czwarta w supergigancie. W zawodach tych walkę o podium przegrała z Norweżką Astrid Lødemel o 0,14 sekundy. Zajmowała także siódmą pozycję w biegu zjazdowym podczas mistrzostw świata w Vail w 1989 roku i rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Saalbach-Hinterglemm. W 1988 roku brała udział w igrzyskach olimpijskich w Calgary, zajmując między innymi ósme miejsce w kombinacji. Największy sukces w karierze odniosła jednak na igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 roku, gdzie zwyciężyła w zjeździe. W zawodach tych o 0,05 sekundy wyprzedziła Hilary Lindh z USA, a o 0,09 sekundy pokonała Austriaczkę Veronikę Wallinger. Był to pierwszy w historii złoty medal dla Kanady w tej konkurencji oraz pierwszy tytuł mistrzyni olimpijskiej w tej konkurencji wywalczony przez zawodniczkę spoza Europy. Na tej samej imprezie była też szósta w supergigancie, a w kombinacji została zdyskwalifikowana. Wystąpiła również na igrzyskach w Lillehammer w 1994 roku, gdzie zajęła czternaste miejsce w zjeździe i ósme w supergigancie. W 1994 roku zakończyła karierę.

Kilkukrotnie zdobywała medale mistrzostw Kanady, w tym złote w zjeździe w latach 1991, 1992 i 1993^[1]. Po zakończeniu kariery pracowała między innymi jako komentator sportowy dla kanadyjskiej stacji CBC.

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
15.	19 lutego	1988	Calgary	Zjazd	1:25,86 min	+2,21 s	Marina Kiehl
8.	21 lutego	1988	Calgary	Kombinacja	29,25 pkt	+36,01 pkt	Anita Wachter
23.	22 lutego	1988	Calgary	Supergigant	1:19,03 min	+3,08 s	Sigrid Wolf
17.	24 lutego	1988	Calgary	Gigant	2:06,49 min	+6,83 s	Vreni Schneider
DSQ	26 lutego	1988	Calgary	Slalom	1:36,69 min	-	Vreni Schneider
DSQ	13 lutego	1992	Albertville	Kombinacja	2,55 pkt	-	Petra Kronberger
1.	15 lutego	1992	Albertville	Zjazd	1:52,55 min	-	-
6.	18 lutego	1992	Albertville	Supergigant	1:21,22 min	+2,54 s	Deborah Compagnoni
8.	15 lutego	1994	Lillehammer	Supergigant	1:22,15 min	+0,83 s	Diann Roffe
19.	19 lutego	1994	Lillehammer	Zjazd	1:35,93 min	+2,29 s	Katja Seizinger

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
DNF	4 lutego	1985	Bormio	Kombinacja	18,72 pkt	-	Erika Hess
DNF	9 lutego	1985	Bormio	Slalom	1:29,58 min	-	Perrine Pelen
9.	2 lutego	1989	Vail	Kombinacja	5,65 pkt	+53,59 pkt	Tamara McKinney
7.	5 lutego	1989	Vail	Zjazd	1:46,50 min	+1,95 s	Maria Walliser
20.	8 lutego	1989	Vail	Supergigant	1:19,46 min	?	Ulrike Maier
DNF	11 lutego	1989	Vail	Gigant	2:29,37 min	-	Vreni Schneider
7.	26 stycznia	1991	Saalbach	Zjazd	1:29,12 min	+0,90 s	Petra Kronberger
16.	29 stycznia	1991	Saalbach	Supergigant	1:08,72 min	?	Ulrike Maier
DNF	31 stycznia	1991	Saalbach	Kombinacja	26,45 pkt	-	Chantal Bournissen
24.	2 lutego	1991	Saalbach	Gigant	2:07,45 min	?	Pernilla Wiberg
17.	5 lutego	1993	Morioka	Kombinacja	3,39 pkt	?	Miriam Vogt
23.	10 lutego	1993	Morioka	Gigant	2:17,59 min	+4,92 s	Carole Merle
9.	11 lutego	1993	Morioka	Zjazd	1:27,38 min	+1,03 s	Kate Pace
4.	14 lutego	1993	Morioka	Supergigant	1:33,52 min	+0,69 s	Katja Seizinger

• sezon 1984/1985: 82
• sezon 1986/1987: 77
• sezon 1987/1988: 28
• sezon 1988/1989: 51
• sezon 1989/1990: 49
• sezon 1990/1991: 16
• sezon 1991/1992: 14
• sezon 1992/1993: 9
• sezon 1993/1994: 31

1. Altenmarkt – 18 grudnia 1990 (zjazd) – 3. miejsce
2. Vail – 7 marca 1992 (zjazd) – 2. miejsce
3. Panorama – 15 marca 1992 (supergigant) – 2. miejsce
4. Vail – 12 grudnia 1992 (zjazd) – 3. miejsce
5. Veysonnaz – 26 lutego 1993 (zjazd) – 2. miejsce
6. Cortina d’Ampezzo – 15 stycznia 1994 (supergigant) – 3. miejsce

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Ski Alpine Database (ang.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-24)]. (ang.).