Komputerowa gra labiryntowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Komputerowa gra labiryntowa (gra komnatowa, labiryntówka, komnatówka) – gatunek gier komputerowych o charakterze logiczno-zręcznościowym^[1]. W Polsce do cech charakterystycznych tego gatunku zaliczano:

• umiejscowienie akcji gry w labiryncie, sieci połączonych ze sobą pomieszczeń. Gry tego rodzaju wymagają zwykle dobrej pamięci i orientacji przestrzennej^[2][3];
• brak płynnego przesuwu ekranu – na ekranie widoczne jest tylko jedno pomieszczenie naraz, a gracz, wychodząc poza krawędź ekranu, trafia do kolejnej komnaty^[4];
• obecność elementów zręcznościowych (np. unikanie przeciwników) i logicznych (szukanie potrzebnych przedmiotów, odnajdywanie drogi w labiryncie)^[2][5];
• brak rozwijającej się w trakcie gry fabuły^[2].

W prasie anglojęzycznej funkcjonowało określenie maze game, oznaczające dosłownie „gra labiryntowa”, jednak było ono stosowane szerzej niż w Polsce; stosowano je do wszelkiego rodzaju gier z akcją dziejącą się w labiryncie, niezależnie od stylu rozgrywki^[6].

Prawdopodobnie pierwszą polską grą labiryntową był Wiking z 1987 roku, działający na komputerach ZX Spectrum^[7]. W 1990 roku wydana została na komputery Atari XL/XE Misja, która osiągnęła dużą popularność. Sukces gry zachęcił innych programistów do naśladownictwa i w latach 90. powstało w Polsce wiele gier labiryntowych^[8] – do najważniejszych należą Miecze Valdgira (1991)^[5], Hans Kloss (1992)^[9] oraz Electro Body (1992)^[10].

Do tego gatunku zaliczano w Polsce także niektóre gry zagraniczne, takie jak pochodzące z lat 80. Jet Set Willy, Knight Lore, Starquake lub Montezuma’s Revenge^[4][2]. W grach tego rodzaju niektórzy autorzy doszukują się protoplastów późniejszych gier przygodowych oraz umiejscowionych w labiryntach gier first-person shooter, takich jak Doom^[2][1].