MBR-2 – Wikipedia, wolna encyklopedia

MBR-2/M-34

Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Producent	Berijew
Typ	wodnosamolot rozpoznawczy i bombowy
Załoga	cztery osoby
Historia
Data oblotu	1932
Lata produkcji	1934–1942
Wycofanie ze służby	1955
Dane techniczne
Napęd	12-cylindrowy silnik widlasty Mikulin M-34NB
Moc	641 kW (860 KM)
Wymiary
Rozpiętość	19,00 m
Długość	13,50 m
Masa
Własna	2718 kg
Startowa	4000 kg
Osiągi
Prędkość maks.	238 km/h
Pułap	7900 m
Zasięg	800 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
– 2 × karabin maszynowy kal. 7,62 mm (na dziobie, w wieżyczce grzbietowej) - ładunek 500 kg bomb
Użytkownicy
ZSRR
Rzuty
Multimedia w Wikimedia Commons

MBR-2 – czteromiejscowy rozpoznawczy i bombowy wodnosamolot produkcji ZSRR z czasów II wojny światowej zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Gieorgija Berijewa.

Dzięki modelowi MBR-2 lotnictwo radzieckiej marynarki wojennej, było uzbrojone w łódź latającą pełniącą rolę bombowca i samolotu rozpoznawczego. Pierwszy lot prototypu odbył się w październiku 1932 roku. Próby wykazały, że samolot odznacza się sztywnością konstrukcji, dobrymi osiągami, własnościami pilotażowymi i zadowalająco zachowuje się na wodzie. Model został więc skierowany do produkcji. Około 100 samolotów pierwszej serii MBR-2/M-17 dostarczono wiosną 1934 roku. Posiadały one silniki widlaste M-17 o mocy 373 kW (500 KM). Następnie Beriew opracował typ MBR-2/M-34 ze zmodyfikowanym silnikiem M-34NB. Konstrukcja samolotu została wzmocniona, by można było powiększyć udźwig i prędkość. Zmodyfikowano też ogon, łagodząc kanciasty obrys, pogłębiono kadłub, wprowadzono zakrytą kabinę i ulepszono uzbrojenie obronne. Produkcje około 1200 łodzi kontynuowano do roku 1942. Samoloty te były wykorzystywane jeszcze blisko dziesięć lat po zakończeniu wojny do patrolowania łowisk rybackich.

• MBR-2/M-17 – posiadał silnik widlasty Mikulin M-17 o mocy 500 KM (wyprodukowano około 100 sztuk)
• MBR-2/M-34 – ulepszona wersja wodnosamolotu, posiadał silnik widlasty Mikulin M-34NB o mocy 860 KM (wyprodukowano około 1200 sztuk)