Magnar Estenstad – Wikipedia, wolna encyklopedia

Magnar Estenstad
	; Magnar Estenstad (1949)
Data i miejsce urodzenia	27 września 1924 ; Hølonda
Data i miejsce śmierci	13 maja 2004 ; Meldal
Klub	IL Leik
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Norwegia
	Igrzyska olimpijskie
Inne nagrody
Medal Holmenkollen ;	1953
	Multimedia w Wikimedia Commons

Magnar Estenstad (ur. 27 września 1924 w Hølonda, zm. 13 maja 2004 w Meldal) – norweski biegacz narciarski, dwukrotny medalista olimpijski.

Kariera

Igrzyska olimpijskie w Oslo w 1952 roku były pierwszymi i zarazem ostatnimi w jego karierze. Wspólnie z Hallgeirem Brendenem, Mikalem Kirkholtem i Martinem Stokkenem wywalczył srebrny medal w sztafecie 4 × 10 km. Ponadto na dystansie 50 km stylem klasycznym zdobył brązowy medal, ulegając jedynie dwóm Finom: zwycięzcy Veikko Hakulinenowi oraz drugiemu na mecie Eero Kolehmainenowi. Zajął także 11. miejsce w biegu na 18 km.

W 1950 roku wystartował na mistrzostwach świata w Lake Placid, gdzie zajął 7. miejsce w biegu na 50 km techniką klasyczną. Był to jego jedyny start na tych mistrzostwach i jak się później okazało jedyny start na mistrzostwach w ogóle. Kontuzja wykluczyła go bowiem z występu na mistrzostwach świata w Falun w 1954 roku.

Ponadto Estenstad był czterokrotnie mistrzem Norwegii: w biegu na 30 km w 1950 roku, w biegu na 50 km w 1948 i 1949 roku, a także raz w sztafecie. W 1953 r. został nagrodzony medalem Holmenkollen.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
11.	18 lutego	1952	Oslo	18 km stylem klasycznym	1:01:34 h	+2:52 min	Hallgeir Brenden
3.	20 lutego	1952	Oslo	50 km stylem klasycznym	3:33:33 h	+4:55 min	Veikko Hakulinen
2.	23 lutego	1952	Oslo	Sztafeta 4 × 10 km^[1]	2:20:16 h	+2:57 min	Finlandia