Odd Martinsen – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odd Martinsen (1963) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 20 grudnia 1942 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | Nittedal Idrettslag | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 182 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne nagrody | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Odd Willy Martinsen (ur. 20 grudnia 1942 w Drammen) – norweski biegacz narciarski, trzykrotny medalista olimpijski oraz pięciokrotny medalista mistrzostw świata.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Grenoble w 1968 r. Wywalczył tam srebrny medal w biegu na 30 km, przegrywając jedynie z Włochem Franco Nonesem. Ponadto wraz z Pålem Tyldumem, Haraldem Grønningenem i Ole Ellefsæterem zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 10 km. Nie startował na igrzyskach olimpijskich w Sapporo. Wziął za to udział w igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku w 1976 r. Wspólnie z Pålem Tyldumem, Einaren Sagstuenem i Ivarem Formo wywalczył tam srebrny medal w sztafecie. Jego najlepszym indywidualnym wynikiem na tych igrzyskach było 8. miejsce w biegu na 15 km stylem klasycznym.
Martinsen pięciokrotnie stawał na podium mistrzostw świata. W 1966 r. wystartował na mistrzostwach świata w Oslo, gdzie zdobył brązowy medal w biegu na 15 km. Na tych samych mistrzostwach razem z Haraldem Grønningenem, Ole Ellefsæterem i Gjermundem Eggenem zdobył złoty medal w sztafecie. Cztery lata później, podczas mistrzostw świata w Wysokich Tatrach zdobył kolejne dwa medale. Pierwsze wywalczył brązowy medal w biegu na 30 km, a następnie srebrny medal w biegu na 15 km, w którym wyprzedził go jedynie Lars-Göran Åslund ze Szwecji. Swój ostatni medal mistrzostw świata zdobył zajmując wraz z Magne Myrmo, Ivarem Formo i Oddvarem Brå trzecie miejsce w sztafecie podczas mistrzostw świata w Falun w 1974 r.
W 1969 r. wygrał bieg na 15 km podczas Holmenkollen Ski Festival. W tym samym roku otrzymał Medal Holmenkollen. Martinsen był mistrzem Norwegii w biegu na 15 km w latach 1966 i 1970, w biegu na 30 km Zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej nieoficjalnego Pucharu Świata w sezonie 1974/1975. w latach 1969 i 1971 oraz w sztafecie w latach 1970, 1972, 1973, 1974, 1975 i 1978.
Jego córką jest Bente Skari, również utytułowana biegaczka.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
2. | 7 lutego | 1968 | Grenoble | 30 km stylem klasycznym | 1:35:39,2 | +49,7 | Franco Nones |
8. | 10 lutego | 1968 | Grenoble | 15 km stylem klasycznym | 47:54,2 | +1:07,1 | Harald Grønningen |
1. | 14 lutego | 1968 | Grenoble | Sztafeta 4 × 10 km[1] | 2:08:33,5 | - | - |
18. | 17 lutego | 1968 | Grenoble | 50 km stylem klasycznym | 2:28:45,8 | +5:05,6 | Ole Ellefsæter |
9. | 5 lutego | 1976 | Innsbruck | 30 km stylem klasycznym | 1:30:29,38 | +2:09,53 | Siergiej Sawieljew |
8. | 8 lutego | 1976 | Innsbruck | 15 km stylem klasycznym | 43:58,47 | +1:42,86 | Nikołaj Bażukow |
2. | 11 lutego | 1976 | Innsbruck | Sztafeta 4 × 10 km[2] | 2:07:59,72 | 1:58,64 | Finlandia |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
3. | 20 lutego | 1966 | Oslo | 15 km stylem klasycznym | 47:56,2 | +18,5 | Gjermund Eggen |
1. | 23 lutego | 1966 | Oslo | Sztafeta 4 × 10 km[3] | 2:14:27,9 | - | - |
3. | 15 lutego | 1970 | Wysokie Tatry | 30 km stylem klasycznym | 1:39:48,01 | +1:16,31 | Wiaczesław Wiedienin |
2. | 17 lutego | 1970 | Wysokie Tatry | 15 km stylem klasycznym | 47:04,71 | +33,48 | Lars-Göran Åslund |
4. | 19 lutego | 1970 | Wysokie Tatry | Sztafeta 4 × 10 km[4] | 2:06:36,47 | +1:39,60 | ZSRR |
33. | 20 lutego | 1974 | Falun | 15 km stylem klasycznym | 41:39,10 | +2:02,58 | Magne Myrmo |
3. | 21 lutego | 1974 | Falun | Sztafeta 4 × 10 km[5] | 2:03:15,85 | +30,18 | NRD |
Puchar Świata
[edytuj | edytuj kod]W sezonach 1973/1974 - 1980/1981 Puchar Świata rozgrywany był nieoficjalnie.
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 1973/1974: 20.
- sezon 1974/1975: 2.
- sezon 1975/1976: 11.
- sezon 1976/1977: 4.
- sezon 1977/1978: 17.
Miejsca na podium
[edytuj | edytuj kod]- Oslo – 7 marca 1974 (15 km) – 3. miejsce
- Kastelruth – 8 stycznia 1975 (30 km) – 1. miejsce
- Le Brassus – 11 stycznia 1975 (15 km) – 1. miejsce
- Reit im Winkl – 18 stycznia 1975 (15 km) – 3. miejsce
- Ramsau – 27 stycznia 1975 (30 km) – 1. miejsce
- Seefeld – 1 lutego 1975 (15 km) – 3. miejsce
- Le Brassus – 22 stycznia 1977 (30 km) – 1. miejsce
- Le Brassus – 21 stycznia 1978 (15 km) – 3. miejsce
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (ang.)
- Olympedia - Odd Martinsen. olympedia.org. [dostęp 2023-04-21]. (ang.).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Skład drużyny: Odd Martinsen, Pål Tyldum, Harald Grønningen, Ole Ellefsæter
- ↑ Skład drużyny: Pål Tyldum, Einar Sagstuen, Ivar Formo, Odd Martinsen
- ↑ Skład drużyny: Odd Martinsen, Harald Grønningen, Ole Ellefsæter, Gjermund Eggen
- ↑ Skład drużyny: Odd Martinsen, Harald Grønningen, Pål Tyldum, Erling Steineide
- ↑ Skład drużyny: Magne Myrmo, Odd Martinsen, Ivar Formo, Oddvar Brå