Odd Martinsen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Odd Martinsen
Ilustracja
Odd Martinsen (1963)
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1942
Drammen

Klub

Nittedal Idrettslag

Wzrost

182 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
złoto Grenoble 1968 biegi narciarskie
(sztafeta 4 × 10 km)
srebro Grenoble 1968 biegi narciarskie
(bieg na 30 km)
srebro Innsbruck 1976 biegi narciarskie
(sztafeta 4 × 10 km)
Mistrzostwa świata
złoto Oslo 1966 sztafeta 4 × 10 km
srebro Wysokie Tatry 1970 bieg na 15 km
brąz Oslo 1966 bieg na 15 km
brąz Wysokie Tatry 1970 bieg na 30 km
brąz Falun 1974 sztafeta 4 × 10 km
Puchar Świata
2. miejsce
1974/1975
Inne nagrody
złoto Medal Holmenkollen
1969
Zakończenie kariery: 1976 r.

Odd Willy Martinsen (ur. 20 grudnia 1942 w Drammen) – norweski biegacz narciarski, trzykrotny medalista olimpijski oraz pięciokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Grenoble w 1968 r. Wywalczył tam srebrny medal w biegu na 30 km, przegrywając jedynie z Włochem Franco Nonesem. Ponadto wraz z Pålem Tyldumem, Haraldem Grønningenem i Ole Ellefsæterem zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 10 km. Nie startował na igrzyskach olimpijskich w Sapporo. Wziął za to udział w igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku w 1976 r. Wspólnie z Pålem Tyldumem, Einaren Sagstuenem i Ivarem Formo wywalczył tam srebrny medal w sztafecie. Jego najlepszym indywidualnym wynikiem na tych igrzyskach było 8. miejsce w biegu na 15 km stylem klasycznym.

Martinsen pięciokrotnie stawał na podium mistrzostw świata. W 1966 r. wystartował na mistrzostwach świata w Oslo, gdzie zdobył brązowy medal w biegu na 15 km. Na tych samych mistrzostwach razem z Haraldem Grønningenem, Ole Ellefsæterem i Gjermundem Eggenem zdobył złoty medal w sztafecie. Cztery lata później, podczas mistrzostw świata w Wysokich Tatrach zdobył kolejne dwa medale. Pierwsze wywalczył brązowy medal w biegu na 30 km, a następnie srebrny medal w biegu na 15 km, w którym wyprzedził go jedynie Lars-Göran Åslund ze Szwecji. Swój ostatni medal mistrzostw świata zdobył zajmując wraz z Magne Myrmo, Ivarem Formo i Oddvarem Brå trzecie miejsce w sztafecie podczas mistrzostw świata w Falun w 1974 r.

W 1969 r. wygrał bieg na 15 km podczas Holmenkollen Ski Festival. W tym samym roku otrzymał Medal Holmenkollen. Martinsen był mistrzem Norwegii w biegu na 15 km w latach 1966 i 1970, w biegu na 30 km Zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej nieoficjalnego Pucharu Świata w sezonie 1974/1975. w latach 1969 i 1971 oraz w sztafecie w latach 1970, 1972, 1973, 1974, 1975 i 1978.

Jego córką jest Bente Skari, również utytułowana biegaczka.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
2. 7 lutego 1968 Francja Grenoble 30 km stylem klasycznym 1:35:39,2 +49,7 Włochy Franco Nones
8. 10 lutego 1968 Francja Grenoble 15 km stylem klasycznym 47:54,2 +1:07,1 Norwegia Harald Grønningen
1. 14 lutego 1968 Francja Grenoble Sztafeta 4 × 10 km[1] 2:08:33,5 - -
18. 17 lutego 1968 Francja Grenoble 50 km stylem klasycznym 2:28:45,8 +5:05,6 Norwegia Ole Ellefsæter
9. 5 lutego 1976 Austria Innsbruck 30 km stylem klasycznym 1:30:29,38 +2:09,53 Siergiej Sawieljew
8. 8 lutego 1976 Austria Innsbruck 15 km stylem klasycznym 43:58,47 +1:42,86 Nikołaj Bażukow
2. 11 lutego 1976 Austria Innsbruck Sztafeta 4 × 10 km[2] 2:07:59,72 1:58,64  Finlandia
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
3. 20 lutego 1966 Norwegia Oslo 15 km stylem klasycznym 47:56,2 +18,5 Norwegia Gjermund Eggen
1. 23 lutego 1966 Norwegia Oslo Sztafeta 4 × 10 km[3] 2:14:27,9 - -
3. 15 lutego 1970 Czechosłowacja Wysokie Tatry 30 km stylem klasycznym 1:39:48,01 +1:16,31 Wiaczesław Wiedienin
2. 17 lutego 1970 Czechosłowacja Wysokie Tatry 15 km stylem klasycznym 47:04,71 +33,48 Szwecja Lars-Göran Åslund
4. 19 lutego 1970 Czechosłowacja Wysokie Tatry Sztafeta 4 × 10 km[4] 2:06:36,47 +1:39,60  ZSRR
33. 20 lutego 1974 Szwecja Falun 15 km stylem klasycznym 41:39,10 +2:02,58 Norwegia Magne Myrmo
3. 21 lutego 1974 Szwecja Falun Sztafeta 4 × 10 km[5] 2:03:15,85 +30,18  NRD

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

W sezonach 1973/1974 - 1980/1981 Puchar Świata rozgrywany był nieoficjalnie.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
  1. Norwegia Oslo – 7 marca 1974 (15 km) – 3. miejsce
  2. Włochy Kastelruth – 8 stycznia 1975 (30 km) – 1. miejsce
  3. Szwajcaria Le Brassus – 11 stycznia 1975 (15 km) – 1. miejsce
  4. Reit im Winkl – 18 stycznia 1975 (15 km) – 3. miejsce
  5. Austria Ramsau – 27 stycznia 1975 (30 km) – 1. miejsce
  6. Austria Seefeld – 1 lutego 1975 (15 km) – 3. miejsce
  7. Szwajcaria Le Brassus – 22 stycznia 1977 (30 km) – 1. miejsce
  8. Szwajcaria Le Brassus – 21 stycznia 1978 (15 km) – 3. miejsce

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Skład drużyny: Odd Martinsen, Pål Tyldum, Harald Grønningen, Ole Ellefsæter
  2. Skład drużyny: Pål Tyldum, Einar Sagstuen, Ivar Formo, Odd Martinsen
  3. Skład drużyny: Odd Martinsen, Harald Grønningen, Ole Ellefsæter, Gjermund Eggen
  4. Skład drużyny: Odd Martinsen, Harald Grønningen, Pål Tyldum, Erling Steineide
  5. Skład drużyny: Magne Myrmo, Odd Martinsen, Ivar Formo, Oddvar Brå