Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020

UEFA Euro 2020

2016 2024
Dyscyplina	piłka nożna
Organizator	UEFA
Szczegóły turnieju
Uczestnicy Euro 2020      Brak awansu na Euro 2020
Gospodarz	Amsterdam Baku Budapeszt Bukareszt Glasgow Kopenhaga Londyn Monachium Petersburg Rzym Sewilla,
Otwarcie	11 czerwca 2021, Rzym
Zamknięcie (finał)	11 lipca 2021, Londyn
Liczba drużyn	24 (z 1 konfederacji)
Liczba aren	11 (w 11 miastach)
I miejsce	Włochy
II miejsce	Anglia
III miejsce	Hiszpania  Dania
Statystyki turnieju
Liczba meczów	51
Liczba bramek	142 (2,78 na mecz)
Oglądalność	1 099 278 (21 554 na mecz)
Król strzelców	Cristiano Ronaldo Patrik Schick (po 5 goli)
Najlepszy zawodnik (MVP)	Gianluigi Donnarumma
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020, oficjalnie UEFA Euro 2020 – 16. edycja mistrzostw Europy w piłce nożnej mężczyzn, trwająca od 11 czerwca 2021 do 11 lipca 2021, przeprowadzona na 11 stadionach zlokalizowanych w 11 miastach-gospodarzach i w 11 państwach. Po raz pierwszy w historii europejski czempionat organizowano w więcej, niż 2 krajach.

Pierwotnie turniej zaplanowany był w terminie od 12 czerwca 2020 do 12 lipca 2020, w 12 miastach-gospodarzach i w 12 państwach, jednak 17 marca 2020 UEFA podjęła decyzję o przeniesieniu imprezy na rok 2021 w związku z pandemią COVID-19^[a][1], a 23 kwietnia 2020 podała informację o utrzymaniu pierwotnej nazwy imprezy (Euro 2020, a nie Euro 2021)^[2][3]. 23 kwietnia 2021 ograniczono turniej do 11 miast-gospodarzy w 11 państwach. Status organizatora mistrzostw utraciła Irlandia z Dublinem, z kolei w Hiszpanii – Sewilla zastąpiła zgłoszone wcześniej Bilbao^[4].

Tytułu broniła Portugalia, ale została wyeliminowana w 1/8 finału przez Belgię. Po raz pierwszy podczas turnieju używano systemu wideoweryfikacji VAR. Dodatkowo w wyniku zmian wprowadzonych w 2020 r. przez IFAB na prośbę federacji piłkarskich FIFA i UEFA podczas oficjalnych spotkań reprezentacji narodowych, w trakcie meczu każda drużyna mogła dokonać pięciu zmian zawodników, maksymalnie w ciągu trzech przeznaczonych na to dla każdej z nich przerw^[5]. To pierwszy w historii turniej międzynarodowy z takimi zasadami^[6].

W finale 11 lipca 2021 na Wembley Włochy pokonały Anglię 3:2 w serii rzutów karnych, po remisie 1:1, zdobywając tytuł mistrzów Europy po raz drugi.

25 stycznia 2013 Komitet Wykonawczy UEFA podjął decyzję o zorganizowaniu Euro 2020 w 12 miastach w 12 różnych państwach-gospodarzach. Kandydatury były przyjmowane od kwietnia do września 2013 r. We wrześniu 2014 r. zostali wybrani ostateczni gospodarze mistrzostw. W eliminacjach do Euro wzięły udział reprezentacje wszystkich członków UEFA włącznie z gospodarzami turnieju finałowego. Polska zrezygnowała z organizacji turnieju^[7]. Ostatecznie mistrzostwa zostały zorganizowane w 11 miastach w 11 państwach.

23 kwietnia 2021 UEFA zdecydowała o przeniesieniu 4 meczów z Bilbao do Sewilli oraz 4 pojedynków z Dublina – 3 do Petersburga (spotkania grupowe) i 1 do Londynu (mecz 1/8 finału)^[4].

Miasto	Stadion	Pojemność
Baku	Stadion Olimpijski w Baku	68 700
Kopenhaga	Parken	38 065
Londyn	Stadion Wembley	90 000
Monachium	Allianz Arena	75 000
Budapeszt	Puskás Aréna	67 215
Rzym	Stadio Olimpico	72 698
Amsterdam	Johan Cruijff Arena	56 000
Bukareszt	Arena Narodowa	55 600
Petersburg	Stadion Kriestowskij	67 000
Glasgow	Hampden Park	52 063
Sewilla	Estadio la Cartuja	57 619

Kandydaci, którzy mieli zorganizować Euro, ale zostali zastąpieni przez innych kandydatów

Miasto	Stadion	Pojemność
Bilbao	San Mamés	53 332
Dublin	Aviva Stadium	51 700

Miasto	Stadion	Pojemność
Mińsk	Stadion Traktar	33 000
Bruksela	Eurostadion	62 613
Sofia	Stadion Narodowy Wasiła Lewskiego	46 340
Jerozolima	Stadion Teddy	31 733
Skopje	Arena Narodowa Filipa II	33 460
Solna	Friends Arena	50 653
Cardiff	Millennium Stadium	73 931

Miasto	Stadion	Pojemność
Warszawa	Stadion Narodowy	58 580
Chorzów	Stadion Śląski	55 211
Paryż	Parc des Princes	48 583
Berlin	Stadion Olimpijski	74 475
Dortmund	Signal Iduna Park	81 365
Moskwa	Stadion Łużniki	81 029
Kijów	Stadion Olimpijski	70 050

Pierwotnie UEFA wybrała 13 miast-gospodarzy. 7 grudnia 2017 podjęto decyzję o odebraniu prawa organizacji Brukseli, która nie była w stanie zagwarantować, że zgłoszony do organizacji obiekt – Eurostadion powstanie w terminie^[8]. 23 kwietnia 2021 status gospodarza utraciły Dublin oraz Bilbao, które nie były w stanie zapewnić wpuszczenia kibiców na trybuny stadionów, zaś do grona miast-organizatorów dołączyła Sewilla^[4].

Glasgow	Londyn	Amsterdam		Kopenhaga	Petersburg
Szkocja	Anglia	Holandia		Dania	Rosja
Hampden Park	Stadion Wembley	Johan Cruijff Arena		Parken	Stadion Kriestowskij
Pojemność: 52 063	Pojemność: 90 000	Pojemność: 56 000		Pojemność: 38 065	Pojemność: 67 000
55°49′33″N 4°15′07″W/55,825833 -4,251944	51°33′21″N 0°16′47″W/51,555833 -0,279722	52°18′51,3″N 4°56′34,3″E/52,314250 4,942861		55°42′08,9″N 12°34′19,9″E/55,702472 12,572194	44°26′13,95″N 26°09′09,03″E/44,437208 26,152508
3 mecze grupowe, 1/8 finału	3 mecze grupowe, 2 mecze 1/8 finału, 2 półfinały, finał	3 mecze grupowe, 1/8 finału		3 mecze grupowe, 1/8 finału	6 meczów grupowych, ćwierćfinał
Pierwszy mecz: 14 czerwca 2021 Ostatni mecz: 29 czerwca 2021	Pierwszy mecz: 13 czerwca 2021 Ostatni mecz: 11 lipca 2021	Pierwszy mecz: 13 czerwca 2021 Ostatni mecz: 26 czerwca 2021		Pierwszy mecz: 12 czerwca 2021 Ostatni mecz: 28 czerwca 2021	Pierwszy mecz: 12 czerwca 2021 Ostatni mecz: 2 lipca 2021
Monachium	Londyn Rzym Petersburg Monachium Glasgow Budapeszt Sewilla Bukareszt Amsterdam Kopenhaga Baku (poza mapą)				Budapeszt
Niemcy					Węgry
Allianz Arena					Puskás Aréna
Pojemność: 75 000					Pojemność: 67 215
48°13′07,6″N 11°37′29,1″E/48,218778 11,624750					47°30′11,5″N 19°05′52,5″E/47,503194 19,097917
3 mecze grupowe, ćwierćfinał					3 mecze grupowe, 1/8 finału
Pierwszy mecz: 15 czerwca 2021 Ostatni mecz: 2 lipca 2021					Pierwszy mecz: 15 czerwca 2021 Ostatni mecz: 27 czerwca 2021
Sewilla	Rzym		Bukareszt		Baku
Hiszpania	Włochy		Rumunia		Azerbejdżan
Estadio La Cartuja	Stadio Olimpico		Arena Națională		Stadion Olimpijski
Pojemność: 57 619	Pojemność: 72 698		Pojemność: 55 600		Pojemność: 68 000
37°25′02,1″N 6°00′16,4″W/37,417250 -6,004556	41°56′01,99″N 12°27′17,23″E/41,933886 12,454786		44°26′13,95″N 26°09′09,03″E/44,437208 26,152508		40°25′47,2″N 49°55′11,2″E/40,429778 49,919778
3 mecze grupowe, 1/8 finału	3 mecze grupowe (mecz otwarcia), ćwierćfinał		3 mecze grupowe, 1/8 finału		3 mecze grupowe, ćwierćfinał
Pierwszy mecz: 14 czerwca 2021 Ostatni mecz: 27 czerwca 2021	Pierwszy mecz: 11 czerwca 2021 Ostatni mecz: 3 lipca 2021		Pierwszy mecz: 13 czerwca 2021 Ostatni mecz: 28 czerwca 2021		Pierwszy mecz: 12 czerwca 2021 Ostatni mecz: 3 lipca 2021

Na początku 2020 pandemia COVID-19 w Europie wywołała obawy dotyczące jej potencjalnego wpływu na graczy, personel i kibiców przybywających na mecze w dwunastu miastach-gospodarzach turnieju^[9]. Na Kongresie UEFA na początku marca prezydent UEFA Słoweniec Aleksander Čeferin ogłosił, że organizacja jest przekonana, że sytuacja może zostać rozwiązana, podczas gdy sekretarz generalny Theodore Theodoridis stwierdził, że UEFA utrzymuje kontakt ze Światową Organizacją Zdrowia i rządami krajów w sprawie koronawirusa^[10]. Do 13 marca 2020 nadchodzące mecze rozgrywek UEFA zostały przełożone, a główne ligi europejskie zostały zawieszone, w tym Bundesliga, La Liga, Ligue 1, Premier League i Serie A^[11].

17 marca UEFA zorganizowała wideokonferencję z przedstawicielami 55 stowarzyszeń członkowskich, przedstawicielem FIFPro oraz zarządami Europejskiego Stowarzyszenia Klubów i EPFL, aby omówić wpływ COVID-19 na przebieg rozgrywek krajowych i europejskich, w tym Euro 2020^[12]. Na spotkaniu UEFA ogłosiła, że turniej zostanie przełożony na kolejny rok, proponując, aby odbył się od 11 czerwca do 11 lipca 2021 roku^[13]. Następnego dnia Biuro Rady FIFA zatwierdziło zmianę daty w kalendarzu meczów międzynarodowych FIFA^[14].

23 kwietnia 2020 UEFA potwierdziła, że oficjalną nazwą rozgrywek pozostanie UEFA Euro 2020^[15].

W maju 2020 Čeferin ogłosił, że turniej ma odbyć się w dwunastu wybranych miastach-gospodarzach. Nie wykluczył jednak możliwości zmniejszenia liczby miast, gdyż trzech gospodarzy było niepewnych, czy mecze mogą się odbyć w nowym harmonogramie^[16]. Podczas spotkania 17 czerwca 2020 UEFA potwierdziła, że wszystkie dwanaście pierwotnych gospodarzy pozostanie gospodarzami turnieju w 2021 roku i zatwierdziła zmieniony harmonogram meczów^[17][18].

Jednak w październiku 2020 prezes UEFA stwierdził, że nadal jest możliwe, aby turniej mógł zostać rozegrany w mniej niż planowanych dwunastu krajach-gospodarzach^[19]. W następnym miesiącu UEFA oświadczyła, że zamierza zorganizować Euro 2020 w formacie i miejscach potwierdzonych na początku tego roku i ściśle współpracuje ze wszystkimi miastami-gospodarzami nad przygotowaniami^[20]. Ogłoszono również, że każdy gospodarz dyskutował z UEFA i lokalnymi władzami ds. zdrowia na temat tego, czy obiekt może organizować mecze na pełnych obrotach, między 100% a 50% pojemności, 33% pojemności lub bez obecności widzów. Ograniczenia mogą również dotyczyć tylko miejscowych widzów, którzy mogą być dopuszczeni na mecze. Ostateczna decyzja co do tego, który scenariusz zostanie zastosowany indywidualnie w każdym miejscu, miała pierwotnie zostać podjęta 5 marca 2021 roku^[21][22].

W październiku 2020 ogłoszono, że mecze UEFA zostaną zawieszone do odwołania w Armenii i Azerbejdżanie z powodu wojny w Górskim Karabachu^[23]. Nie wpłynęło to jednak na planowanie meczów Euro 2020 w Baku^[24]. Ograniczenie zostało zniesione w grudniu 2020 w wyniku porozumienia o zawieszeniu broni między krajami^[25].

27 stycznia 2021 UEFA potwierdziła, że turniej odbędzie się w dwunastu miastach^[26]. Termin na przedstawienie przez gospodarzy planów dotyczących pojemności obiektów został przesunięty na 7 kwietnia 2021^[27], a ostateczna decyzja w sprawie miast gospodarzy i widzów miała zostać ostatecznie podjęta przez Komitet Wykonawczy UEFA 19 kwietnia 2021^[28].

23 kwietnia UEFA ogłosiła, że Sewilla zastąpi Bilbao jako gospodarza turnieju, a mecze, które oryginalnie odbyć miały się w Dublinie zostaną przeniesione do Petersburga i Londynu^[29]. Z powodu pandemii COVID-19 w Irlandii, Irlandzki Związek Piłki Nożnej nie był w stanie uzyskać gwarancji od rządu Irlandii i Rady Miasta Dublina, aby wpuścić widzów na stadion^[30][31][32]. Tymczasem Królewski Hiszpański Związek Piłki Nożnej (RFEF) powiedział, że warunki sanitarne nałożone przez rząd baskijski na organizację meczów w Bilbao są „niemożliwe do spełnienia”, a zatem nie pozwalają na obecność widzów^[33]. Po usunięciu ze stanowiska gospodarzy Rada Miasta Bilbao stwierdziła, że pociąga UEFA i RFEF do „bezpośredniej odpowiedzialności za to, że nie organizujemy tego wydarzenia sportowego i za jednostronne anulowanie naszych stosunków umownych” i zagroziła postępowaniem sądowym o rekompensatę finansową^[34].

Organizacja półfinału i finału przez Stadion Wembley była zagrożona z powodu ograniczeń kwarantanny w Wielkiej Brytanii, którym będą podlegać kibice. Za alternatywne miejsce organizacji uznano Puskás Aréna w Budapeszcie, ponieważ Węgry nie miałyby ograniczeń wjazdowych na podróże w obrębie strefy Schengen i mogłyby gościć mecze w pełnej pojemności^[35]. Rzecznik Węgierskiego Związku Piłki Nożnej powiedział, że Węgry są „gotowe do organizacji każdego wydarzenia piłkarskiego na wysokim poziomie”^[36]. UEFA ogłosiła jednak, że Wembley może być gospodarzem finału, ponieważ organizacja i rząd Wielkiej Brytanii omówili zwolnienia z kwarantanny^[37], ale nie wykluczuła zmiany miejsca organizacji^[38]. 22 czerwca 2021 premier Włoch, Mario Draghi, powiedział, że finał powinien się odbyć w Rzymie ze względu na rosnącą liczbę przypadków COVID-19 w Wielkiej Brytanii^[39]. W następnym tygodniu ogłoszono, że urzędnicy i dyrektorzy podróżujący na mecze nie będą musieli izolować się, chociaż będą podlegać ograniczeniom i będą musieli pozostać w „piłkarskich bańkach”^[40][41].

4 maja 2021 Komitet Wykonawczy UEFA zatwierdził specjalne zasady turnieju finałowego z powodu pandemii COVID-19 w Europie^[42][43]:

• Jeśli grupa graczy zespołu została umieszczona w obowiązkowej kwarantannie lub samoizolacji w wyniku decyzji krajowych lub lokalnych urzędników służby zdrowia z powodu pozytywnych wyników testów SARS-CoV-2, mecz odbędzie się zgodnie z planem, o ile drużyna ma co najmniej 13 dostępnych zawodników (w tym co najmniej jeden bramkarz).
• Jeśli zespół nie może wystawić minimalnej wymaganej liczby graczy z powodu pozytywnych testów SARS-CoV-2, mecz może zostać przełożony do 48 godzin od pierwotnej daty meczu przez administrację UEFA, pod warunkiem dostępności realnych opcji zmiany terminu. Ponadto UEFA może przenieść przełożony mecz do innego miejsca organizacji, jeśli uzna to za stosowne.
• Jeśli mecz nie może zostać przełożony, decyzję w tej sprawie podejmie Komisja Kontroli, Etyki i Dyscypliny UEFA. W takim wypadku przyjmuje się, że drużyna odpowiedzialna za nieodbycie meczu przegrała mecz wynikiem 3:0.
• Jeśli którykolwiek członek wyznaczonej drużyny sędziowskiej musi zostać zastąpiony z powodu pozytywnego wyniku testu SARS-CoV-2, UEFA może wyjątkowo wyznaczyć sędziego meczowego tej samej narodowości co jedna z drużyn lub nie figurującego na liście FIFA.

Oficjalne logo zostało odsłonięte 21 września 2016 podczas ceremonii w Ratuszu w Londynie^[44]. Logo przedstawia trofeum Euro otoczone kibicami świętującymi na moście, który według UEFA reprezentuje sposób, w jaki piłka nożna łączy i jednoczy ludzi.

Każde indywidualne miasto-gospodarz posiada również swoje własne logo. Prostokątne logotypy zawierają na górze napis „UEFA EURO 2020”, na dole nazwę miasta nad napisem „HOST CITY” (miasto-gospodarz), główne logo turnieju po lewej i lokalny most po prawej. Każde logo istnieje w wersji angielskiej, wraz z odmianami w języku lokalnym. Loga były prezentowane od września 2016 do stycznia 2017.

Oficjalną piosenką turnieju została piosenka „We Are the People”, którą wykonali muzycy Bono i The Edge z irlandzkiej grupy U2 oraz holenderski DJ i producent muzyczny Martin Garrix^[45].

Oficjalna maskotka turnieju Skillzy, została odsłonięta 24 marca 2019 roku, przed meczem eliminacyjnym Grupy C: Holandia–Niemcy rozgrywanym na stadionie Johan Cruijff Arena w Amsterdamie. Postać inspirowana jest freestyle footballem i street footballem^[46]. Guy-Laurent Epstein, dyrektor marketingu UEFA Events SA powiedział, że projektem Skillzy organizacja chce „odejść od tradycyjnej maskotki, którą widzieliśmy na poprzednich UEFA EURO, aby stworzyć symbol, który będzie w stanie ściślej współdziałać z fanami piłki nożnej na całym kontynencie. Ważne jest, aby UEFA zwróciła się do fanów piłki nożnej w każdym wieku i stworzyła maskotkę, która faktycznie jest w stanie fizycznie zagrać w grę, którą wszyscy kochamy”^[47].

6 listopada 2019 roku UEFA przedstawiła oficjalną piłkę mistrzostw, którą została Uniforia^[48]. Nazwa to połączenie słów unity (jedność) i euphoria (euforia). Na piłce znajdują się czarne paski biegnące przez piłkę, symbolizujące zacieranie się granic i przekraczanie granic jako odzwierciedlenie nowego, transkontynentalnego formatu. Szerokie linie przeplatają się z błyskami niebieskich, neonowych i różowych pasków, reprezentujących różnorodność turnieju i połączenie różnych kultur^[49].

21 kwietnia 2021 roku Komitet Sędziowski UEFA przedstawił listę 19 zespołów sędziowskich, które poprowadzą mecze podczas Mistrzostw Europy. Listę 18 zespołów z Europy uzupełnił zespół argentyński z sędzią głównym Fernando Rapallini, w ramach wymiany sędziów między UEFA a CONMEBOL^[50].

Państwo	Sędzia	Sędziowie asystenci	Sędziowane mecze
Niemcy	Felix Brych	Mark Borsch Stefan Lupp	Holandia 3:2 Ukraina[b] Finlandia 0:2 Belgia[b] Belgia 1:0 Portugalia[c] Ukraina 0:4 Anglia[d] Włochy 1(4):1(2) Hiszpania[e]
Turcja	Cüneyt Çakır	Bahattin Duran Tarık Ongun	Węgry 0:3 Portugalia[b] Ukraina 0:1 Austria[b] Chorwacja 3:5 Hiszpania[c]
Hiszpania	Carlos del Cerro Grande	Juan Carlos Yuste Jiménez Roberto Alonso Fernández	Francja 1:0 Niemcy[b] Chorwacja 1:1 Czechy[b]
Szwecja	Andreas Ekberg	Mehmet Culum Stefan Hallberg	Austria 3:1 Macedonia Północna[b]
Izrael	Orel Grinfeld	Roj Hasan Idan Jarkoni	Holandia 2:0 Austria[b]
Rumunia	Ovidiu Hațegan	Sebastian Gheorghe Radu Ghinguleac	Polska 1:2 Słowacja[b] Włochy 1:0 Walia[b]
Rosja	Siergiej Karasiow	Igor Diemieszko Maksim Gawrilin	Włochy 3:0 Szwajcaria[b] Niemcy 2:2 Węgry[b] Holandia 0:2 Czechy[c]
Rumunia	István Kovács	Vasile Marinescu Ovidiu Artene	Macedonia Północna 0:3 Holandia[b]
Holandia	Björn Kuipers	Sander van Roekel Erwin Zeinstra	Dania 1:2 Belgia[b] Słowacja 0:5 Hiszpania[b] Czechy 1:2 Dania[d] Włochy 1(3):1(2) Anglia[f]
Holandia	Danny Makkelie	Hessel Steegstra Jan de Vries	Turcja 0:3 Włochy[b] Finlandia 0:1 Rosja[b] Anglia 2:0 Niemcy[c] Anglia 2:1 Dania[e]
Hiszpania	Antonio Mateu Lahoz	Pau Cebrián Devís Roberto Díaz Pérez del Palomar	Belgia 3:0 Rosja[b] Anglia 0:0 Szkocja[b] Portugalia 2:2 Francja[b]
Anglia	Michael Oliver	Stuart Burt Simon Bennett	Węgry 1:1 Francja[b] Szwecja 3:2 Polska[b] Szwajcaria 1(2):1(3) Hiszpania[d]
Włochy	Daniele Orsato	Alessandro Giallatini Fabiano Preti	Anglia 1:0 Chorwacja[b] Hiszpania 1:1 Polska[b] Szwecja 1:2 Ukraina[c]
Argentyna	Fernando Rapallini	Juan Pablo Belatti Diego Bonfá	Ukraina 2:1 Macedonia Północna[b] Chorwacja 3:1 Szkocja[b] Francja 3(4):3(5) Szwajcaria[c]
Niemcy	Daniel Siebert	Jan Seidel Rafael Foltyn	Szkocja 0:2 Czechy[b] Szwecja 1:0 Słowacja[b] Walia 0:4 Dania[c]
Portugalia	Artur Soares Dias	Rui Tavares Paulo Soares	Turcja 0:2 Walia[b] Czechy 0:1 Anglia[b]
Anglia	Anthony Taylor	Gary Beswick Adam Nunn	Dania 0:1 Finlandia[b] Portugalia 2:4 Niemcy[b] Włochy 2:1 Austria[c]
Francja	Clément Turpin	Nicolas Danos Cyril Gringore	Walia 1:1 Szwajcaria[b] Rosja 1:4 Dania[b]
Słowenia	Slavko Vinčić	Tomaž Klančnik Andraž Kovačič	Hiszpania 0:0 Szwecja[b] Szwajcaria 3:1 Turcja[b] Belgia 1:2 Włochy[d]

Państwo	Sędziowie VAR
Anglia	Stuart Attwell Chris Kavanagh Lee Betts
Francja	Jérôme Brisard François Letexier Benjamin Pagès
Niemcy	Bastian Dankert Christian Dingert Marco Fritz Christian Gittelmann
Włochy	Marco Di Bello Massimiliano Irrati Paolo Valeri Filippo Meli
Holandia	Kevin Blom Pol van Boekel
Polska	Paweł Gil
Portugalia	João Pinheiro
Hiszpania	Alejandro Hernández Hernández Juan Martínez Munuera José María Sánchez Martínez Íñigo Prieto López de Cerain

Państwo	Sędzia	Sędzia asystent
Bułgaria	Georgi Kabakow	Martin Margaritow
Francja	Stéphanie Frappart	Mikaël Berchebru
Włochy	Davide Massa	Stefano Alassio
Polska	Bartosz Frankowski	Marcin Boniek
Serbia	Srđan Jovanović	Uroš Stojković
Szwajcaria	Sandro Schärer	Stéphane De Almeida

Eliminacje do Euro 2020 odbywały się od marca 2019 r. do marca 2020 r. Wzięło w nich udział 55 reprezentacji narodowych, walczących o 20 miejsc w turnieju. 4 miejsca zostały przydzielone najlepszym niezakwalifikowanym drużynom z każdej dywizji Ligi Narodów UEFA. Kraje, w których znajdują się miasta gospodarze, nie zostały zakwalifikowane automatycznie^[51]. Losowanie grup eliminacji odbyło się 2 grudnia 2018 w Dublinie^[52]. Lista grup eliminacyjnych:

• Grupa A –  Anglia,  Czechy,  Bułgaria,  Czarnogóra,  Kosowo;
• Grupa B – Portugalia,  Ukraina,  Serbia,  Litwa,  Luksemburg;
• Grupa C –  Holandia,  Niemcy,  Irlandia Północna,  Estonia,  Białoruś;
• Grupa D –  Szwajcaria,  Dania,  Irlandia,  Gruzja,  Gibraltar;
• Grupa E –  Chorwacja,  Walia,  Słowacja,  Węgry,  Azerbejdżan;
• Grupa F –  Hiszpania,  Szwecja,  Norwegia,  Rumunia,  Wyspy Owcze,  Malta;
• Grupa G –  Polska,  Austria,  Izrael,  Słowenia,  Macedonia Północna,  Łotwa;
• Grupa H –  Francja,  Islandia,  Turcja,  Albania,  Mołdawia,  Andora;
• Grupa I –  Belgia,  Rosja,  Szkocja,  Cypr,  Kazachstan,  San Marino;
• Grupa J –  Włochy,  Bośnia i Hercegowina,  Finlandia,  Grecja,  Armenia,  Liechtenstein.

W pierwszej fazie eliminacji, która była rozgrywana od marca 2019 r., 55 reprezentacji podzielonych zostało na 10 grup (5 pięciozespołowych i 5 sześciozespołowych). Rozstawienie drużyn przed losowaniem zostało przydzielone na podstawie wyników uzyskanych w trakcie rozgrywek Ligi Narodów, które odbyły się na przełomie 2018 i 2019 roku. Finaliści Ligi Narodów 2018/2019 (czterej zwycięzcy grup w lidze A) zostali przydzieleni do grup pięciozespołowych, ze względu na konieczność rozegrania przez nie dodatkowych meczów w ramach turnieju finałowego Ligi Narodów 2018/2019 w marcu 2019 roku. Bezpośredni awans do Mistrzostw Europy uzyskają po dwie najlepsze drużyny z każdej z grup. To daje jednak tylko 20 reprezentacji spośród 24, które pojadą na turniej finałowy. Pozostałe cztery reprezentacje zostaną wyznaczone na podstawie wyników w fazie play-off, do której będzie można zakwalifikować się poprzez rozgrywki Ligi Narodów 2018.

W fazie play-off uprawnieni do występu będą zwycięzcy każdej z czterech grup w każdej z lig A, B, C, D. Jeżeli zwycięzca danej grupy w którejkolwiek z lig zakwalifikuje się do Mistrzostw Europy podczas tradycyjnych eliminacji, prawo do udziału w fazie play-off przechodzi na kolejną drużynę w danej lidze wg rankingu Ligi Narodów. Założenie UEFA jest takie, aby o cztery wolne miejsca rozegrać cztery turnieje eliminacyjne, które rozgrywane będą metodą pucharową: mecz i rewanż półfinałowy oraz mecz finałowy. Tylko zwycięzca każdego z turniejów awansuje do Mistrzostw Europy 2020. Założono również, że w każdym z turniejów rywalizowałyby ze sobą drużyny z tej samej ligi, jednak jeżeli zdarzy się tak, że z którejś ligi mniej niż 4 zespoły będą uprawnione do udziału w fazie play-off (czyli gdy co najmniej 9 drużyn awansuje bezpośrednio do finałów ME), to turniej uzupełnią zespoły z najwyższym rankingiem Ligi Narodów UEFA, które nie wywalczyły awansu bezpośrednio z eliminacji, z zastrzeżeniem, że zwycięzcy grup w swoich ligach nie mogą mierzyć się w turnieju z zespołami z wyższej ligi. Losowanie fazy play-off odbędzie się 22 listopada 2019, a mecze rozegrane miałyby zostać w marcu 2020 roku.

Drużyna	Zakwalifikowana jako	Data kwalifikacji	Liczba występów w ME	Najlepszy wynik w ME	Wynik
Anglia	Zwycięzca grupy A	14 listopada 2019	9 (1968, 1980, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2012, 2016)	III/IV miejsce[g] (1968, 1996)	II Miejsce
Ukraina	Zwycięzca grupy B	14 października 2019	2 (2012, 2016)	Faza grupowa (2012, 2016)	Ćwierćfinał
Niemcy	Zwycięzca grupy C	16 listopada 2019	12[h] (1972, 1976, 1980, 1984, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016)	Mistrzostwo (1972, 1980, 1996)	1/8 finału
Szwajcaria	Zwycięzca grupy D	18 listopada 2019	4 (1996, 2004, 2008, 2016)	1/8 finału (2016)	Ćwierćfinał
Chorwacja	Zwycięzca grupy E	16 listopada 2019	5 (1996, 2004, 2008, 2012, 2016)	Ćwierćfinał (1996, 2008)	1/8 finału
Hiszpania	Zwycięzca grupy F	15 października 2019	10 (1964, 1980, 1984, 1988, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016)	Mistrzostwo (1964, 2008, 2012)	III/IV Miejsce
Polska	Zwycięzca grupy G	13 października 2019	3 (2008, 2012, 2016)	Ćwierćfinał (2016)	Faza grupowa
Francja	Zwycięzca grupy H	14 listopada 2019	9 (1960, 1984, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016)	Mistrzostwo (1984, 2000)	1/8 finału
Belgia	Zwycięzca grupy I	10 października 2019	5 (1972, 1980, 1984, 2000, 2016)	II miejsce (1980)	Ćwierćfinał
Włochy	Zwycięzca grupy J	12 października 2019	9 (1968, 1980, 1988, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016)	Mistrzostwo (1968)	Mistrzostwo
Czechy	2. drużyna grupy A	14 listopada 2019	9[i] (1960, 1976, 1980, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016)	Mistrzostwo (1976)	Ćwierćfinał
Portugalia	2. drużyna grupy B	17 listopada 2019	7 (1984, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016)	Mistrzostwo (2016)	1/8 finału
Holandia	2. drużyna grupy C	16 listopada 2019	9 (1976, 1980, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012)	Mistrzostwo (1988)	1/8 finału
Dania	2. drużyna grupy D	18 listopada 2019	8 (1964, 1984, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2012)	Mistrzostwo (1992)	III/IV Miejsce
Walia	2. drużyna grupy E	19 listopada 2019	1 (2016)	III/IV miejsce[g] (2016)	1/8 finału
Szwecja	2. drużyna grupy F	15 listopada 2019	6 (1992, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016)	III/IV miejsce[g] (1992)	1/8 finału
Austria	2. drużyna grupy G	16 listopada 2019	2 (2008, 2016)	Faza grupowa (2008, 2016)	1/8 finału
Turcja	2. drużyna grupy H	14 listopada 2019	4 (1996, 2000, 2008, 2016)	III/IV miejsce[g] (2008)	Faza grupowa
Rosja	2. drużyna grupy I	13 października 2019	11[j] (1960, 1964, 1968, 1972, 1988, 1992, 1996, 2004, 2008, 2012, 2016)	Mistrzostwo (1960)	Faza grupowa
Finlandia	2. drużyna grupy J	15 listopada 2019	debiutant		Faza grupowa
Węgry	zwycięzca barażu dywizji A	12 listopada 2020	3 (1964, 1972, 2016)	III miejsce (1964)	Faza grupowa
Słowacja	zwycięzca barażu dywizji B	12 listopada 2020	1 (2016)	1/8 finału (2016)	Faza grupowa
Szkocja	zwycięzca barażu dywizji C	12 listopada 2020	2 (1992, 1996)	Faza grupowa (1992, 1996)	Faza grupowa
Macedonia Północna	zwycięzca barażu dywizji D	12 listopada 2020	debiutant		Faza grupowa

20 reprezentacji zakwalifikowanych do Euro 2020 po fazie grupowej eliminacji, a także 4 nieznane w dniu losowania drużyny (zwycięzcy barażów rozgrywanych w marcu) zostało podzielonych na 4 koszyki, w każdym po 6 drużyn^[53]. Reprezentacje krajów, w których odbędą się mecze fazy grupowej, zostaną automatycznie dołączeni do grup, które będą rozgrywać mecze w tym państwie, tak, aby dana reprezentacja mogła być gospodarzem. Zgodnie z tym, Włochy zostaną dołączone do grupy A, Rosja oraz Dania do grupy B, Holandia do grupy C, Anglia do grupy D, Hiszpania do grupy E oraz Niemcy do grupy F. Podobnie zostaną dołączeni przyszli zwycięzcy barażów, w których wystąpią kraje-gospodarze^[54]. Pozostałe drużyny wyłoni losowanie.

Koszyk 1	Koszyk 2	Koszyk 3	Koszyk 4
Belgia  Anglia  Włochy  Hiszpania  Ukraina  Niemcy	Chorwacja  Rosja  Szwajcaria  Francja  Holandia  Polska	Austria  Dania  Turcja  Szwecja  Portugalia  Czechy	Finlandia  Walia  Węgry  Słowacja  Szkocja  Macedonia Północna

Z powodów politycznych UEFA ustanowiła pary drużyn, które są uważane za niedozwolone. Oprócz braku możliwości bycia wylosowanym do tej samej grupy, zespoły niebędące gospodarzami nie mogą trafić do grupy, w której gospodarzem jest „kolidujący” kraj (nawet jeśli gospodarz się nie zakwalifikuje do turnieju). Niedozwolone pary są następujące:

• Kosowo / Rosja;
• Rosja / Ukraina

Ponadto, pary takie jak Kosowo / Bośnia i Hercegowina oraz Kosowo / Serbia również zostały uznane za niedozwolone, ale wszystkie drużyny z tych par biorą udział w barażach i wszystkie trafią do koszyka nr 4^[55].

Losowanie odbyło się 30 listopada 2019 o godzinie 18:00 w Bukareszcie^[56].

Pierwszy gol turnieju padł w 53. minucie meczu otwarcia Turcja – Włochy dla zespołu z Półwyspu Apenińskiego. Po zagraniu piłki w pole karne przez Domenico Berardiego, piłkę do własnej bramki skierował turecki obrońca, Merih Demiral^[57]. Spotkanie zakończyło się wynikiem 0:3.

12 czerwca 2021 podczas meczu Dania – Finlandia (0:1) w Grupie B, w 42. minucie spotkania duński pomocnik Christian Eriksen stracił przytomność i był reanimowany na murawie. Późniejsze doniesienia wskazywały, że piłkarz przebył atak serca^[58]. Został przewieziony do Rigshospitalet^[59] w Kopenhadze. Jego stan jest stabilny^[60]. O godzinie 20:30 mecz został wznowiony^[61].

13 czerwca 2021 tuż po rozpoczęciu spotkania Anglia – Chorwacja (1:0) jeden z kibiców spadł z trybun stadionu Wembley^[62].

14 czerwca 2021 w 18. minucie meczu Polska – Słowacja (1:2) padł pierwszy w historii mistrzostw Europy gol samobójczy bramkarza w wykonaniu Wojciecha Szczęsnego^[63].

15 czerwca 2021 po meczu Węgry – Portugalia (0:3) podczas konferencji prasowej Cristiano Ronaldo odsunął od siebie butelki Coca-Coli oraz polecił picie wody. Zachowanie piłkarza odbiło się na wynikach akcji spółki, która straciła 4 mld dolarów. Przedstawiciele turnieju zapewnili, że każdy zawodnik ma do wyboru Coca-Colę, Coca-Colę Zero i wodę^[64]. Tego samego dnia podobny gest zrobił Paul Pogba, który na konferencji prasowej po meczu Francja – Niemcy (1:0) odsunął od siebie butelkę bezalkoholowego Heinekena, sponsora tegorocznych mistrzostw. Ten czyn był podyktowany wiarą piłkarza, który od kilku lat jest muzułmaninem^[65].

15 czerwca 2021 przed rozpoczęciem meczu Francja – Niemcy (1:0) na murawie wylądował paralotniarz, który był aktywistą organizacji Greenpeace. Mężczyzna zaczepił się o kable przytrzymujące kamerę nad murawą. Dwie osoby zostały ranne po uderzeniu śmigłem od paralotni. Była to zaplanowana akcja organizacji Greenpeace, która chciała zaprotestować przeciwko jednemu ze sponsorów turnieju – Volkswagenowi. Na Twitterze organizacja zaapelowała: „Przestańcie sprzedawać szkodliwe dla klimatu samochody z silnikiem Diesla i benzyną”^[66].

16 czerwca 2021 zawodnik reprezentacji Austrii Marko Arnautović został zawieszony na jeden mecz za znieważenie rywala w meczu przeciw Macedonii Północnej^[67].

16 czerwca 2021 do akcji rozpoczętej przez Cristiano Ronaldo dołączył Manuel Locatelli, który również odsunął od siebie butelki Coca-Coli na konferencji prasowej po meczu Włochy – Szwajcaria (3:0). Natomiast Stanisław Czerczesow na konferencji przed meczem Finlandia – Rosja (0:1) wypił Coca-Colę w odpowiedzi na zainicjowaną akcję. Podobnie zachowali się również Romelu Lukaku oraz Andrij Jarmołenko^[68][69].

19 czerwca 2021 podczas meczu Portugalia – Niemcy (2:4) bramkarz reprezentacji Niemiec Manuel Neuer zagrał w meczu z tęczową opaską. Chciał w ten sposób okazać wsparcie dla osób LGBT+ oraz przypomnieć o obchodzonym w czerwcu Miesiącu Dumy, który promuje równość i solidarność. UEFA wszczęła postępowanie w tej sprawie, ponieważ przepisy zabraniają używania politycznych symboli podczas meczów. Ostatecznie UEFA potraktowała to jako „symbol różnorodności użyty w dobrej sprawie”^[70].

20 czerwca 2021 władze Monachium wystosowały list do UEFA z prośbą o zgodę na zorganizowanie protestu przeciwko „homofobicznej polityce” premiera Węgier Viktora Orbána. Rada Miasta zdecydowała się podświetlić stadion przed i w trakcie meczu Niemcy – Węgry na tęczowo. UEFA nie wyraziła zgody na podświetlenie stadionu. Według dziennika Bild UEFA „powołała się na swoje wytyczne, zgodnie z którymi wszystkie stadiony na Euro mogą być podświetlone jedynie kolorami tej organizacji oraz reprezentacji uczestniczących w turnieju”^[70].

21 czerwca 2021 mecz w grupie B Finlandia – Belgia został zakłócony poprzez kobietę, która wtargnęła na murawę stadionu w Petersburgu^[71].

11 lipca 2021 podczas finału pod koniec regulaminowego czasu gry na murawę wbiegł intruz, co skutkowało przerwaniem meczu^[72]. Po zakończeniu zwycięskiej dla Włochów serii jedenastek kilku piłkarzy angielskich w czasie ceremonii dekoracji w geście niezadowolenia zdjęło srebrne medale^[73]. Zarówno przed meczem finałowym jak i w jego trakcie dochodziło do zamieszek^[74].

Oficjalny terminarz ogłoszono 24 maja 2018. Mecze fazy grupowej podczas turnieju są rozgrywane o 15:00, 18:00 i 21:00 czasu środkowoeuropejskiego letniego.

W 1/8 finału, gdzie awansują 4 najlepsze zespoły z 3. miejsc, kolejność meczów z tymi drużynami zależy od tego, z jakiej są grupy (kolorem żółtym jest zaznaczony wariant, który stał się faktem):

4 najlepsze zespoły z 3. miejsc	Rywal zwycięzcy grupy B	Rywal zwycięzcy grupy C	Rywal zwycięzcy grupy E	Rywal zwycięzcy grupy F
A B C D	3. miejsce z grupy A	3. miejsce z grupy D	3. miejsce z grupy B	3. miejsce z grupy C
A B C E	3. miejsce z grupy A	3. miejsce z grupy E	3. miejsce z grupy B	3. miejsce z grupy C
A B C F	3. miejsce z grupy A	3. miejsce z grupy F	3. miejsce z grupy B	3. miejsce z grupy C
A B D E	3. miejsce z grupy D	3. miejsce z grupy E	3. miejsce z grupy A	3. miejsce z grupy B
A B D F	3. miejsce z grupy D	3. miejsce z grupy F	3. miejsce z grupy A	3. miejsce z grupy B
A B E F	3. miejsce z grupy E	3. miejsce z grupy F	3. miejsce z grupy B	3. miejsce z grupy A
A C D E	3. miejsce z grupy E	3. miejsce z grupy D	3. miejsce z grupy C	3. miejsce z grupy A
A C D F	3. miejsce z grupy F	3. miejsce z grupy D	3. miejsce z grupy C	3. miejsce z grupy A
A C E F	3. miejsce z grupy E	3. miejsce z grupy F	3. miejsce z grupy C	3. miejsce z grupy A
A D E F	3. miejsce z grupy E	3. miejsce z grupy F	3. miejsce z grupy D	3. miejsce z grupy A
B C D E	3. miejsce z grupy E	3. miejsce z grupy D	3. miejsce z grupy B	3. miejsce z grupy C
B C D F	3. miejsce z grupy F	3. miejsce z grupy D	3. miejsce z grupy C	3. miejsce z grupy B
B C E F	3. miejsce z grupy F	3. miejsce z grupy E	3. miejsce z grupy C	3. miejsce z grupy B
B D E F	3. miejsce z grupy F	3. miejsce z grupy E	3. miejsce z grupy D	3. miejsce z grupy B
C D E F	3. miejsce z grupy F	3. miejsce z grupy E	3. miejsce z grupy D	3. miejsce z grupy C

Za zwycięstwo przyznawane są trzy punkty, za remis jeden, o kolejności w grupie będzie decydować suma zdobytych punktów. Do 1/8 finału awansują wszyscy zwycięzcy grup, wszystkie drużyny z drugich miejsc i cztery najlepsze drużyny z trzecich miejsc. Gdy dwie lub więcej drużyn uzyskają tę samą liczbę punktów (po rozegraniu wszystkich meczów w grupie), o kolejności decydują kryteria określone przez UEFA^[75], kolejno:

1. Większa liczba punktów zdobytych w meczach pomiędzy tymi drużynami;
2. Lepszy bilans zdobytych i straconych bramek w meczach pomiędzy tymi drużynami;
3. Większa liczba bramek zdobytych pomiędzy tymi drużynami;
4. Jeżeli po zastosowaniu kryteriów 1-3 pozostają drużyny, dla których nie rozstrzygnięto kolejności, kryteria 1-3 powtarza się z udziałem tylko tych drużyn, jeżeli kolejność jest nierozstrzygnięta, stosuje się dalsze punkty;
5. Lepszy bilans zdobytych i straconych bramek w meczach w grupie;
6. Większa liczba bramek zdobytych we wszystkich meczach w grupie;
7. Większa liczba wygranych meczów we wszystkich meczach w grupie;
8. Jeśli w ostatniej kolejce fazy grupowej, dwie drużyny zmierzą się ze sobą i każda z nich ma taką samą liczbę punktów, jak również taką samą liczbę zdobytych i straconych bramek, a wynik zakończy się remisem w meczu pomiędzy tymi drużynami, ustala się ich miejsce grupowe przez serię rzutów karnych. (Kryterium to nie jest stosowane, jeśli więcej niż dwie drużyny mają taką samą liczbę punktów.);
9. Klasyfikacja Fair Play turnieju finałowego;
10. Pozycja w rankingu eliminacji do turnieju głównego.

Jeżeli dwie drużyny uzyskały tę samą liczbę punktów oraz tę samą liczbę bramek i grają ostatni grupowy mecz ze sobą i remisują na koniec tego meczu, to kolejność tych drużyn rozstrzygają rzuty karne (bezpośrednio po tym meczu) – pod warunkiem, że żadne inne drużyny nie uzyskały tej samej liczby punktów po zakończeniu meczów grupowych. Wcześniej wymienione kryteria stosuje się jeżeli więcej, niż dwie drużyny uzyskają tę samą liczbę punktów.

4 najlepsze drużyny, spośród tych, które zajęły 3. miejsca w grupach, ustala się na podstawie następujących kryteriów (biorąc pod uwagę wszystkie mecze grupowe), kolejno:

1. Większa liczba zdobytych punktów;
2. Lepszy bilans (większa różnica) bramek zdobytych i straconych;
3. Większa liczba bramek zdobytych;
4. Większa liczba wygranych meczów;
5. Klasyfikacja fair play turnieju finałowego;
6. Pozycja w rankingu eliminacji do turnieju głównego.

Legenda:

• Pkt – liczba punktów
• M – liczba meczów
• W – wygrane
• R – remisy
• P – porażki
• Br+ – bramki zdobyte
• Br− – bramki stracone
• +/− – różnica bramek

Awans do 1/8 Finału

Odpadnięcie z turnieju

Zespół	Pkt	M	W	R	P	Br+	Br−	+/−
Włochy	9	3	3	0	0	7	0	+7
Walia	4	3	1	1	1	3	2	+1
Szwajcaria	4	3	1	1	1	4	5	-1
Turcja	0	3	0	0	3	1	8	-7

11 czerwca 2021 21:00 CEST	Turcja	0:3 (0:0) Raport	Włochy  53' (sam.) Demiral  66' Immobile  79' Insigne	Stadio Olimpico, Rzym Widzów: 12 916 Sędzia: Danny Makkelie

---

12 czerwca 2021 15:00 CEST	Walia  Moore  74'	1:1 (0:0) Raport	Szwajcaria  49' Embolo	Stadion Olimpijski, Baku Widzów: 8782 Sędzia: Clément Turpin

---

16 czerwca 2021 18:00 CEST	Turcja	0:2 (0:1) Raport	Walia  42' Ramsey  90+5' Roberts	Stadion Olimpijski, Baku Widzów: 19 762 Sędzia: Artur Soares Dias

---

16 czerwca 2021 21:00 CEST	Włochy  Locatelli  26', 52' Immobile  89'	3:0 (1:0) Raport	Szwajcaria	Stadio Olimpico, Rzym Widzów: 12 445 Sędzia: Siergiej Karasiow

---

20 czerwca 2021 18:00 CEST	Szwajcaria  Seferović  6' Shaqiri  26', 68'	3:1 (2:0) Raport	Turcja  62' Kahveci	Stadion Olimpijski, Baku Widzów: 17 138 Sędzia: Slavko Vinčić

---

20 czerwca 2021 18:00 CEST	Włochy  Pessina  39'	1:0 (1:0) Raport	Walia	Stadio Olimpico, Rzym Widzów: 11 541 Sędzia: Ovidiu Hațegan

---

Zespół	Pkt	M	W	R	P	Br+	Br−	+/−
Belgia	9	3	3	0	0	7	1	+6
Dania	3	3	1	0	2	5	4	+1
Finlandia	3	3	1	0	2	1	3	-2
Rosja	3	3	1	0	2	2	7	-5

12 czerwca 2021 18:00 CEST	Dania	0:1 (0:0) Raport	Finlandia  60' Pohjanpalo	Parken, Kopenhaga Widzów: 13 790 Sędzia: Anthony Taylor

---

12 czerwca 2021 21:00 CEST	Belgia  Lukaku  10', 88' Meunier  34'	3:0 (2:0) Raport	Rosja	Stadion Kriestowskij, Petersburg Widzów: 26 264 Sędzia: Antonio Mateu Lahoz

---

16 czerwca 2021 15:00 CEST	Finlandia	0:1 (0:1) Raport	Rosja  45+2' Miranczuk	Stadion Kriestowskij, Petersburg Widzów: 24 540 Sędzia: Danny Makkelie

---

17 czerwca 2021 18:00 CEST	Dania  Poulsen  2'	1:2 (1:0) Raport	Belgia  55' T. Hazard  70' De Bruyne	Parken, Kopenhaga Widzów: 23 395 Sędzia: Björn Kuipers

---

21 czerwca 2021 21:00 CEST	Rosja  Dziuba  70' (k.)	1:4 (0:1) Raport	Dania  38' Damsgaard  59' Poulsen  79' Christensen  82' Mæhle	Parken, Kopenhaga Widzów: 23 644 Sędzia: Clément Turpin

---

21 czerwca 2021 21:00 CEST	Finlandia	0:2 (0:0) Raport	Belgia  74' (sam.) Hradecky  81' Lukaku	Stadion Kriestowskij, Petersburg Widzów: 18 545 Sędzia: Felix Brych

---

Zespół	Pkt	M	W	R	P	Br+	Br−	+/−
Holandia	9	3	3	0	0	8	2	+6
Austria	6	3	2	0	1	4	3	+1
Ukraina	3	3	1	0	2	4	5	-1
Macedonia Północna	0	3	0	0	3	2	8	-6

13 czerwca 2021 18:00 CEST	Austria  Lainer  18' Gregoritsch  78' Arnautović  89'	3:1 (1:1) Raport	Macedonia Północna  28' Pandew	Arena Narodowa, Bukareszt Widzów: 9082 Sędzia: Andreas Ekberg

---

13 czerwca 2021 21:00 CEST	Holandia  Wijnaldum  52' Weghorst  59' Dumfries  85'	3:2 (0:0) Raport	Ukraina  75' Jarmołenko  79' Jaremczuk	Johan Cruijff Arena, Amsterdam Widzów: 15 837 Sędzia: Felix Brych

---

17 czerwca 2021 15:00 CEST	Ukraina  Jarmołenko  29' Jaremczuk  34'	2:1 (2:0) Raport	Macedonia Północna  57' Alioski	Arena Narodowa, Bukareszt Widzów: 10 001 Sędzia: Fernando Rapallini

---

17 czerwca 2021 21:00 CEST	Holandia  Depay  11' (k.) Dumfries  67'	2:0 (1:0) Raport	Austria	Johan Cruijff Arena, Amsterdam Widzów: 15 243 Sędzia: Orel Grinfeld

---

21 czerwca 2021 18:00 CEST	Macedonia Północna	0:3 (0:1) Raport	Holandia  24' Depay  51', 58' Wijnaldum	Johan Cruijff Arena, Amsterdam Widzów: 15 227 Sędzia: István Kovács

---

21 czerwca 2021 18:00 CEST	Ukraina	0:1 (0:1) Raport	Austria  21' Baumgartner	Arena Narodowa, Bukareszt Widzów: 10 472 Sędzia: Cüneyt Çakır

---

Zespół	Pkt	M	W	R	P	Br+	Br−	+/−
Anglia	7	3	2	1	0	2	0	+2
Chorwacja	4	3	1	1	1	4	3	+1
Czechy	4	3	1	1	1	3	2	+1
Szkocja	1	3	0	1	2	1	5	-4

13 czerwca 2021 15:00 CEST	Anglia  Sterling  57'	1:0 (0:0) Raport	Chorwacja	Stadion Wembley, Londyn Widzów: 18 497 Sędzia: Daniele Orsato

---

14 czerwca 2021 15:00 CEST	Szkocja	0:2 (0:1) Raport	Czechy  42', 52' Schick	Hampden Park, Glasgow Widzów: 9847 Sędzia: Daniel Siebert

---

18 czerwca 2021 18:00 CEST	Chorwacja  Perišić  47'	1:1 (0:1) Raport	Czechy  37' (k.) Schick	Hampden Park, Glasgow Widzów: 5607 Sędzia: Carlos del Cerro Grande

---

18 czerwca 2021 21:00 CEST	Anglia	0:0 (0:0) Raport	Szkocja	Stadion Wembley, Londyn Widzów: 20 306 Sędzia: Antonio Mateu Lahoz

---

22 czerwca 2021 21:00 CEST	Chorwacja  Vlašić  17' Modrić  62' Perišić  77'	3:1 (1:1) Raport	Szkocja  42' McGregor	Hampden Park, Glasgow Widzów: 9896 Sędzia: Fernando Rapallini

---

22 czerwca 2021 21:00 CEST	Czechy	0:1 (0:1) Raport	Anglia  12' Sterling	Stadion Wembley, Londyn Widzów: 19 104 Sędzia: Artur Soares Dias

---

Zespół	Pkt	M	W	R	P	Br+	Br−	+/−
Szwecja	7	3	2	1	0	4	2	+2
Hiszpania	5	3	1	2	0	6	1	+5
Słowacja	3	3	1	0	2	2	7	-5
Polska	1	3	0	1	2	4	6	-2

14 czerwca 2021 18:00 CEST	Polska  Linetty  46'	1:2 (0:1) Raport	Słowacja  18' (sam.) Szczęsny  69' Škriniar	Stadion Kriestowskij, Petersburg Widzów: 12 862 Sędzia: Ovidiu Hațegan

---

14 czerwca 2021 21:00 CEST	Hiszpania	0:0 (0:0) Raport	Szwecja	Estadio La Cartuja, Sewilla Widzów: 10 559 Sędzia: Slavko Vinčić

---

18 czerwca 2021 15:00 CEST	Szwecja  Forsberg  77' (k.)	1:0 (0:0) Raport	Słowacja	Stadion Kriestowskij, Petersburg Widzów: 11 525 Sędzia: Daniel Siebert

---

19 czerwca 2021 21:00 CEST	Hiszpania  Morata  25'	1:1 (1:0) Raport	Polska  54' Lewandowski	Estadio La Cartuja, Sewilla Widzów: 11 742 Sędzia: Daniele Orsato

---

23 czerwca 2021 18:00 CEST	Słowacja	0:5 (0:2) Raport	Hiszpania  30' (sam.) Dúbravka  45+3' Laporte  56' Sarabia  67' F. Torres  71' (sam.) Kucka	Estadio La Cartuja, Sewilla Widzów: 11 204 Sędzia: Björn Kuipers

---

23 czerwca 2021 18:00 CEST	Szwecja  Forsberg  2', 59' Claesson  90+4'	3:2 (1:0) Raport	Polska  61', 84' Lewandowski	Stadion Kriestowskij, Petersburg Widzów: 14 252 Sędzia: Michael Oliver

---

Zespół	Pkt	M	W	R	P	Br+	Br−	+/−
Francja	5	3	1	2	0	4	3	+1
Niemcy	4	3	1	1	1	6	5	+1
Portugalia	4	3	1	1	1	7	6	+1
Węgry	2	3	0	2	1	3	6	-3

15 czerwca 2021 18:00 CEST	Węgry	0:3 (0:0) Raport	Portugalia  84' Guerreiro  87' (k.), 90+2' Ronaldo	Puskás Aréna, Budapeszt Widzów: 55 662 Sędzia: Cüneyt Çakır

---

15 czerwca 2021 21:00 CEST	Francja  Hummels  20' (sam.)	1:0 (1:0) Raport	Niemcy	Allianz Arena, Monachium Widzów: 13 000 Sędzia: Carlos del Cerro Grande

---

19 czerwca 2021 15:00 CEST	Węgry  Fiola  45+2'	1:1 (1:0) Raport	Francja  66' Griezmann	Puskás Aréna, Budapeszt Widzów: 55 998 Sędzia: Michael Oliver

---

19 czerwca 2021 18:00 CEST	Portugalia  Ronaldo  15' Jota  67'	2:4 (1:2) Raport	Niemcy  35' (sam.) Dias  39' (sam.) Guerreiro  51' Havertz  60' Gosens	Allianz Arena, Monachium Widzów: 12 926 Sędzia: Anthony Taylor

---

23 czerwca 2021 21:00 CEST

Portugalia