Nacho Monreal – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nacho Monreal
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Ignacio Monreal Eraso

Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1986
Pampeluna

Wzrost

178 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
Pamplona
CA Osasuna
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2004–2006 Osasuna B 36 (3)
2006–2011 Osasuna 127 (3)
2011–2013 Málaga 45 (1)
2013–2019 Arsenal 187 (7)
2019–2022 Real Sociedad 55 (3)
W sumie: 450 (17)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2004–2005  Hiszpania U-19 4 (0)
2007–2009  Hiszpania U-21 9 (0)
2009–2018  Hiszpania 22 (1)
W sumie: 35 (1)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji
brąz Brazylia 2013

Nacho Monreal, właśc. Ignacio Monreal Eraso (wym. [ˈnao monreˈal eˈɾaso]; ur. 26 lutego 1986 w Pampelunie) – hiszpański piłkarz, który występował na pozycji obrońcy. W latach 2009–2018 dwudziestodwukrotny reprezentant Hiszpanii.

W swojej karierze występował m.in. dla takich klubów jak: Arsenal, Osasuna czy Málaga. Został powołany na Mistrzostwa Świata 2018, jednak nie wystąpił w żadnym spotkaniu.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Osasuna[edytuj | edytuj kod]

Monreal urodził się w Pampelunie i swoją karierę rozpoczął w miejscowej Osasunie. W barwach pierwszego zespołu zadebiutował oficjalnie 22 października 2006 roku podczas przegranego 0:1 ligowego meczu z Valencią[1]. Sezon 2006/07 zakończył z dorobkiem 10 ligowych występów, dodając także dwa mecze w eliminacjach Ligi Mistrzów oraz cztery w Pucharze UEFA, gdzie jego zespół został wyeliminowany przez Sevillę.

W sezonie 2007/2008 Monreal na stałe przebił się do pierwszego składu i utrzymał ten status przez cały okres rozgrywek.

Málaga[edytuj | edytuj kod]

10 czerwca 2011 roku Monreal podpisał pięcioletni kontrakt z Málagą, która zapłaciła za niego 6 milionów euro[2]. W sezonie 2011/12 walczył o miejsce na lewej obronie z Eliseu i ostatecznie rywalizację tę wygrał. Przez całe rozgrywki opuścił zaledwie siedem meczów ligowych, zaś klub zakończył kampanię na czwartym miejscu, dzięki czemu po raz pierwszy w pierwszy w historii zakwalifikował się do Ligi Mistrzów. 27 stycznia 2013 roku podczas wygranego 3:2 meczu wyjazdowego z Mallorcą Monreal zdobył swoją pierwszą bramkę w barwach Málagi[3].

Arsenal[edytuj | edytuj kod]

31 stycznia 2013 roku Monreal uzgodnił warunki transferu do angielskiego Arsenalu, z którym związał się długoterminową umową[4]. W nowych barwach zadebiutował dwa dni później podczas wygranego 1:0 ligowego meczu ze Stoke City[5].

23 lutego 2013 roku Monreal asystował Santi Cazorli przy zwycięskim golu w meczu z Aston Villą (2:1)[6]. 16 marca strzelił swojego pierwszego gola dla Arsenalu w wygranym 2:0 meczu przeciwko Swansea City[7].

Po przybyciu Alexisa Sáncheza w 2014 roku, Monreal przejął numer 18, który wcześniej nosił Sébastien Squillaci[8].

23 sierpnia asystował Olivierowi Giroudowi przy wyrównującym golu w meczu z Evertonem. Mecz zakończył się wynikiem 2:2[9].

W sezonie 2014/15 Laurent Koscielny doznał kontuzji ścięgna Achillesa, co spowodowało, że Monreal został przesunięty na pozycję środkowego obrońcy na kilka meczów[10].

9 marca 2015 roku strzelił otwierającego gola w wygranym 2:1 meczu z Manchesterem United na Old Trafford, co pozwoliło Arsenalowi awansować do półfinałów Pucharu Anglii. Zagrał pełne 90 minut w finałowym meczu, w którym Arsenal pokonał Aston Villę 4:0 na Wembley[11].

19 stycznia 2016 roku podpisał nowy długoterminowy kontrakt[12]. 23 kwietnia 2017 roku strzelił wyrównującego gola w półfinale Pucharu Anglii przeciwko Manchesterowi City, przyczyniając się do zwycięstwa[13].

6 listopada 2017 roku, po dobrych występach na lewej stronie trzyosobowej obrony, Monreal zdobył nagrodę Zawodnika Miesiąca za spotkania w październiku[14].

Nacho Monreal grał dla Arsenalu od 2013 do 2019 roku, rozgrywając łącznie 251 meczów we wszystkich rozgrywkach. W tym czasie strzelił 10 goli i zaliczył 20 asyst. Dodatkowo, Monreal był częścią linii defensywnej, która utrzymała 64 czyste konta w Premier League[15].

Real Sociedad[edytuj | edytuj kod]

W dniu 31 sierpnia 2019 roku dołączył do Realu Sociedad podpisując dwuletni kontrakt[16].

Zadebiutował w nowym klubie 14 września 2019 roku, zdobywając bramkę w meczu z Atlético Madryt, który zakończył się wynikiem 2:0[17].

Monreal nie grał w całym sezonie 2021-22 z powodu kontuzji kolana[18]. 23 maja 2022 roku klub ogłosił jego odejście[19], a 16 sierpnia 2022 roku ogłosił zakończenie kariery w wieku 36 lat[20][21].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2007 roku Monreal otrzymał pierwsze powołanie do reprezentacji Hiszpanii do lat 21. Podczas młodzieżowych Mistrzostw Europy w 2009 roku rozpoczął wszystkie spotkania w podstawowym składzie, jednakże jego zespół odpadł już w fazie grupowej.

6 sierpnia 2009 roku Monreal został powołany do kadry A na mecz towarzyski z Macedonią[22]. W meczu tym wszedł na murawę na ostatnie 15 minut, zmieniając Joana Capdevilę. 7 września 2010 roku wystąpił przez pełne 90 minut przegranego 1:4 towarzyskiego meczu z reprezentacją Argentyny.

Monreal był rezerwowym lewym obrońcą w reprezentacji Hiszpanii, która dotarła do finału Pucharu Konfederacji FIFA 2013. Rozegrał dwa ostatnie mecze grupowe, w tym zwycięstwo 10–0 nad reprezentacją Tahiti, gdzie asystował przy golu Davida Villi[23].

Strzelił swojego pierwszego gola dla Hiszpanii 12 listopada 2016 roku w wygranym 4–0 meczu z Macedonią i został wybrany do składu na Mistrzostwa Świata 2018 w Rosji[24].

Statystyki kariery[edytuj | edytuj kod]

Klubowej[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na dzień 14 sierpnia 2016 roku)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa Inne Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Osasuna B 2004/05 Segunda División B 1 0 1 0
2005/06 Segunda División B 35 3 35 3
Ogólnie 36 3 0 0 0 0 0 0 0 0 36 3
Osasuna 2006/07 Primera División 10 0 3 0 6 0 19 0
2007/08 Primera División 27 1 0 0 27 1
2008/09 Primera División 28 0 1 0 29 0
2009/10 Primera División 31 1 6 0 37 1
2010/11 Primera División 31 1 1 0 32 1
Ogólnie 127 3 11 0 0 0 6 0 0 0 144 3
Málaga 2011/12 Primera División 31 0 2 0 33 0
2012/13 Primera División 14 1 3 0 4 0 21 1
Ogólnie 45 1 5 0 0 0 4 0 0 0 54 1
Arsenal 2012/13 Premier League 10 1 1 0 0 0 0 0 11 1
2013/14 Premier League 23 0 3 0 2 0 8 0 36 0
2014/15 Premier League 28 0 4 1 0 0 6 0 1 0 39 1
2015/16 Premier League 37 0 1 0 0 0 6 0 1 0 45 0
2016/17 Premier League 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Ogólnie 99 1 9 1 2 0 20 0 2 0 132 2
Ogólnie w karierze 307 8 25 1 2 0 30 0 2 0 366 9

Reprezentacyjnej[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na dzień 19 października 2013 roku)
Reprezentacja Rok Występy Gole
Hiszpania U-19[25] 2004 1 0
2005 3 0
Ogólnie 4 0
Hiszpania U-21[26] 2007 2 0
2008 4 0
2009 3 0
Ogólnie 9 0
Hiszpania 2009 2 0
2010 2 0
2011 1 0
2012 4 0
2013 6 0
Ogólnie 15 0

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Arsenal[edytuj | edytuj kod]

Real Sociedad[edytuj | edytuj kod]

Hiszpania[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • Nagroda dla Najlepszego Zawodnika Miesiąca według Kibiców Professional Footballers' Association (PFA): Październik 2017[14]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Valencia 1-0 Osasuna. ESPN, 2006-10-22. [dostęp 2013-01-31]. (ang.).
  2. Monreal jugará en el Málaga las próximas cinco temporadas. Marca, 2011-06-10. [dostęp 2013-01-31]. (hiszp.).
  3. Mallorca stung by 10-man Malaga. ESPN, 2013-01-27. [dostęp 2013-02-02]. (ang.).
  4. Nacho Monreal agrees to join Arsenal. Arsenal, 2013-01-31. [dostęp 2013-02-01]. (ang.).
  5. Arsenal 1-0 Stoke City. Arsenal, 2013-02-02. [dostęp 2013-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-05)]. (ang.).
  6. Arsenal 2-1 Aston Villa, „BBC Sport”, 22 lutego 2013 [dostęp 2024-07-12] (ang.).
  7. Swansea 0-2 Arsenal, „BBC Sport”, 15 marca 2013 [dostęp 2024-07-12] (ang.).
  8. Nacho Monreal - Squad number history [online], www.transfermarkt.com [dostęp 2024-07-12] (ang.).
  9. Olivier Giroud rescues a point after Arsenal show backbone at Everton | Premier League | The Guardian [online], web.archive.org, 7 kwietnia 2023 [dostęp 2024-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-07].
  10. Simon Yeend, Arsene Wenger RULES OUT move for centre-back… says he's happy with Nac [online], Express.co.uk, 29 listopada 2014 [dostęp 2024-07-12] (ang.).
  11. Arsenal 4-0 Aston Villa, „BBC Sport”, 29 maja 2015 [dostęp 2024-07-12] (ang.).
  12. Monreal signs new long-term contract [online], Monreal signs new long-term contract, 25 lipca 2024 [dostęp 2024-07-12] (ang.).
  13. Arsenal 2-1 Manchester City: FA Cup semi-final – as it happened | FA Cup | The Guardian [online], web.archive.org, 14 sierpnia 2022 [dostęp 2024-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-14].
  14. a b Nacho Monreal wins October's PFA Bristol Street Motors Fans' Player of the Month - News - The PFA [online], web.archive.org, 1 grudnia 2017 [dostęp 2024-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-01].
  15. Nacho Monreal Statistics | Premier League [online], web.archive.org, 14 sierpnia 2022 [dostęp 2024-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-14].
  16. Agreement for the transfer of Monreal - Real Sociedad de Football S.A.D. [online], www.realsociedad.eus [dostęp 2024-07-12].
  17. Real Sociedad hand Atletico their first setback of the season [online], MARCA in English, 14 września 2019 [dostęp 2024-07-12] (ang.).
  18. Agencia Efe, Monreal, cerca de reaparecer aunque Alguacil no pone fecha a su retorno [online], diariodenavarra.es, 11 marca 2022 [dostęp 2024-07-12] (hiszp.).
  19. Beñat Barreto, Nacho Monreal no seguirá en la Real Sociedad [online], El Diario Vasco, 23 maja 2022 [dostęp 2024-07-12] (hiszp.).
  20. OFICJALNIE: Nacho Monreal zakończył karierę [online], Transfery.info, 16 sierpnia 2022 [dostęp 2024-07-12] (pol.).
  21. a (red.), Nacho Monreal zakończył karierę [online], weszlo.com, 16 sierpnia 2022 [dostęp 2024-07-12] (pol.).
  22. Monreal: „Esta oportunidad es algo mágico para mí”. Dario As, 2009-08-06. [dostęp 2013-01-31]. (hiszp.).
  23. Spain 10-0 Tahiti, „BBC Sport”, 19 czerwca 2013 [dostęp 2024-07-12] (ang.).
  24. Spain World Cup squad news: Chelsea star Alvaro Morata misses out on Russia 2018 | Goal.com [online], www.goal.com, 21 maja 2018 [dostęp 2024-07-12] (ang.).
  25. Monreal: Ignacio Monreal Eraso. BDFutbol. [dostęp 2013-03-17]. (ang.).
  26. Spanish Under 21. soccer-spain.com. [dostęp 2013-02-01]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]