Obwód pskowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Obwód pskowski

Псковская область

obwód
Herb Flaga
Państwo	Rosja
Siedziba	Psków
Kod ISO 3166-2	RU-PSK
Gubernator	Michaił Wiediernikow
Powierzchnia	55 399 km²
Populacja (2021) • liczba ludności	621 028[1]
• gęstość	11,21 os./km²
Tablice rejestracyjne	60
Strefa czasowa	czas moskiewski, UTC+3
Położenie na mapie Rosji
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Obwód pskowski (ros. Псковская область) – jednostka administracyjna Federacji Rosyjskiej.

Obwód położony w północno-zachodniej Rosji.

Obwód pskowski należy do moskiewskiej strefy czasowej (MSK): do 25 października 2014 UTC+04:00 przez cały rok, od 26 października 2014 UTC+03:00 przez cały rok.

Jeszcze wcześniej, przed 27 marca 2011 roku, obowiązywał czas standardowy (zimowy) strefy UTC+03:00, a czas letni – UTC+04:00.

W IV tys. p.n.e. ziemie te zostały zasiedlone przez plemiona ugrofińskie. Od VII wieku n.e. były terenem osadnictwa słowiańskiego. W tym czasie zachodnią część przez bałtycko-fińskie plemię Votów.

W średniowieczu na terenie obwodu istniała Republika Pskowska. W 1510 r. Republika Pskowska została zajęta przez Wielkie Księstwo Moskiewskie, a od 1547 r. jej ziemie stanowiły część Rosji. Obszar zmagań wojny litewsko-rosyjskiej w latach 1558–1570 i wojny polsko-rosyjskiej w latach 1577–1582. Polacy stoczyli tu kilka zwycięskich bitew: bitwę pod Newlem, oblężenie Wielkich Łuk i oblężenie Zawołocza. W 1582 w położonym tu Jamie Zapolskim podpisano rozejm pomiędzy Polską a Rosją. Południowe krańce regionu z miastami Newel^[2], Siebież^[3] i Uświat^[4] leżały w granicach I Rzeczypospolitej (województwa połockie i witebskie) do I rozbioru (1772). W Siebieżu zachował się barokowy kościół św. Trójcy, wzniesiony w 1649 r.^[5], obecnie pełniący funkcję świątyni prawosławnej, natomiast we wsi Anninskoje (dawny Anińsk) zachowały się ruiny polskiego dworu szlacheckiego Korsaków, w którym w czasie I wojny światowej zamieszkiwała polska malarka Zofia Romer. Z tych okolic pochodzili m.in. chirurg Jan Minkiewicz, lekarz i działacz społeczny Teodor Hryniewski, dyplomatka PRL Wanda Michalewska oraz kompozytor Witold Rudziński.

W okresie międzywojennym Pytałowo było częścią Łotwy, a Pieczory i Izborsk Estonii.

Od 1989 do 2008 r. ludność obwodu zmniejszyła się o ponad 15%, i nadal zmniejsza się o około 1% rocznie (dane z www.world-gazetteer.com). W 1926 w obecnych granicach obwodu mieszkało 1,678 mln ludzi. Powodem tak dużego spadku w XX wieku były straty wojenne w latach 1941–1944 i oddalenie od głównych obszarów aktywności gospodarczej w ZSRR.

Według danych ze spisu z 2010 r. obwód zamieszkiwało 359 Polaków^[7].

Wokół miasta Pieczory zamieszkuje autochtoniczna mniejszość etniczna Setu.

Na obwód pskowski składa się 26 głównych jednostek administracyjnych: 24 regiony i 2 okręgi miejskie.

1. Psków
2. Wielkie Łuki

W obwodzie rozwinął się przemysł maszynowy, elektrotechniczny, materiałów budowlanych, lniarski oraz spożywczy^[9]. W regionie uprawia się len, zboże, ziemniaki oraz hoduje się bydło, trzodę chlewną^[9].

Tablice pojazdów zarejestrowanych w obwodzie pskowskim mają oznaczenie 60 w prawym górnym rogu nad flagą Rosji i literami RUS.

• 
  Kościół św. Trójcy w Siebieżu z czasów I Rzeczypospolitej
• 
  Ruiny dworu Korsaków w Anninskoje
• 
  Twierdza w Porchowie
• 
  Sobór Trójcy Świętej w Ostrowie
• 
  Kościół św. Piotra w Pieczorach (estoński)
• 
  Gmach administracji obwodowej w Pskowie

• strona obwodu pskowskiego (ros.)