Paschalis (antypapież) – Wikipedia, wolna encyklopedia
antypapież | |
Data urodzenia | brak danych |
---|---|
Data śmierci | 692 |
Antypapież | |
Okres sprawowania | 687 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Pontyfikat | 687 |
Paschalis (zm. w 692[1]) – antypapież w roku 687[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był archidiakonem rzymskim za pontyfikatu papieża Konona[2]. Po jego śmierci dwie konkurujące frakcje wybrały Teodora i Paschalisa. Paschalis zawczasu napisał list do egzarchy raweńskiego, obiecując mu łapówkę w wysokości 100 funtów złota, w zamian za zatwierdzenie jego wyboru[2]. Ponieważ żadna ze stron nie chciała opuścić okupowanego Pałacu Laterańskiego, dokonano elekcji Sergiusza I[2]. Ponieważ Paschalis nie uiścił obiecanej wypłaty, egzarcha Rawenny uznał wybór Sergiusza za ważny[1]. Z obawy przed nieposłuszeństwem wobec prawowicie wybranego papieża Sergiusza, Paschalis został uwięziony w klasztorze, gdzie przebywał aż do śmierci w 692 r[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 44. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ a b c d John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 118. ISBN 83-06-02633-0.