Perfect game – Wikipedia, wolna encyklopedia
Perfect game – pełny mecz rozegrany przez miotacza, w którym nie dopuścił do zdobycia bazy przez drużynę atakującą, w jakikolwiek sposób (uderzenie, walk, błąd, hit by pitch). Perfect game jest zawsze no-hitterem i shutoutem. W 143-letniej historii Major League Baseball rozegrano 24 perfect games, po raz pierwszy w 1880 roku, zaś w Nippon Professional Baseball 16[4].
Perfect games w Major League Baseball
[edytuj | edytuj kod]Miotacz | Data | Mecz |
---|---|---|
Lee Richmond (Wor)[a] LHP 5 K | 12 czerwca 1880 |
|
John Montgomery Ward (Prov)[a] RHP 5 K | 17 czerwca 1880 |
|
Cy Young (BOS) RHP 8 K | 5 maja 1904 |
|
Addie Joss (CLE) RHP 74 narzuty, 3 K | 2 października 1908 |
|
Charlie Robertson (CHW) RHP 90 narzutów, 6 K | 30 kwietnia 1922 |
|
Don Larsen (NYY) RHP 97 narzutów, 7 K | 8 października 1956 |
|
Jim Bunning (PHI) RHP 90 narzutów, 10 K | 21 czerwca 1964 |
|
Sandy Koufax (LAD) LHP 113 narzutów, 14 K | 9 września 1965 |
|
Catfish Hunter (OAK) RHP 107 narzutów, 11 K | 8 maja 1968 |
|
Len Barker (CLE) RHP 103 narzuty, 11 K | 15 maja 1981 |
|
Mike Witt (CAL) RHP 94 narzutów, 10 K | 30 września 1984 |
|
Tom Browning (CIN) LHP 100 narzutów, 7 K | 16 września 1988 |
|
Dennis Martínez (MON) RHP 95 narzutów, 5 K | 28 lipca 1991 |
|
Kenny Rogers (TEX) LHP 98 narzutów, 8 K | 28 lipca 1994 |
|
David Wells (NYY) LHP 120 narzutów, 11 K | 17 maja 1998 |
|
David Cone (NYY) RHP 88 narzutów, 10 K | 18 lipca 1999 |
|
Randy Johnson (ARI) LHP 117 narzutów, 13 K | 18 maja 2004 |
|
Mark Buehrle (CHW) LHP 116 narzutów, 6 K | 23 lipca 2009 |
|
Dallas Braden (OAK) LHP, 26 109 narzutów, 6 K | 9 maja 2010 |
|
Roy Halladay (PHI) RHP 115 narzutów, 11 K | 29 maja 2010 |
|
Philip Humber (CHW) RHP 96 narzutów, 9 K | 21 kwietnia 2012 |
|
Matt Cain (SF) RHP 125 narzutów, 14 K | 13 czerwca 2012 |
|
Félix Hernández (SEA) RHP 113 narzutów, 12 K | 15 sierpnia 2012 |
|
Domingo Germán (NYY) RHP 99 narzutów, 9 K | 28 czerwca 2023 |
|
Legenda
[edytuj | edytuj kod]K | Liczba strikeouts |
---|---|
Zawodnik/sędzia (X) | Zawodnik/sędzia (kolejny perfect game) |
LHP | Miotacz leworęczny |
RHP | Miotacz praworęczny |
b.d. | Brak danych |
Prawie perfect game
[edytuj | edytuj kod]Podczas meczu Detroit Tigers – Cleveland Indians, rozegranego 2 lipca 2010 roku, pierwszobazowy sędzia Jim Joyce podjął błędną decyzję, która kosztowała miotacza „Tygrysów” Armando Galarragę perfekcyjny występ. Gospodarze prowadzili w 9. zmianie 3-0 (przy dwóch wyautowanych graczach „Indian”), gdy pałkarz gości Jason Donald odbił narzut Galarragi w okolice pierwszej bazy. Pierwszobazowy Miguel Cabrera z łatwością złapał piłkę i podał ją do miotacza, który – co pokazały telewizyjne powtórki – wyeliminował Donalda, osiągając perfect game. Doświadczony sędzia Joyce uznał jednak, że Donald osiągnął pierwszą bazę przed Galarragą, pozbawiając go w ten sposób rzadkiego wyczynu[5].
Po meczu Jim Joyce przyznał publicznie, że popełnił błąd, choć jego pozycja na boisku pozwalała na podjęcie prawidłowej decyzji. Liga MLB także wydała oficjalne oświadczenie, potwierdzając błąd arbitra[5].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Gale Encyclopedia of Biography: Cy Young. answers.com. [dostęp 2012-09-14]. (ang.).
- ↑ Brooklyn Dodgers vs New York Yankees. baseball-almanac.com. [dostęp 2012-09-15]. (ang.).
- ↑ Cain’s perfect game much more than just latest pitching gem. sportsillustrated.com. [dostęp 2012-09-15]. (ang.).
- ↑ Perfect game – BR Bullpen. baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-15]. (ang.).
- ↑ a b Missed call ends Galarraga’s perfect bid. mlb.com. [dostęp 2012-10-12]. (ang.).