Piotrowicz (herb szlachecki) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piotrowicz – odmiana herbu Leliwa
Piotrowicz I – wizerunek według Ostrowskiego.
Piotrowicz II – wariant poprzedniego według Ostrowskiego.

Piotrowicz – nazwa kilku polskich herbów szlacheckich.

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

W polu błękitnym – pod krzyżem złotym takiż półksiężyc z taką samą sześciopromienną gwiazdą między rogami. Nad hełmem w koronie – trzy pióra strusie: złote między błękitnymi. Labry błękitne podbite złotem[1].

Ostrowski wzmiankuje też (na podstawie Niesieckiego) inny wariant tego herbu:

W polu błękitnym – nad złotym półksiężycem – krzyż złoty między trzema sześciopromiennymi gwiazdami. Nad hełmem w koronie – trzy pióra strusie. Labry[1].

Najwcześniejsze wzmianki

[edytuj | edytuj kod]

Podług Ostrowskiego odmiana przysługiwała Piotrowiczom na Żmudzi w XVI stuleciu[2].

Piotrowicz – herb z pieczęci z 1581

[edytuj | edytuj kod]
Herb z pieczęci J. Piotrowicza

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

W polu belka wsparta krokwią i zakończona skosem, zaś na końcu przekrzyżowana w krzyż skośny, barwy nieznane[3].

Najwcześniejsze wzmianki

[edytuj | edytuj kod]

Pieczęć J. Piotrowicza z 1581[3].

Herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Piotrowicz.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.1. (Wizerunki herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 445.
  2. Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.2. (Opisy herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 264.
  3. a b Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 214. ISBN 83-7181-217-5.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]