RWD-18 – Wikipedia, wolna encyklopedia

RWD-18
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

DWL

Typ

dwusilnikowy samolot turystyczny (dyspozycyjny), górnopłat

Konstrukcja

mieszana (kadłub spawany z rur stalowych), kryty płótnem oraz sklejką.

Załoga

pilot + 4 pasażerów

Dane techniczne
Napęd

2 silniki, 4-cylindrowe, rzędowe, chłodzone powietrzem, Cirrus Major

Moc

każdy 138 KM mocy nominalnej przy 2200 obr./min i 150 KM mocy startowej

Wymiary
Rozpiętość

13 m

Długość

9,5 m

Wysokość

3 m

Powierzchnia nośna

22 m²

Masa
Własna

970 kg

Użyteczna

530 kg

Startowa

1500 kg

Osiągi
Prędkość maks.

270 km/h

Prędkość przelotowa

230 km/h

Prędkość minimalna

80 km/h

Prędkość wznoszenia

4,5 m/s

Pułap

4800 m

Zasięg

1800 km

Dane operacyjne

RWD-18 – polski dwusilnikowy pięciomiejscowy samolot dyspozycyjny. Projekt samolotu powstał pod kierownictwem Leszka Dulęby w Doświadczalnych Warsztatach Lotniczych (DWL) w latach 19381939. Kadłub samolotu zaprojektował Tadeusz Chyliński. Do wybuchu wojny nie udało się ukończyć montażu prototypu. RWD-18 mógłby stać się jednym z pierwszych na świecie dwusilnikowych lekkich samolotów krótkiego startu i lądowania STOL.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Rafał Chyliński: Moja pasja lotnictwo.Życie i działalność Tadeusza Chylińskiego dla Polskiego Lotnictwa w świetle dokumentów. Warszawa: Agencja Wydawnicza CB, 2017, s. 852. ISBN 978-83-7339-166-6 oraz Tom 2 ISBN 978-83-7339-167-3

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]