Sławomir Petelicki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sławomir Petelicki

Sławomir Petelicki jako pułkownik w 1997
generał brygady
Data i miejsce urodzenia	13 września 1946 Warszawa
Data i miejsce śmierci	16 czerwca 2012 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1969–1999
Siły zbrojne	NJW Siły Zbrojne RP
Jednostki	Departament I MSW; UOP; JW 2305 (GROM), PKW Haiti
Stanowiska	działania wywiadowcze SB MSW: Chiny, Szwecja, USA, Wietnam Szef Wydziału Ochrony Placówek MSZ Dowódca JW 2305
Główne wojny i bitwy	operacja Uphold Democracy
Późniejsza praca	biznesmen
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Sławomir Jan^[1] Petelicki (ur. 13 września 1946 w Warszawie, zm. 16 czerwca 2012 tamże) – polski oficer służb specjalnych, generał brygady^[2][3] Wojska Polskiego, pomysłodawca i pierwszy dowódca Jednostki Wojskowej 2305 GROM.

Syn Hanny (1925–2014) z domu Komosy i Mirosława Petelickiego (1922–2014). Jego matka pochodziła z Warszawy, w 1945 wstąpiła ochotniczo do Ludowego Wojska Polskiego, a następnie była sekretarką szefa Departamentu Uzbrojenia WP w MON, ojciec zaś pułkownikiem Sił Zbrojnych, pochodził z Nieświecza, w latach 1943–1944 członkiem komunistycznej partyzantki, od 1944 należał do Brygady PSzP „Grunwald”, a potem pracownikiem Oddziału Spraw Zagranicznych Sztabu Generalnego LWP^[4]. Sławomir miał młodszego brata, Janusza (ur. 1953).

Był absolwentem VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie^[5]. W 1969 ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując tytuł magistra prawa (pracę magisterską obronił w lutym 1970, już po podjęciu pracy w MSW)^[6].

Od 1969 do 1990 funkcjonariusz Służby Bezpieczeństwa MSW PRL. Pełnił służbę za granicą w placówkach dyplomatycznych jako dyplomata PRL: w 1971 w Wietnamie Północnym, w 1972 w Chinach, od 1973 w Konsulacie Generalnym PRL w Nowym Jorku, gdzie pod przykryciem attaché konsularnego i wicekonsula PRL był rezydentem o ps. „Wan”. Prowadził tam działalność wywiadowczą, inwigilując głównie środowiska polonijne. W zainteresowaniu placówki wywiadu PRL w Nowym Jorku (kryptonim „Imperium”) były w tym czasie m.in. Polski Instytut Naukowy, Instytut Europy Środkowo-Wschodniej, Studium Rosyjskie w Hunter College, Fundacja Kościuszkowska, Instytut Piłsudskiego. Do osób, które rozpracowywał Petelicki, należeli m.in. Zbigniew Brzeziński, Jan Nowak-Jeziorański, Jerzy Mroczkowski, Bolesław Wierzbiański, Północno-Amerykańskie Studium Spraw Polskich, organizacja Wolna Polska^[6].

W 1976 Wydział XI Departamentu I MSW, specjalizujący się w rozpracowywaniu emigrantów, miał założyć sprawę o kryptonimie „Tyrmand”. Zamknięto ją w 1981^[7]. Po powrocie do kraju (w sierpniu 1978) pracował w Wydziale XI Departamentu I MSW, który zajmował się zwalczaniem „dywersji ideologicznej” i emigracji, co oznaczało zwalczanie ośrodków opozycyjnych w kraju i na emigracji. Od lutego 1980 był zastępcą naczelnika tego wydziału^[6]. Petelicki był m.in. zaangażowany w szkolenie agenta TW „Grey” i stworzenie planu jego wykorzystania. Zadania tego agenta „polegały na obserwacji środowiska polonijnego w Szwecji, ze szczególnym uwzględnieniem przedstawicielstw KPN i KSS KOR”^[8].

W 1983 został skierowany na placówkę wywiadu do Sztokholmu, gdzie kierował rezydenturą pod przykryciem I sekretarza Ambasady PRL. Zajmował się głównie inwigilacją emigracji pomarcowej i solidarnościowej (Biuro Informacyjne „Solidarności”, Kongres Polaków w Szwecji) oraz rozpracowaniem kanałów przerzutowych środków finansowych i materialnych dla opozycji w kraju. Petelicki powrócił do kraju w lipcu 1988. We wrześniu 1989 został zastępcą naczelnika Wydziału X (kontrwywiad zagraniczny) Departamentu I MSW, którym kierował w tym czasie Gromosław Czempiński^[6].

Dnia 13 lipca 1990 z polecenia premiera Tadeusza Mazowieckiego, ministra spraw wewnętrznych Krzysztofa Kozłowskiego i po akceptacji przez prezydenta Wojciecha Jaruzelskiego objął dowodzenie niejawną Grupą Reagowania Operacyjno-Manewrowego, funkcjonującą jako jednostka wojskowa 2305. Pierwszych żołnierzy jednostki GROM mających stanowić jej trzon w postaci dowódców sekcji Pułkownik Petelicki wybierał i selekcjonował osobiście^[9]. Był specjalistą od dalekiego rozpoznania i dywersji. Brał udział w wielu tajnych operacjach zagranicznych.

Do 19 grudnia 1995 Petelicki był dowódcą pododdziału MSW, a od 14 maja do 13 czerwca 1996 – pełnomocnikiem premiera Włodzimierza Cimoszewicza do walki z przestępczością zorganizowaną. 6 grudnia 1997 ponownie objął stanowisko dowódcy JW 2305, które pełnił do 17 grudnia 1999. 15 sierpnia 1998 został przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego awansowany na stopień generała brygady^[2]. Od 1999 pobierał generalską emeryturę od MSW.

Po przejściu na emeryturę zajął się działalnością doradczą. Od 2001 pracował w polskim oddziale firmy doradczej Ernst & Young^[7]. Do lipca 2007 zasiadał w Radzie Nadzorczej Biotonu, a do 2009 – w Radzie Nadzorczej Pol-Aqua SA. Jego artykuł Gra o najwyższą stawkę. Czego liderzy biznesu mogą nauczyć się od komandosów GROM-u został wyróżniony jako „najlepszy tekst opublikowany w Harvard Business Review Polska w latach 2003–2006”.

Był honorowym członkiem 5th i 10th Special Forces Groups (US Army Special Forces) „zielonych beretów” Armii Stanów Zjednoczonych, wszechstronnie przeszkolonym na żołnierza działań specjalnych, także w tych oddziałach. Posiadał złotą odznakę GROM z wieńcem. Uzyskał m.in. uprawnienia skoczka spadochronowego wojsk powietrznodesantowych, strzelca wyborowego, płetwonurka, 5 dan w karate fudokan i uprawnienia kierowcy pojazdów wojskowych. Był specjalistą ds. desantu śmigłowcowego. W 2000 został wybrany „Gentlemanem Roku” przez czytelników miesięcznika „Gentleman”. Był pomysłodawcą powstania w 1997 Fundacji Byłych Żołnierzy Jednostek Specjalnych G.R.O.M.^[10] oraz jej członkiem^[11].

Był członkiem Zespołu Ekspertów Niezależnych (ZEN), który opracował raport Dlaczego musiało dojść do Katastrofy Smoleńskiej w sprawie katastrofy z 10 kwietnia 2010, przedstawiający „fakty i wskazania co należy zrobić, aby zacząć odbudowywać rozbity system bezpieczeństwa Polski”^[12]. Został członkiem Komitetu poparcia Marszu Niepodległości w 2011^[13].

Był właścicielem firmy S O G Consulting Sławomir Petelicki, zajmującej się usługami i doradztwem w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej, interesów oraz zarządzania^[14].

Zmarł 16 czerwca 2012 w wyniku rany postrzałowej. Został pochowany 26 czerwca 2012 w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach^[15] (kwatera A29-tuje-14)^[16]. Mszę pogrzebową w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie koncelebrowali metropolita gdański i były biskup polowy Wojska Polskiego abp Sławoj Leszek Głódź i bp polowy Wojska Polskiego Józef Guzdek^[15].

W sprawie jego śmierci prokuratura i policja prowadziły czynności mające na celu wyjaśnienie okoliczności zgonu^[17]. Prokuratura Okręgowa w Warszawie ujawniła wstępne wyniki sekcji zwłok generała – potwierdzono postrzał głowy – ranę wlotową i wylotową; nie ujawniono innych obrażeń ciała^[18]. W czerwcu 2013 prokuratura umorzyła śledztwo. Według opinii biegłych: „Śledczy prowadzący sprawę nie stwierdzili cech przestępstwa. Jednocześnie z dużym prawdopodobieństwem można stwierdzić, że samobójcza śmierć w dniu 16 czerwca 2012 r. nie była szczegółowo zaplanowana”^[19]. Sprawę śmierci Sławomira Petelickiego poruszyła Dorota Kania w książce Cień tajnych służb z 2013^[20].

Jego żona, Agnieszka Petelicka, była m.in. producentką filmową^[21][22] (w 1996 została matką chrzestną Sztandaru Jednostki Wojskowej GROM^[23][24]).

• W 2010 nakładem Wydawnictwa Literackiego ukazała się książka pt. GROM. Siła i honor, wywiad-rzeka ze Sławomirem Petelickim, autorstwa Michała Komara^[25], drugie wydanie ukazało się w 2013^[26]. Po śmierci generała w 2013 ukazały się książki: nakładem Czarnej Owcy publikacja pt. Ostatni samuraj. Rozmowy o generale Petelickim (Triumf i dramat człowieka honoru) autorstwa Anity Czupryn i Doroty Kowalskiej^[27] i w czerwcu 2013 nakładem Znaku wydano książkę pt. Droga wojownika autorstwa Andrzeja Wojtasa^[28].
• Muzyk Paweł Kukiz zadedykował Sławomirowi Petelickiemu album pt. Siła i honor, wydany we wrześniu 2012^[29].
• W 67. rocznicę urodzin generała, 13 września 2013 zapoczątkowało działalność Stowarzyszenie im. Generała Sławomira Petelickiego, powstałe z inicjatywy wdowy Agnieszki Petelickiej, w zamierzeniu mające „nieść pomoc i wsparcie byłym żołnierzom i oficerom jednostek specjalnych Wojska Polskiego, a także ich rodzinom oraz kultywować tradycje jednostek wojsk specjalnych, nauczać patriotyzmu, dbać o pamięć o osiągnięciach żołnierzy i oficerów jednostek specjalnych Wojska Polskiego, w szczególności Generała Sławomira Petelickiego”; pierwszym prezesem został płk Tadeusz Sapierzyński, dowódca GROM-u w latach 2004–2006^{[30][31][32][33][34]}.
• W Warszawie od 2012 organizowany jest Rajd Pamięci Generała Petelickiego^[35].
• W dniach 13–14 września 2014 r. w Warszawie na Cyplu Czerniakowskim odbył się festyn patriotyczny „Tobie Ojczyzno”, którego głównym organizatorem było Stowarzyszenie im. Generała Sławomira Petelickiego. W ramach festynu zorganizowany został memoriał im. gen.Sławomira Petelickiego, w czasie którego Jednostka Wojskowa GROM wraz z funkcjonariuszami Biura Operacji Antyterrorystycznych Komendy Głównej Policji zaprezentowała pokaz działań specjalnych na Wiśle^[36].

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski – 1995^[37]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 1993
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Zasługi za Dzielność – 1995^[38]
• Złoty Krzyż Zasługi
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Złota Odznaka GROM
• Odznaka pamiątkowa SG WP
• Oficer Legii Zasługi (Officer of the Legion of Merit) – Stany Zjednoczone
• Medal Pochwalny Sił Lądowych – Stany Zjednoczone
• Air Assault Badge(inne języki) – Stany Zjednoczone
• Odznaka pamiątkowa Sił Specjalnych USA – Stany Zjednoczone
• Challenge coins (Stany Zjednoczone), m.in.:
  • Delta Force
  • 75th Ranger Regiment
  • Special Operations Combat Diver
  • Military Sniper
  • Military Free Fall

• Gen. bryg. Sławomir Petelicki – zdjęcie (1999). interia.pl. [dostęp 2012-06-18].
• Archiwalna strona „Stowarzyszenia im. Generała Sławomira Petelickiego”. [dostęp 2013-11-27].