Sina Arnet – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sina Arnet
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 lipca 2005
Stans

Klub

Nordic Engelberg

Wzrost

166 cm[1]

Debiut w PŚ

12 marca 2022 w Oberhofie (25. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

12 marca 2022 w Oberhofie (25. miejsce)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
srebro Planica 2023 indywidualnie
brąz Lahti 2022 indywidualnie
brąz Lahti 2022 druż. miesz.
Inne nagrody
Letni Puchar Interkontynentalny
srebro 2. miejsce
2024
FIS Cup
złoto 1. miejsce
2021/2022

Sina Arnet (ur. 28 lipca 2005 w Stans[2]) – szwajcarska skoczkini narciarska. Zwyciężczyni klasyfikacji generalnej FIS Cup w sezonie 2021/2022. Medalistka zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy oraz mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2020 zadebiutowała w FIS Cupie, zajmując kolejno 7. i 12. miejsce w Rastbüchl, ale przez swój młody wiek nie zdobyła punktów. Pierwsze punkty cyklu FIS Cup zdobyła 11 grudnia 2020, zajmując 16. lokatę w Kanderstegu[3].

W lipcu 2021 wystartowała w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując 14. i 25. pozycje w zawodach w Kuopio. W sierpniu dwukrotnie zwyciężyła w zawodach FIS Cup rozgrywanych w Einsiedeln, a w zimowej części sezonu 2021/2022 jeszcze trzykrotnie, w Kanderstegu i Oberhofie, stawała na podium tego cyklu[3], dzięki czemu zwyciężyła w jego klasyfikacji generalnej[4]. W styczniu 2022 zadebiutowała w zimowej edycji Pucharu Kontynentalnego, zajmując 26. pozycję w zawodach w Innsbrucku. 12 marca 2022 zawodniczka zadebiutowała w Pucharze Świata. W zawodach w Oberhofie zajęła 25. miejsce, tym samym zdobywając pierwsze punkty PŚ. Pod koniec sezonu 2021/2022 wzięła udział w Mistrzostwach Świata Juniorów 2022 w Zakopanem, gdzie indywidualnie zajęła 11. lokatę[3]. Wystartowała również na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2022, na którym zdobyła brązowy medal indywidualnie oraz w drużynie mieszanej[5]. 6 sierpnia 2022 zadebiutowała w Letnim Grand Prix. W Courchevel uplasowała się na 25. pozycji, jednocześnie zdobywając swoje pierwsze punkty w tym cyklu[3].

Zdobywała medale mistrzostw Szwajcarii: złoty w 2017[6] i 2020[7], srebrny w 2018[8] i 2021[9] oraz brązowy w 2019[10].

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
NQ 23 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 80,5 m 84,6 pkt Nie zakwalifikowała się.
7. 26 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[a] 84,0 m 88,5 m 879,2 pkt (197,2 pkt) 138,0 pkt Niemcy
33. 1 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 101,5 m 82,8 pkt 181,4 pkt Alexandria Loutitt
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
11. 3 marca 2022 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 90,0 m 90,5 m 202,1 pkt 38,4 pkt Nika Prevc
9. 2 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 indywid. 88,0 m 87,0 m 194,9 pkt 65,8 pkt Alexandria Loutitt
4. 5 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 druż. miesz.[b] 90,5 m 93,5 m 864,5 pkt (216,6 pkt) 55,7 pkt Słowenia
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
23. 27 czerwca 2023 Polska Zakopane[c] Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 76,5 m 79,5 m 167,5 pkt 95,1 pkt Jacqueline Seifriedsberger
6. 29 czerwca 2023 Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[d] 91,5 m 90,0 m 765,7 pkt (189,3 pkt) 173,6 pkt Austria
20. 30 czerwca 2023 Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 107,5 m 113,5 m 161,2 pkt 116,2 pkt Nika Križnar
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
3. 24 marca 2022 Finlandia Lahti[e] Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 87,5 m 90,0 m 221,5 pkt 34,0 pkt Nika Prevc
3. 25 marca 2022 Finlandia Lahti[e] Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[f] 89,0 m 86,5 m 857,0 pkt (212,0 pkt) 56,0 pkt Słowenia
2. 23 stycznia 2023 Słowenia Planica[g] Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 89,5 m 88,5 m 207,3 pkt 23,3 pkt Nika Prevc

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[11]
2021/2022 50.
2022/2023 43.
2023/2024 52.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2021/2022
Niżny Tagił Niżny Tagił Lillehammer Lillehammer Klingenthal Klingenthal Ramsau Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Oberhof Oberhof punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - 25 29 8
Sezon 2022/2023
Wisła Wisła Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Villach Villach Ljubno Ljubno Sapporo Sapporo Zaō Zaō Hinterzarten Hinterzarten Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Oslo Lillehammer Lillehammer Lahti punkty
q 40 30 31 - 32 21 36 27 - - - - - - - - 30 30 - - 35 29 20 38 - 30
Sezon 2023/2024
Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Garmisch-Partenkirchen Oberstdorf Villach Villach Sapporo Sapporo Zaō Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lahti Oslo Oslo Trondheim Trondheim Vikersund Planica punkty
30 30 35 33 39 38 q 40 q 38 34 - - - - q 33 - 26 36 40 q - - 7
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[11]
2023 28.
2024 39.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[12]
2022/2023 30.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[13]
2023/2024 41.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[14]
2022 37.
2023 29.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2023

2022
Wisła 23.07 Wisła 24.07 Courchevel 06.08 Râșnov 17.09 Klingenthal 02.10 punkty
- - 25 12 33 28
2023
Courchevel 29.07 Courchevel 30.07 Szczyrk 05.08 Szczyrk 06.08 Râșnov 23.09 Râșnov 24.09 Klingenthal 07.10 punkty
- - 16 13 - - 20 46
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[15]
2023/2024 36.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Interkontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu PI 2023/2024

Sezon 2023/2024
Lillehammer Lillehammer Notodden Notodden Falun Falun Innsbruck Innsbruck Brotterode Brotterode Lahti Lahti punkty
- - - - - - - - 14 4 - - 68
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[16]
2023 7.
2024 2.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 29 września 2024 Szwajcaria Einsiedeln Andreas Küttel-Schanze K-105 HS-117 106,5 m 106,5 m 234,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 17 września 2023 Austria Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 107,5 m 104,0 m 228,3 pkt 3. 21,5 pkt Annika Sieff
2. 28 września 2024 Szwajcaria Einsiedeln Andreas Küttel-Schanze K-105 HS-117 104,0 m 105,0 m 229,1 pkt 2. 3,0 pkt Maja Kovačič
3. 29 września 2024 Szwajcaria Einsiedeln Andreas Küttel-Schanze K-105 HS-117 106,5 m 106,5 m 234,0 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Interkontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan na 29 września 2024

2023
Oslo Oslo Stams Stams punkty
- - 5 3 105
2024
Hinterzarten HS109 Hinterzarten HS109 Trondheim HS102 Trondheim HS102 Stams HS115 Stams HS115 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Otepää HS97 Otepää HS97 punkty
16 12 - - 4 12 2 1 - - 289
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[17]
2021/2022 82.
2022/2023 12.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 9 grudnia 2022 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-105 HS-117 110,5 m 107,5 m 246,4 pkt 2. 0,3 pkt Nora Midtsundstad
2. 10 grudnia 2022 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-105 HS-117 109,5 m 113,0 m 253,4 pkt 2. 7,0 pkt Nora Midtsundstad

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2021/2022
Zhangjiakou Zhangjiakou Vikersund Vikersund Notodden Notodden Innsbruck Innsbruck Brotterode Brotterode Park City Park City Whistler Whistler Lake Placid Lake Placid punkty
- - - - - - 26 27 - - - - - - - - 9
Sezon 2022/2023
Vikersund Vikersund Notodden Notodden Eisenerz Eisenerz Lahti Lahti punkty
2 2 - - - - - - 160
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[18]
2021 44.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2022

2021
Kuopio Kuopio Râșnov Râșnov Oslo Oslo punkty
14 25 - - - - 24
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[19]
2020/2021 36.
2021/2022 1.
2022/2023 48.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 28 sierpnia 2021 Szwajcaria Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 102,0 m 104,5 m 222,6 pkt
2. 29 sierpnia 2021 Szwajcaria Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 110,0 m 106,0 m 235,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 28 sierpnia 2021 Szwajcaria Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 102,0 m 104,5 m 222,6 pkt 1.
2. 29 sierpnia 2021 Szwajcaria Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 110,0 m 106,0 m 235,0 pkt 1.
3. 11 grudnia 2021 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 87,5 m 94,5 m 212,7 pkt 2. 13,4 pkt Emma Chervet
4. 26 lutego 2022 Niemcy Oberhof Kanzlersgrund K-90 HS-100 87,0 m 88,0 m 208,0 pkt 2. 16,8 pkt Anna Hoffmann
5. 27 lutego 2022 Niemcy Oberhof Kanzlersgrund K-90 HS-100 92,0 m 93,0 m 238,0 pkt 3.[h] 8,5 pkt Anna Twardosz

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2019/2020
Szczyrk Szczyrk Szczuczyńsk Szczuczyńsk Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Villach Villach Oberwiesenthal Oberwiesenthal Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
- - - - - - - - - - - - 7 12 - - 0
Sezon 2020/2021
Kandersteg Kandersteg Szczyrk Szczyrk Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
16 14 - - - - 24 15 56
Sezon 2021/2022
Otepää Otepää Kuopio Kuopio Gérardmer Gérardmer Einsiedeln Einsiedeln Ljubno Ljubno Villach Villach Falun Falun Kandersteg Kandersteg Zakopane Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - 14 14 - - 1 1 - - - - - - 8 2 10 - - 2 3 514
Sezon 2022/2023
Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Kranj Kranj Villach Villach Szczyrk Szczyrk Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - 7 10 - - - - - - - - - - 62
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodniczka nie wystartowała

  1. Skład zespołu: Gregor Deschwanden, Simon Ammann, Emely Torazza i Sina Arnet
  2. Skład zespołu: Remo Imhof, Sina Arnet, Emely Torazza i Juri Kesseli
  3. Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  4. Skład zespołu: Emely Torazza, Killian Peier, Sina Arnet i Gregor Deschwanden
  5. a b Gospodarzem Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2022 było Vuokatti, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Lahti.
  6. Skład zespołu: Emely Torazza, Yanick Wasser, Sina Arnet i Lean Niederberger
  7. Gospodarzem Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2023 był region Friuli-Wenecja Julijska, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Planicy.
  8. Ex aequo z Paige Jones

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sina Arnet. swiss-ski.ch. [dostęp 2023-01-24]. (niem.).
  2. Extend start list. fis-ski.com. [dostęp 2023-01-24]. (ang.).
  3. a b c d ARNET Sina - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2022-05-21]. (ang.).
  4. Sina Arnet - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-14]. (ang.).
  5. ARNET Sina 2005.07.28 SUI. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2022-05-19].
  6. Dominik Formela: Za nami półmetek Mistrzostw Szwajcarii. skijumping.pl, 2017-10-14. [dostęp 2022-05-19].
  7. Adam Bucholz: Deschwanden mistrzem Szwajcarii, upadek Peiera. skijumping.pl, 2020-10-24. [dostęp 2022-05-19].
  8. Dominik Formela: Wiatr storpedował Mistrzostwa Szwajcarii. skijumping.pl, 2018-10-14. [dostęp 2022-05-19].
  9. Bartosz Leja: Gregor Deschwanden i Emely Torazza mistrzami Szwajcarii. Bez Ammanna i Peiera na starcie. skokipolska.pl, 2021-10-16. [dostęp 2022-05-07].
  10. Dominik Formela, Adam Bucholz: Peier mistrzem Szwajcarii. skijumping.pl, 2019-10-12. [dostęp 2022-05-19].
  11. a b ARNET Sina - Athlete Information; World Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-21].
  12. Turniej Sylwestrowy - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  13. Turniej Dwóch Nocy - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  14. Sina ARNET - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2023-10-08].
  15. ARNET Sina - Athlete Information; Intercontinental Cup Standings. [dostęp 2024-03-09].
  16. Letni Puchar Interkontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  17. ARNET Sina - Athlete Information; Continental Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].
  18. Letni Puchar Kontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  19. ARNET Sina - Athlete Information; FIS Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]