Teodoryk II Waleczny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Teodoryk II Waleczny
ilustracja
książę Górnej Lotaryngii
Okres

od 1070
do 30 grudnia 1115

Poprzednik

Gerard Lotaryński

Następca

Szymon I

Dane biograficzne
Dynastia

Dynastia z Châtenois

Data śmierci

30 grudnia 1115

Ojciec

Gerard Lotaryński

Matka

Jadwiga z Namur

Teodoryk II zwany Walecznym (zm. 30 grudnia 1115) – książę Górnej Lotaryngii najstarszy syn Gerarda księcia Lotaryngii i Jadwigi z Namur.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Początek panowania Teodoryka upłynął na walkach z bratem Gerardem roszczącym pretensje do księstwa lotaryńskiego. Spór zakończył traktat pokojowy podpisany w 1073 roku, w którym Gerard występuje już jako hrabia Vaudémont. Następne lata wypełniało Teodorykowi popieranie cesarza Henryka IV. Książę brał udział w tłumieniu powstania Sasów (Bitwa pod Homburgiem nad rzeką Unstrut), a następnie wsparł cesarza w jego konflikcie z papieżem Grzegorzem VII o inwestyturę. W 1078 roku wspólnie z Henrykiem IV zdobył Metz, siedzibę biskupa Hermana popierającego papieża. Za ten czyn został przez biskupa wyklęty, a w 1079 ekskomunikę potwierdził papież.

Potomstwo

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza żoną Teodoryka II była poślubiona w 1075 roku Jadwiga (1058 - 1085/90), córka Fryderyka hrabiego Formbach. Z tego związku pochodzili:

W 1096 roku książę poślubił Gertrudę (ok. 1066 – 1117), córkę Roberta I hrabiego Flandrii.Para doczekała się:

  • Teodoryk (1099\1100 – 4 lutego 1168), hrabia Flandrii
  • Henryk I (zm. 7 czerwca 1165), biskup Toul
  • Ida – żona Zygfryda, hrabiego Burhausen
  • Ermengarda – żona Bernarda de Brancion
  • Gizela – żona Fryderyka hrabiego Saarbrücken